ویژه نامه دهه مبارک فجر انقلاب اسلامی{ طلوع صبح امید}

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

زنده و جاوید باد نام و یاد شهیدان

بهار آزادی با نسیمی خوش و دلپذیر
و سرشار از بویی آشنایی دوباره از راه رسید.

بوی عطر شهیدانی که آزادی را
به بهای جان خریدند و به ما هدیه کردند

و بوی عطر امام نور که دلش لحظه لحظه
با تپش ضربان انقلاب تپید

و سختی مبارزه را به جان خرید
و سرانجام گوهر ارزشمند انقلاب اسلامی را
که حاصل عمرش شمرده می شد به ما ارزانی داشت.

اینک درسی و چهارمین بهار پیروزی
یادشان را گرامی می داریم
و راه سرخشان را عاشقانه ادامه می دهیم

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

خیابان‏ها راه افتاده بودند تا رود شوند
و به دریاى آزادى بپیوندند.


آسمان بر شانه‏هاى شهر آمده بود
تا حس آسمانى بودن، در پرنده‏ها فراگیر شود.

پرنده‏ها، عطر پرواز را
بر دیوارهاى نقش بسته به خون مى‏نوشتند.

انسان، از سایه‏هایش فاصله مى‏گرفت
تا آرمان شهر را بیافریند؛

در روزهایى که بهار به سرنوشت زمستانى زمین فکر مى‏کرد.
مردى که شبمان را به روز رساند


آن روز، تمام دنیا به فرودگاه مهرآباد ختم مى‏شد.
انگار دنیا مى‏خواست دوباره متولد شود!

قدم که بر پله‏هاى آمدن گذاشتى، پرواز بر شانه‏هاى ما نشست
و عطر لبخندهاى ما، درختان را از پشت دیوارهاى برفى صدا زد.


درختان، سر از پشت زمستان برآوردند و شکوفه‏ها،
به بهار لبخند زدند تا زمستان، بودن خویش را فراموش کند.

با هر قطره خونى، شکوفه سیبى به زندگى لبخند زد
و بهار، به باغچه‏ها رسید.


کسى آمد تا جهان را تقسیم کند. کسى آمد،
تا آینه‏ها را تقسیم کند و شب را به روز برساند

و چراغ‏هاى امید را در دل همه شب‏هاى تنهایى روشن کند.
کسى آمد که چشم‏هایش روشنى دل‏هایمان بود.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

از آمدن امام تا دمیدن خورشید یوم الله 22 بهمن، ده روز طول کشید،
ده روز پر حادثه، ولی مبارک؛ ده روز مضطرب،
ولی سرشار از امید؛ ده روز قلب هستی تپید.

ده روز زمان تندتر زد. ده روز حادثه ها از زمان جلو افتاد.
ده روز دل ها در تسخیر نگرانی آمیخته به ایمان و شوق بود.

ده روز چشم تاریخ در انتظار لحظه انفجار بود و زمان،
گوش به زنگ بود که صدای انفجار الله اکبر این امت،
در فضای ایران طنین افکند و آن لحظه موعود فرا
رسید و ساعت، قائم شد و قیامت برپا.

کاخ هایی که به قیمت ویرانی کوخ ها برپا شده بود، به دست
کوخ نشینان سقوط کرد و محشری عظیم پدید آورد....

چه تماشایی و دیدنی عبرت آموز و [چقدر] جای شهدا خالی بود!
از دوازدهم بهمن که امام آمد تا بیست و دوم بهمن که نهضت اسلامی
پیروز شد، یک دهه است، اما به پرباری ده قرن، بلکه بیشتر!

طاغوت در چاه مغرب خفت و امام، خورشیدی بود که از غرب
تابید و مشرق را فرا گرفت و به ایران بازگشت و انوار الهی
را از قم، این حرم آل محمد(ص) به سراسر گیتی پراکند.

پیروزی انقلاب اسلامی، فجری بود که دامن افق ها را روشن ساخت
و پرده های ظلمت شرق و غرب را از هم درید و ایران را نور باران کرد.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

بهار در زمستان




برف می آمد؛ امّا این بار عید بود؛

سرما معنا نداشت، وقتی رگ های ما از خونی تازه تر و هوایی
پاک تر سرشار می شد. شب از خاک صبح پای
می کشید و صبح، مهربان تر می آمد.

