ویژه نامه روز شانزدهم ماه مبارک رمضان {ضیافتی در عرش }

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

نيکان چراغ راه مايند
کليدهای بهروزی را از آنان سراغ بايد گرفتن
بهين‌مردان آيينه‌داران مايند
در زمانه همسوی آنان بايد بودن
از درس بزرگان آموخته‌ام
که گام در گام‌جای آنان نهم
تا کامياب شوم و رستگار
و از سخن رهنمايان خود چنين اندوخته‌ام
که دست خويش به ايشان دهم
تا خوشبخت گردم و کامکار

خداوندا !
مرا از هم‌گامی با نيک‌مردان بهره‌مند کن
و در هم‌سويی با آنان سزامند

دوستی با بَدان مايه‌ی زبونی من است
و موجب سرنگونی من
اگر با آنان گام زنم
اگر با آنان نشينم و برخيزم
اگر از آنان بشنوم
و با آنان از دوستی گويم
در پيشگاه تو آبرويی برايم نخواهد ماند
و اگر بَدان را راه‌بلدِ خود گيرم
و حرف و حديث آنان بپذيرم
کس مرا در شمار دوستانت نخواهد نشاند

امروز مرا از دوستی آنان بپرهيزان
و از مجالس آنان برخيزان

سراپرده‌ی تو سرای آسايش است و بهروزی
و آستان تو بوستان آرامش است و فيروزی
امروز مرا در پرده‌ی مهروزی خود درآر
و از جوار دوستی خويش بهره‌مند کن و برخوردار
جهانيان همه، تو را به خدايی می‌پرستند
و جنبدگان همه، ذات تو را به پاکی می‌ستايند

خدايی‌ات را سوگند
که نيازهای مرا روا کن
و دل و دماغ اين بنده‌ی ناتوان را باصف

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

مرا به خلوت و ذکر شبانه راهی نیست
چرا که سهمیه ام غیر روسیاهی نیست


همیشه غیر تو را کرده ام طلب از تو
ببخش! نیت و مقصود من الهی نیست


مرا به سوی خودش می کشد چنان نفسم
که یک دو گام دگر تا خود تباهی نیست


فقط تو مشتری دست خالی ام هستی
اگرچه پیش تو دل گاه هست و گاهی نیست


اگر مرا نخری ورشکست خواهم شد
کمک که وضعیتم ، وضع رو به راهی نیست


تو دست یخ زده ام را گرفتی و انگار
به نامه ی عملم اصلاً اشتباهی نیست


دوباره بر سر سفره نشاندیم امسال
اگرچه بنده ی تو عبد دل بخواهی نیست


به روضه روزه ی خود باز می کنم زیرا
برای روزه که بی روضه جایگاهی نیست


سلام ماه خدا بر لب تو خون خدا
سلام بر لب زخم تو سید الشهدا

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

ماه رمضان يه فرصته، يا بهتر بگيم، يه شروع دوباره؛
يه شروع براي سفره هايي که به رنگ نان و خرما!

شروع شنيدن نجواي زيباي «ربنا» سرسفره هامون!
يه شروع براي شب هاي استجابت دعا!

يه شروع براي پرواز، پروازي در ملکوت!
شروعي براي قرآن به سر گرفتن و الغوث الغوث سردادن!

يه شروع دوباره براي بندگي!
اي کاش بتونيم عظمت ماه رمضان رو درک کنيم.

رسول خدا(ص) مي فرمايد: « اگر بنده خدا مي دانست که
ماه رمضان چيست، دوست مي داشت که تمام سال، رمضان باشد.»(1)

واقعاً خوشا به حال کساني که
عظمت اين ماه رو درک مي کنند.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

روزه بى ارزش

قال امیرالمومنین علیه السلام

«کم من صائم لیس له من صیامه الا الجوع و الظما
و کم من قائم لیس له من قیامه الا السهر و العناء.»

