شهید غلامرضا کارگر در نهم اسفند سال ۱۳۴۰ش در محله شهیدیه در جمع یک خانواده مذهبی و متدین در شهرستان میبد چشم به جهان هستی گشود. غلامرضا، دوران کودکی را در دامن مادری مهربان و پدری باایمان سپری کرد و از همان کودکی آراسته به اخلاق حسنه شد.
کارگر وقتیکه به سن قانونی میرسد، جهت یادگیری علم راهی تنها دبستان شهیدیه میشود. او دوران دبستان را در مدرسه دهستانی سابق سپری میکند و پس از آن، مجبور میشود درس را رها نموده و به کسب درآمد بپردازد. غلامرضا چندی به زیلوبافی مشغول میشود و بدینوسیله به اقتصاد خانواده خود کمک میکند و پس از آن، به یک کوره آجرپزی میرود و در آنجا به کار مشغول میشود. مدتی نیز به کار بنایی روی میآورد.
از خصوصیات اخلاقی شهید کارگر میتوان به این اشاره کرد که وی بسیار مهربان بود و به والدین و اقوام و دیگران احترام فراوان میگذاشت. هنگامیکه پسرخالهاش (شهید حسین کارگر) به شهادت رسید، هروقت از خدمت مرخصی میگرفت، اول به دیدار خانواده پسرخاله شهیدش میرفت. غلامرضا بسیار صبور بود و مشکلات و سختیهای زندگی را با صبر و مقاومت تحمل میکرد و خم به ابرو نمیآورد.
از لحاظ مذهبی میتوان گفت که او نمونه یک انسان باایمان بود. نمازهای خود را بهموقع بهجا میآورد و از انجام فرائض دینی غافل نمیشد. او عاشق امام خمینی (ره) بود و عکس و اعلامیههای امام (ره) را نگه میداشت و درصورت امکان، توزیع میکرد.