خدا با ما به چله نشینی آمده بود و در نفس هایمان
جاری بود؛ روزهای خدا بود.

ما بهار را در زمستان تکثیر کردیم. صدای بال پرستو
می آمد و آهنگ ملکوتی بهار ...

عشق، بال های خود را ده روز نورانی بر این
سرزمین کشید و صبح روز دهم، ما آغاز شدیم.

دنیا سپید شد، فصل بهار آمد و ما خنده زنان، هوای دلگیر
خانه را بیرون دادیم، دشت های استغنا به روی دل های مشتاق
گشوده شد و زمزمه عاشقان آزادی کوه ها و دشت ها را فرا گرفت.

عالم پیر، جوان شد و در هر سوی زمین نوای روشنی پیچید.
پرچم هایی که افراشته می شدند، ریشه در خون هزاران کبوتر
سر بریده داشت. که پرواز را یاد ما دادند.

دشت سبز پر از شقایق، به روی ما لبخند زد. معجزه
«بهار در زمستان» را باور کردیم و به تمام زیبایی هایش لبخند زدیم.

بهارِ آزادی، بهار عشق، بهار تازه شدن، و بهار
انقلاب، در جان های خسته مان روحی تازه دمید.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

چه مژده ای زیباتر از آمدن بهار
در پی یک زمستان تار و طولانی؟!

چه بشارتی شیرین تر از بشارت خورشید
در پی یک شب سرد و تاریک؟!

چه پیامی نیک تر از پیام زلال آب
برای لبانی تشنه و خشکیده؟!

چه نوایی برتر از بشارت «جاء الحق» و «زهق الباطل»؟!
قسم به شب پوشیده!

که روز خواهد درخشید و بهاری ترین روز هستی ،
بر صحیفه ‏ی شب تار و طولانی ، مُهر پایان خواهد زد .

[مناجات**انتظار سبز مهدوی**]

«والفجر» سوگند همیشه برپا و بر جای ازلی خداوند است
که نوید بخش پگاه روشن پیروزی در افق جهاد امت هاست.

«بهمن» ماه شوریدگان دلداده ای است که سرمست
از کلام و پیام آن پیر می فروش، خود را به خط خون و آتش زدند
و «گل تکبیر» را در همه جای این میهن شکوفانند.

«دهه فجر» میقات ده روز یاران امام راحل (ره) است که پیش پای آمدنش ،
فرشی از بشریت گستردند، و «مهرآباد» تا « بهشت زهرا» را از حضور خویش آکندند.

بهمن ماه خداست. فصل صداقت است،
بهاران ایمان است، بهمن « بهار در زمستان» است.

دهـه فجــر کلید گشاینده ی درهای پیروزی به روی این ملت عظیم بود
کـه « استقلال» و « آزادی » و « جمهوری اسلامی» را به ارمغان آورد.

دهه فجر، سرود حنجره های داوودی است که در رهگذر نسیم ایمان،
ترانه آزادی خواندند و بر مائده ی استقلال، نعمت پیروزی گستردند.

دهه ی فجر، میثاق دوباره و همواره
با خون شهیدان و خط رهبری و ولایت است.


دهه فجر بر فجر آفرینان مبارک باد

[مناجات**انتظار سبز مهدوی**]

تجدید خاطره روزهای همبستگی ملت ...

بيست و دو بهمن ، بيست ودو بهمن

روز از خود گذشتن ، روز از خود گذشتن
روز آزادي ما ، روز نجات ميهن
روز پيروزي ما ، روز شكست دشمن

بيست ودو بهمن ، بيست ودو بهمن

به پيش به پيش به پيش اي رهروان راه الله
رسيده مژده پيروزي ما
زريشه بركنيم بنياد دشمن بياري خداوند توانا

الله ياور ماست ، خميني رهبر ماست

اي دشمن ستمگر ، اي ظالمين كافر
خون شما مي ريزيم ما ملت دلاور

الله ياور ماست ، خميني رهبر ماست

كتاب ما قرآن است ، مكتب ما اسلام است
همرزمان ، همرزمان ، اي امت مسلمان

همرزمان ، همرزمان ، اي الگوي دليران
بر دشمنان بتازيد اي پاسدار قرآن

الله ياور ماست ، خميني رهبر ماست

[مناجات**انتظار سبز مهدوی**]

از آمدن امام تا دمیدن خورشید یوم الله 22 بهمن، ده روز طول کشید،
ده روز پر حادثه، ولی مبارک؛ ده روز مضطرب،
ولی سرشار از امید؛ ده روز قلب هستی تپید.