امام على علیه السلام فرمود:

چه بسا روزه‏دارى که از روزه‏اش جز گرسنگى و تشنگى بهره‏اى ندارد
و چه بسا شب زنده‏دارى که از نمازش جز بیخوابى و سختى سودى نمى‏برد.

(نهج البلاغه، حکمت 145)

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

معجزه بهاریِ رمضان،
تمام زوایای زندگی را سبز کرده است

تا آنجا که خواب چشم‏ها،
به گلبرگ‏های زیبای عبادت شکوفا،
و نفس‏های سرشار از امساکِ عاشقانه،
به دانه‏های نورانیِ تسبیح بدل می‏شود.

آن‏گاه، می‏توان در هر لحظه،
یک دانه بلورین ذکر را در صحرای سینه کاشت،
تا باز در هوای پیرامون، صفای ملکوت رشد کند.


نه روز تشنگى جسم را تاب آوردى و جانت را به ذكر
او سيراب ساختى.

از هر چه سستى و لغزش است
‏به راهنماى گمراهان پناه ببر!

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

نيکان چراغ راه مايند
کليدهای بهروزی را از آنان سراغ بايد گرفتن
بهين‌مردان آيينه‌داران مايند
در زمانه همسوی آنان بايد بودن
از درس بزرگان آموخته‌ام
که گام در گام‌جای آنان نهم
تا کامياب شوم و رستگار
و از سخن رهنمايان خود چنين اندوخته‌ام
که دست خويش به ايشان دهم
تا خوشبخت گردم و کامکار

خداوندا !
مرا از هم‌گامی با نيک‌مردان بهره‌مند کن
و در هم‌سويی با آنان سزامند

دوستی با بَدان مايه‌ی زبونی من است
و موجب سرنگونی من
اگر با آنان گام زنم
اگر با آنان نشينم و برخيزم
اگر از آنان بشنوم
و با آنان از دوستی گويم
در پيشگاه تو آبرويی برايم نخواهد ماند
و اگر بَدان را راه‌بلدِ خود گيرم
و حرف و حديث آنان بپذيرم
کس مرا در شمار دوستانت نخواهد نشاند

امروز مرا از دوستی آنان بپرهيزان
و از مجالس آنان برخيزان

سراپرده‌ی تو سرای آسايش است و بهروزی
و آستان تو بوستان آرامش است و فيروزی
امروز مرا در پرده‌ی مهروزی خود درآر
و از جوار دوستی خويش بهره‌مند کن و برخوردار
جهانيان همه، تو را به خدايی می‌پرستند
و جنبدگان همه، ذات تو را به پاکی می‌ستايند

خدايی‌ات را سوگند
که نيازهای مرا روا کن
و دل و دماغ اين بنده‌ی ناتوان را باصف

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

دروازه‏ های سپهر وا می شوند و زمین،
در گلباران مهمانی بزرگ، به سرور و
شادمانی می‏‌نشیند و هلهله سر می دهد.

در نیمه راه برکت‏‌خیز رمضان،
رایحه شکوفه‏‌های یاس است
که کوچه‏‌های مدینه را آکنده می‌کند.

مالامال از بوی حسن علوی و
در شکوه بارانی اش آسمان دف می زند.

در دهه پایانی است که هر کس که بخواهد
می‌تواند سیل عظیم فرشتگان را در جوشن احساس کند
و بندگی و عبودیت مخلصانه علی را به تماشا بنشیند.

اینجاست که دعای مجیر را
برای رهایی از آتش دوزخ مسلمانان
با اخلاص سر می‌دهند
و پروردگارشان را عاجزانه صدا می‌زنند.

