بانوی ملکوت

[اشک مهتاب*خادمه فاطمه زهرا(س)تا ابدالدهر*]

يكى از سالها كه براى تغيير آب و هوا به جاسب - محلّى در اطراف قم - مى‏رفتند و شايد آخرين مسافرت تابستانى ايشان به آنجا بود، كسالت و ضعف و خستگى‏شان شدّت داشت، با اين حال فرمودند: اول به حرم مشرّف مى‏شوم و از آنجا به جاسب مى‏رويم. بعضى از نزديكان ايشان عرض كردند: حالتان مساعد نيست، بنابراين همچنان كه اتومبيل از كنار حرم عبور مى‏كند شما از داخل سلام كنيد و زيارت نماييد، ولى ايشان نپذيرفتند و بالاخره با همان حالت به حرم رفتند، در حالى كه بعد از پايان زيارت نتوانستند مسافت كوتاه ما بين داخل حرم تا درب كنار خيابان موزه را راه بيايند. لذا براى ايشان در نزديكى درب خروجى مسجد طباطبائى - مسجدموزه - صندلى گذاشتند و بعد از مختصر استراحتى ايشان را به نزديك ماشين آورده و سوار كردند.

مرحوم آقاى حاج آقا حسين فاطمى رحمةاللَّه‏عليه راجع به استادش مرحوم آقاى حاج ميرزا جواد آقاملكى‏تبريزى مى‏نويسد: براى رفتن به زيارت حضرت فاطمه‏ معصومه سلام‏ اللَّه‏ عليها بسيار جديّت داشتند و با داشتن مرض قلب همه روزه به حرم مشرّف مى‏شدند. ⁽⁵¹⁾
بلكه از بعضى از آثار گذشتگان مانند نوشته شيخ عبدالجليل قزوينى رازى استفاده مى‏شود كه زيارت حضرت معصومه سلام ‏اللَّه‏ عليها اختصاصى به شيعه نداشته، بلكه اهل سنت و علما و دانشمندان آنان نيز به زيارت بانوى بهشتيان مى‏رفته‏اند و عبارت او در اين مورد چنين است: و اهل قم به زيارت حضرت فاطمه سلام ‏اللَّه ‏عليها، بنت مطهّره موسى بن جعفر عليه‏السّلام روند كه ملوك و امرا و علماى حنفى و شافعى به زيارت آن تربت، تقرّب نمايند. ⁽⁵²⁾
بلكه اين عبارت حاكى از آنست كه علماى مذاهب مختلف اهل سنت به زيارت حضرت فاطمه‏معصومه سلام ‏اللَّه‏ عليها بنت موسى بن جعفر عليه‏السّلام مى‏آمده‏اند و چون در مقدّمه مصنّف آن كتاب، از تاريخ ماه ربيع الاول سال پانصدوپنجاه ‏وشش از هجرت صاحب شريعت، ذكرى كرده، بايد گفت: علماى اهل سنت از شهرهاى سنّت ‏نشين ايران در قرن ششم براى زيارت حضرت معصومه سلام ‏اللَّه‏ عليها به قم مى‏آمده ‏اند و وقتى علماى سنى مذهب چنين باشند، به طور طبيعى عوام و پيروان آنان نيز اينگونه بوده و به زيارت حضرت فاطمه‏معصومه سلام ‏اللَّه‏ عليها اهميّت مى‏داده ‏اند.