رمضان برای منِ بنده ماه خودسازی است
و برای توِ آفريننده ماه بندهنوازی
رمضان برای من ماه خوردنها و آشاميدنهای اندک
و رازها و نيازهای بسيار است
و برای تو
ماه بخششها و دهشهای پرشمار
پروردگارا !
امروز از تو میخواهم که زيوری از پوشش به من دهی
و افسری از پاکدامنی بر سرَم نهی
افزونخواهی کشنده است
و چونان گرگان گرسنه، دونده و درنده
و بسندگی و کماندوزی
به سان همهی سيرتهای نيک، پايا و ماننده
پوشنده خداوندا !
جامهای از درويشی و کماندوزی بر پيکرم انداز
و مرا به کمترين نيازهای زندگی خرسند ساز
امروز، هم آن روزی است که نَشايد از نيايش بکاهم
و بر من است که همهی نيکیها از تو خواهم
دادمندی اگر پيشهی من شود
و دادپيشگی اگر انديشهی من
انتظار من برای دادورزی ديگران بِهوده باشد
دادگسترا !
تو خود مرا به داد راه بنُما
و شهد داد در کامم ريز
آسمان مرا ابرهايی هراسناک پوشانده
و بر اندام من غباری از وحشت افشانده
هول و هراس من بیپايان
و ترس من آشکار و نمايان
نگرانی مرا سر آور
و جان مرا در پناه خويشت در آور
هر که ترسيد به تو گرويد
و هر که زاريد ندای محبت از تو شنيد
پردهی هراسزدايت را بر من افکن
و بساط نابسامانی انديشهام را بر هم زن