این روزهاست که خدا بندگانش را
برای مهمانی بزرگ فراخوانده است.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

دعای روز شانزدهم

یا كریم الصفح یا رب الجلیل
ای كه بهر ذات پاكت نی عدیل

كن نصیب من چنین ماه عزیز
وفق و همراهی بهر نیك و اصیل

حشر با خوبان بفرما قسمتم
گر چه می باشند در دنیا قلیل

خلطه و آمیزشم باشد مدام
با كسی كو هست ذوالفعل الجمیل

از بَدانم دور فرما ای خدا
مردم معیوب بی اصل علیل

حشر با اشرار را قسمت مكن
هیچگه یا رب بر این عبد ذلیل

منزلم ده در بهشت جاودان
جنت الفردوس و نزد جبرئیل

خوش به حال آن كه در دارالقرار
عاقبت منزل كند بی قال و قیل

گر به فضلت لطف سازی چون شود
فیض ها بسیار داری زین قبیل

حق وحدانیتت بدهم قسم
یا اله العالمین انت المقیل

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

خدایا! تو را سپاس که دیگر بار، عمرم به دیدار این لحظه ها نائل شد.
تو را سپاس که نفس هایم فرصت دوباره رسیدن به این هوای هستی بخش را پیدا کردند.

من باز پیراهن نیایش و توحید بر تن می کنم و به خانه تو می آیم؛

به بزم بی ریایی که سفره از کرامت و عطای بی پایان تو دارد
و تمام بزم ها و آراستگی ها را از چشمم می اندازد.

خدایا! اینک در می زنم، در را به رویم باز کن
که شتابان به فراخوان میهمانی تو آمده ام؛

با دست های فقیری که دستان ثروتمند تو را می جوید.
دستم را بگیر و مرا در کنار این مجلس انس بنشان!
خداوندا! مرا با من و با خود آشنا کن و رخصت مهرورزی دوباره ام ببخش!

ساقیانه، روبه روی من بنشین و دلبرانه، با من سخن بگو
که اینک، خروش و غلغله هستی همه از سر عشق است

و حدیث با تو پیوستن و از ساغر تو جرعه نوشیدن، ورد لب هاست.
محرمانه با تو می گویم: دوباره در خلوت هایم پدیدار شو،
دوباره در اشک های قنوتنم شعله ور باش،

دوباره تسبیح ها و ذکرهای نیمه شبم را بی وقفه پاسخ ده،
دوباره «الغوث» و «ربنای» عاجزانه ام را اجابت کن

که من سر از پا نشناخته و دوان دوان، از همه عالم گریخته ام
و به اینجا که تویی، آمده ام.

ما در خلوت به روی غیر ببستیم
از همه باز آمدیم و با تو نشستیم

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

بارالها !
چشم بسته و تن خسته‏ام
راه بسیار میروم و مسافتى نمى ‏پیمایم
واى من اگر دستم نگیرى و رهاییم ندهى.


خداوندا!
خودت آگاهى كه دریاى دلم را جزر و مد است
‏یا باسط بسطم ده و یا قابض قبضم كن.
الهى ! دست‏با ادب دراز است و پاى بى ادب،
"یا باسِطَ الْیَدَینِ بِالرَّحمَةِ خُذْ بِیَدى".


پروردگارا !
بسیار كسانى دعوى بندگى كرده‏ اند
و دم از ترك دنیا زده ‏اند،
تا دنیا بدیشان روى آورد
جز وى همه را پشت پا زده ‏اند
این بنده در معرض امتحان درنیامده
شرمسار است‏ بحق خودت
" ثَبّتْ قَلبى عَلى دینِك".


مهربانا !
ناتوانم و در راهم
و گردنه‏هاى سخت در پیش است
و رهزنهاى بسیار در كمین و بار گران بر دوش
" یا هادى اِهدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیم
صِراطَ الَّذینَ اَنْعَمتَ عَلَیهِم
غَیرِ الْمَغضُوبِ عَلَیهم وَ لَا الضّالّین".


کریماا!
از روى آفتاب و ماه و ستارگان شرمنده‏ام
از انس و جان شرمنده‏ام
حتى از روى شیطان شرمنده‏ام
كه همه در كار خود استوارند
و این سست عهد ناپایدار.

غفورا !
رجب بگذشت و ما از خود نگذشتیم ‘
وحال دراین ماه امیدمان به فضل توست
به کرمت از ما بگذر.

آمین یا اله العالمین

**الهى ‏نامه استاد حسن ‏زاده آملى با کمی تخلیص**