این روزها خدا، دروازههای آسمان را به ما نشان خواهد داد
و دستهای لبریز دعای ما در کهکشانها جاری خواهد شد.
این شبها،
خداوند فانوسهای مهربانیاش را بر سر راه ما خواهد افروخت،
تا در بیشههای زشت و مهآلود گم نشویم.
خدایا!
ما با ماه میآییم تا مهربانی را در مبارکترین ماهها آغاز کنیم.
دستهای خالی ما را در آستانه تنهایی و سرگردانی رها مکن.
خدایا!
در این ماه مبارک، به مهمانی تو میآییم،
پس آینههای فطرتمان را در غبار جهل و ناآگاهی مپسند.
الهی!
سوگند به تو که ما ستارههای خاموشیم
اگر تو از آفتاب فضلت بر جانمان نتابانی.
خدایا!
درهای مهربانیات را در این ماه مهربانی بر ما بگشا
تا رستگاری در آستانه خانههایمان، ما را به معراج تو بخواند.
کاش میتوانستیم تمام سالهای پیش رو را
از روحانیت این ماه لبریز کنیم!
کاش تمام روزهای سالمان،
بوی مهربانی رمضان را میگرفتند!
کاش لبخندهایمان تمام سال،
مثل همین چند روز صمیمی تر میشد!
کاش آینه هایمان همیشه مثل همین روزهای مبارک رمضان،
زلال میماند؛
زلالتر از تمام رودهایی که قلههای سرکش کوهها را
به نجابت آرام دریاها پیوند میزنند!
خدایا!
ماه مهربانی تو آغاز شد؛
ما را مهربانترین مهمانان خویش بخواه.