اثبات عصمت پیامبران
مساله عصمت انبیا از مسائل مهم كلامى است كه در اكثر كتب كلام آمده است متكلمان بر عصمت انبیا دلایل عقلى و نقلى متعددى ذكر كرده اند كه برخى از آنها ذكر مى شود:
دلایل عقلى بر عصمت انبیاء
نخستین دلیل عقلى بر لزوم عصمت انبیاعلیهم السلام از ارتكاب گناهان این است كه هدف اصلى از بعثت ایشان راهنمایى بشر بسوى حقایق و وظایفى است كه خداى متعال براى انسانها تعیین فرموده است و ایشان در حقیقت, نمایندگان الهى در میان بشر هستند كه باید دیگران را به راه راست, هدایت كنند. حال اگر چنین نمایندگان و سفیرانى پاىبند به دستورات الهى نباشند و خودشان برخلاف محتواى رسالتشان عمل كنند مردم, رفتار ایشان را بیانى مناقض با گفتارشان تلقى مى كنند و دیگر به گفتارشان هم اعتماد لازم را پیدا نمى كنند, و در نتیجه, هدف از بعث ایشان بطور كامل, تحقق نخواهد یافت. پس حكمت و لطف الهى اقتضا دارد كه پیامبران, افرادى پاك و معصوم از گناه باشند و حتى كار ناشایستی از روى سهو و نسیان هم از ایشان سر نزند تا مردم, گمان نكنند كه ادعاى سهو و نسیان را بهانه اى براى ارتكاب گناه, قرار داده اند.هدف اصلى از بعثت انبیاء راهنمایى بشر بسوى حقایق و وظایفى است كه خداى متعال براى انسانها تعیین فرموده است، حال اگر این نمایندگان پاىبند به دستورات الهى نباشند و خودشان برخلاف محتواى رسالتشان عمل كنند، مردم رفتار ایشان را مناقض با گفتارشان تلقى مى كنند و دیگر به گفتارشان هم اعتماد لازم را پیدا نمى كنند, و در نتیجه, هدف از بعث ایشان بطور كامل, تحقق نخواهد یافتدومین دلیل عقلى بر عصمت انبیاعلیهم السلام این است كه ایشان علاوه بر اینكه موظفند محتواى وحى و رسالت خود را به مردم ابلاغ كنند و راه راست را به ایشان نشان دهند همچنین وظیفه دارند كه به تزكیه و تربیت مردم بپردازند و افراد مستعد را تا آخرین مرحله كمال انسانى برسانند. به دیگر سخن: ایشان علاوه بر وظیفه تعلیم و راهنمایى, وظیفه تربیت و راهبرى را نیز بر عهده دارند
كه هم تربیتى همگانى كه شامل مستعدترین و برجسته ترین افراد جامعه نیز مى شود و چنین مقامى در خور كسانى است كه خودشان به عالیترین مدارج كمال انسانى رسیده باشند و داراى كاملترین ملكات نفسانى (ملكه عصمت) باشند.
افزون بر این, اساساً نقش رفتار مربى در تربیت دیگران بسى مهمتر از نقش گفتار اوست و كسى كه از نظر رفتار, نقصها و كمبودهایى داشته باشد گفتارش هم تاثیر مطلوب را نمى بخشد. پس هنگامى هدف الهى از بعثت پیامبران بعنوان مربیان جامعه, بطور كامل تحقق مى یابد كه ایشان از هرگونه لغزشى در گفتار و كردارشان مصون باشند.