۩★♪★♪★۩ شعبان ماه رحمت، برکات و فيوضات الهي .۩★♪★♪★۩

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

رجب ،‌شعبان ،‌رمضان

عروج از خاک تا افلاک

نردباني براي خسته دلان ،‌براي شکسته دلان

پله پله ازخود دور شدن و به خدا نزديک شدن

[شكوه انتظار]

ماه میلاد سه پرچم دار عشق
دلبر و دلداده و دلدار عشق

ماه میلاد سه ماه عالمین
سید سجاد و عباس و حسین(ع)

مواليد فرخنده شعبانيه مبارک

[ملکوت* گامی تارهایی *]

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

[نرگس منتظر]

امام صادق عليه السلام فرمود:

من صام ثلاثة ايام من اخر شعبان و وصلها بشهر رمضان كتب الله له صوم شهرين متتابعين؛

هر كس سه روز آخر ماه شعبان را روزه بگيرد و به روزه ماه رمضان وصل كند خداوند ثواب روزه دو ماه پى در پى را برايش محسوب مى‏كند.

(وسائل الشيعه ج 7 ص 375،ح 22)

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

فضيلت ماه مبارک شعبان در سیره وکلام گهربار معصومين عليهم السلام

روزه دو ماه شعبان و رمضان توبه و مغفرتست ازخدا وند متعال.

رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله :

أَلَا إِنَّ رَجَباً شَهْرُ اللَّهِ الْأَصَمُّ وَ هُوَ شَهْرٌ عَظِيمٌ وَ إِنَّمَا سُمِّيَ الْأَصَمَّ لِأَنَّهُ لَا يُقَارِبُهُ شَيْ ءٌ مِنَ الشُّهُورِ حُرْمَةً وَ فَضْلًا عِنْدَ اللَّهِ وَ كَانَ أَهْلُ الْجَاهِلِيَّةِ يُعَظِّمُونَهُ فِي جَاهِلِيَّتِهِمْ فَلَمَّا جَاءَ الْإِسْلَامُ لَمْ يَزْدَدْ إِلَّا تَعْظِيماً وَ فَضْلًا أَلَا إِنَّ رَجَباً شَهْرُ اللَّهِ وَ شَعْبَانَ شَهْرِي وَ رَمَضَانَ شَهْرُ أُمَّتِي

پيامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) مى فرمايند:

رجب، «شهرالله الأصم» است و بدان سبب آن را «اصم» ناميدند که هيچ ماهى به عظمت آن نمى رسد، مردم زمان جاهليت به رجب حرمت مى نهادند و آنگاه که اسلام درخشيدن گرفت، بر حرمت آن افزود. بدانيد که رجب ماه خدا، شعبان ماه من و رمضان ماه امت من است،
وسائل الشيعة: ج 10 ص 475

رسولُ اللّه صلى الله عليه و آله :

مَن أحيا لَيلةَ العِيدِ ولَيلةَ النِّصفِ مِن شَعبانَ ،
لَم يَمُتْ قَلبُهُ يَومَ تَموتُ القُلوبُ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

هركه شب عيد (فطر و قربان) و شب نيمه شعبان را احيا كند ،
در آن روزى كه دلها مى ميرند ، دل او نميرد .
ثواب الأعمال : ١/١٠٢/٢

الإمامُ الرِّضا عليه السلام :

كانَ أميرُ المؤمنينَ عليه السلام لايَنامُ ثلاثَ ليالٍ : لَيلةَ ثلاثٍ وعِشرِينَ مِن شَهرِ رَمَضانَ ، ولَيلةَ الفِطرِ ، ولَيلةَ النِّصفِ مِن شَعبانَ ، وفيها تُقسَمُ الأرزاقُ والآجالُ وما يَكونُ في السَّنَةِ .

امام رضا عليه السلام : امير المؤمنين عليه السلام سه شب را نمى خوابيد : شب بيست و سوم ماه رمضان ، شب عيد فطر و شب نيمه ماه شعبان ؛ در اين شبها ، روزيها تقسيم و مدّت عمر و هر آنچه در آن سال رخ خواهد داد ، تعيين مى شود .
البحار :٩٧ / ٨٨ / ١٥

الإمامُ عليٌّ عليه السلام :

صَومُ ثلاثةِ أيّامٍ مِن كُلِّ شَهرٍ أربَعاءُ بَينَ خَميسَينِ
وصَومُ شَعبانَ يَذهَبُ بوَسواسِ الصَّدرِ ، وبَلابِلِ القَلبِ .

امام على عليه السلام : روزه گرفتن در سه روز از هر ماه ـ پنجشنبه اوّل و آخر ماه و چهار شنبه وسط آن و روزه ماه شعبان ـ وسواس سينه و پريشانى هاى دل را از بين مى برد .
الخصال : ٦١٢ / ١٠
وسائل الشيعة: ج 8 ص 104

عَنِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عليه السلام :

قَالَ صِيَامُ شَعْبَانَ ذُخْرٌ لِلْعَبْدِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ مَا مِنْ عَبْدٍ يُكْثِرُ الصَّوْمَ فِي شَعْبَانَ إِلَّا أَصْلَحَ اللَّهُ لَهُ أَمْرَ مَعِيشَتِهِ وَ كَفَاهُ شَرَّ عَدُوِّهِ وَ إِنَّ أَدْنَى مَا يَكُونُ لِمَنْ يَصُومُ يَوْماً مِنْ شَعْبَانَ أَنْ تَجِبَ لَهُ الْجَنَّةُ

امام صادق (علیه السلام) فرمودند :

روزه شعبان ذخيره روز قيامت بنده است و هر بنده اى که در ماه شعبان زياده روز بگيرد خداوند امر معيشت او را سامان بخشد و شرّ دشمن را از او دفع کند .

وسائل الشيعه ج : 10ص 505

[ملکوت* گامی تارهایی *]

خانه ی شیر خدا امشب پر از نور خداست
البشاره لیله ی میلاد مصباح الهداست

بر سر دوش نبی، شمس ولایت جلوه گر
پیش روی فاطمه مرآت حُسن ابتداست

فاطمه آورده فرزندی که در قدر و جلال
هم محمد هم امیرالمؤمنین هم مجتباست

چشم ثاراللهیان روشن به میلاد حسین
کام حزب اللهیان شیرین که این عید خداست

گام، گامِ مقدمش رشک گلستان بهشت
عضو عضو پیکرش اوراق صُنع کبریاست

این همان مصباح دست غیب رب العالمین
این همان قرآن روی قلب ختم الانبیاست

چشم نه، لب نه، جبین نه، حنجر و رخسار نه
پای تا سر غرق در گلبوسه های مرتضاست

با وجود آنکه نَبوَد رحمت حق را حدود
این نمای رحمت بی حدّ ذات کبریاست

سبط احمد، نجل حیدر، آرزوی فاطمه
خون قرآن، اصل ایمان، قلب دین، روح دعاست

قطره ای از بحر لطفش چشمه ی آب حیات
ذره ای از خاک کویش درد عالم را دواست

وصف او باید کسی گوید که قرآن آورد
مدح او باید کسی گوید که او را خونبهاست

هر چه می بینم جمالش را، نبی پا تا به سر
هر چه می خوانم ثنایش را، علی سر تا به پاست