ناخن های خوردنی و آرام بخش
ناخن جویدن اختلالی است که بیشتر در سنین کودکی و اوایل نوجوانی مشاهده می شود. این اختلال معمولا از 5 سالگی شروع شده و کم کم در 10تا 15 سالگی به اوج خود می رسد، ولی اکثر مبتلایان را کودکان 9 تا 11 سال تشکیل می دهند.
این عمل یک نوع عادت است که در اثر پیامد خوشایندی که برای کودک ایجاد می شود، ادامه پیدا می کند. از جمله پیامدهای خوشایندی که کودک برای رسیدن به آن به این عمل دست می زند، کاهش یافتن فشارهای عصبی و تنش های روزانه است. کودک سعی می کند به کمک این عمل با هیجانات و بحران های عاطفی درونی اش به مقابله بر خیزد. در واقع این عمل، مفری برای رهایی از تنش و استرس و دست یابی به آرامش می باشد.
بسیاری از کودکان و نوجوانان برای ترک این عادت، تلاش فراوانی می کنند ولی غالباً کوشش و تلاش آن ها بی نتیجه می ماند.
کودکی که تحت فشارهای محیطی از قبیل: انتظارات نامعقول والدین، انضباط شدید، بازخواست های پی در پی و... قرار می گیرد، از آنجایی که توان مقابله با آن ها را ندارد، دچار اضطراب می شود.در اغلب موارد والدین نیز به کمک کودک آمده و به راه هایی از قبیل بستن ناخن، تلخ کردن انگشتان، تمسخر، تهدید، تنبیه و... متوسل می شوند که این رفتارها به تنهایی ارزش درمانی ندارد بلکه ممکن است ناراحتی را تشدید کند.
چیزی که در اینجا حائز اهمیت است این است که آنچه باید با آن مبارزه کرد عمل ناخن خویدن نیست بلکه علتی است که به موجب آن کودک دست به جویدن ناخن هایش می زند به عبارتی، درمان اساسی با شناخت علت بیماری و رفع اضطراب، هیجان و ناراحتی کودک عمل خواهد بود. لذا درمان باید ریشه ای و با درک مسایل مختلف کودک مبتلا صورت پذیرد.
عواملی که باعث ناخن جویدن در کودک می شود
فشارهای محیطی: کودکی که تحت فشارهای محیطی از قبیل: انتظارات نامعقول والدین، انضباط شدید، بازخواست های پی در پی و... قرار می گیرد، از آنجایی که توان مقابله با آن ها را ندارد، دچار اضطراب شده و برای رهایی از اضطراب به ناخن جویدن پناه می برد. بنابراین در صورتی که برای بازداری او از این عمل با او برخورد شدید و نامعقولی انجام دهیم، اضطراب او افزایش یافته و نه تنها از این عمل دست بر نمی دارد بلکه ممکن است آن را نیز افزایش دهد.
تقلید: گاهی کودک جویدن ناخن را از والدین خود یاد می گیرد و چون می بیند که آن ها در مواقع ناراحتی این عمل را انجام می دهند لذا او هم برای رفع ناراحتی به این عمل مبادرت می ورزد.