ده روز زمان تندتر زد. ده روز حادثه ها از زمان جلو افتاد.
ده روز دل ها در تسخیر نگرانی آمیخته به ایمان و شوق بود.

ده روز چشم تاریخ در انتظار لحظه انفجار بود و زمان،
گوش به زنگ بود که صدای انفجار الله اکبر این امت،
در فضای ایران طنین افکند و آن لحظه موعود فرا
رسید و ساعت، قائم شد و قیامت برپا.

کاخ هایی که به قیمت ویرانی کوخ ها برپا شده بود، به دست کوخ نشینان
سقوط کرد و محشری عظیم پدید آورد....

چه تماشایی و دیدنی عبرت آموز و [چقدر] جای شهدا خالی بود!
از دوازدهم بهمن که امام آمد تا بیست و دوم بهمن که نهضت اسلامی
پیروز شد، یک دهه است، اما به پرباری ده قرن، بلکه بیشتر!

طاغوت در چاه مغرب خفت و امام، خورشیدی بود که از غرب
تابید و مشرق را فرا گرفت و به ایران بازگشت و انوار الهی
را از قم، این حرم آل محمد(ص) به سراسر گیتی پراکند.

پیروزی انقلاب اسلامی، فجری بود که دامن افق ها را روشن ساخت
و پرده های ظلمت شرق و غرب را از هم درید و ایران را نور باران کرد.

[مناجات**انتظار سبز مهدوی**]

وحدت

برآیید برآیید به وحدت بگرایید
که از شاخ وفایید که از اصل ولایید

شما امت خاصید، شما اسوه ناسید
شما اُس اساسید، شما باب رجایید

اگر رمز هبوط است، شما سر فرودید
اگر راز عروج است، شما مرغ هوایید

اگر کشتی نوح است، شما عرشه نشینید
اگر ورطه نیل است، شما دست و عصایید

اگر آتش شرک است، شما برد و سلامید
اگر مروه عشق است، شما عین صفایید

اگر مصر جمال است، در آن خطه عزیزید
اگر ملک جلال است، امیرالامرایید

نه پرویز تبارید که پرویز شکارید
نه شبدیز سوارید، که بر بال همایید

گر از ترک و طرازید ور از قدس و حجازید
شما محرم رازید، که در بزم خدایید

کجا خانه علم است به حکمت در علمید
کجا پهنه رزم است، شما مرد غزایید

اگر دُرد به جام است، صبوحی زده گامید
وگر زهر به کام است، شما کامروایید

چه از تیر و چه از تیغ، شما روی نتابید
که در جوشن عشقید که از کرب و بلایید

شما صبح نویدید، شما پیک امیدید
شما شعر «حمید» ید شما روح فزایید

زکثرت نهراسید، به وحدت بگرایید
که آئینه توحید، شمایید شمایید

شاعر : حمید سبزواری

[مناجات**انتظار سبز مهدوی**]

در بهار آزادی



بهار آزادی از راه می رسد، با نسیمی خوش و
سرشاراز بویی آشنا؛

بوی عطر شهیدانی که آزادی را به بهای جان خریدند
و به ما هدیه کردند و بوی عطر امام نور که دلش
لحظه لحظهبا تپش ضربان انقلاب تپید

و سختی مبارزه را به جان خرید و سرانجام گوهر
ارزشمند انقلاب اسلامی را ـ که حاصل عمرش
شمرده می شد ـبه ما ارزانی داشت.

اینک در لحظات شیرین پیروزی یادشان را
گرامی می داریم و در راهشان پایدار می مانیم.