๑۩۩๑۩۩ رباعبات خیام ๑۩۩๑۩۩

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

يـاران بموافقت چو دیــدار کـنید

بـاید کــه ز دوست یـاد بسیار کنید

چون باده خوشگوار نوشید به هم

نوبت چو به ما رسد نگون سار کنید

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

روزی که نهال عمر من کنده شود

و اجــزام یـکـدگر پــراکنده شـود

گر زانکه صراحئی کنند از گل من

حالی که ز بــاده پراکنی زنده شود

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

آنان که اسیر عقل و تمییز شدند

در حسرت هست و نیست ناچیز شدند

رو باخبرا تو آب انــگور گـُـزین

کان بـی خـبران بغوره میویز شدند

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

عالم اگر از بهر تو می آرایند

مگر ای بدان که عاقلان نگرايند

بسیار چو تو روند و بسیار آیند

بربای نصيب خويش کت بربايند

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

ياران موافق همه از دست شدند

در پای اجل يکان یکان پست شدند

بودیم به یک شراب در مجلس عمر

یک دور ز ما پیشترَک مست شدند

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

یک قطره آب بود و با دريا شد

یک ذره خاک و با زمین یکتا شد

آمد شدن تو اندرين عالم چيست؟

آمد مگسی پدید و ناپیدا شد

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

آن بی خبران که در معنی سفتند

در چرخ به انواع سخن ها گفتند

آگه چو نگشتند بر اسرار جهان

اول ز نخی زدند و آخر خفتند

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

اجرام که ساکنان اين ایوانند

اسباب تردد خردمندانند

هان تا سررشته خرد گم نکنی

کانان که مدبرند سرگردانند

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

آنان که محيط فضل و آداب شدند

در جمع کمال شمع اصحاب شدند

ره زين شب تاريک نبردند به روز

گفتند فسانه ای و در خواب شدند

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

از آمدنم نبود گردون را سود

وز رفتن من جاه و جلالش نفزود

وز هیچکسی نيز دو گوشم نشنود

کاین آمدن و رفتنم از بهر چه بود