نونهالان و حفظ قرآن
نكاتي چند درباره نونهالان
آنچه درباره روش حفظ و تثبيت قرآن گفته مىشود، در سطح كودكان نيز جاري است. البته بايد توجه داشت كه شرايط روحي آنان با بزرگسالان تفاوت بسيار دارد و عواطف آنان ظريف‌تر و حساس‌تر است. بنابراين، در گستره كار با كودكان بايد موارد زير را به خاطر داشت:
1. نقطه‌ي شروع
پيش‌تر گفته شد كه بهتر است حفظ قرآن از سوره‌هاي كوچك يا فهرست سوره‌ها و يا داستان‌هاي قرآن آغاز شود. به كار بستن اين سفارش در نونهالان بسيار مورد تأكيد قرار مي‌گيرد؛ زيرا روحيه‌ي آنان حساس‌تر و احتمال نوميدي و دلسردي‌شان فزون‌تر است.
2. سرعت نبخشيدن به «حفظ»
اگر قرار است بزرگسالان قرآن را به طور متوسط در 3 سال حفظ كنند، كودكان بايد 5 ـ 7 سال را بدين امر اختصاص دهند. فشار و تسريع در كار حفظ براي كودك بسيار زيانبار است زيرا ممكن است روانش را آزرده سازد و از ادامه‌ي مسير بازش دارد.
3. پرداختن به بازي و تفريح
بيش‌تر اوليا و مربيان بازي كودك را نوعي اتلاف وقت به شمار مي‌آورند و مي‌خواهند آنان هرچه زودتر از بازي دست كشيده، به كارهاي مهم‌تر بپردازند. اينان كودك را بزرگسالي خردپيكر مي‌پندارند و توجه ندارند كه بازي، ضمن تأمين سلامت و رشد جسمي و رواني و عاطفي خردسالان، اصول و قواعد زندگي را به آنان مي‌آموزد.
بازي چنان در سلامت كودك نقش دارد كه ارزش آن را از مطالعه‌ي كتاب نيز بيش‌تر دانسته‌اند. بنابراين، اوليا و مربيان بايد توجه داشته باشند كه فراهم آوردن زمينه‌هاي بازي براي نونهالان، آنان را در حفظ قرآن ياري مي‌دهد؛ زيرا حس كنجكاوي و قدرت را دو چندان مي‌سازد. نبي اكرم ـ صلي اللّه عليه و آله ـ مي‌فرمايد: «دَعْ اِبْنَكَ يَلْعَبُ سَبْعَ سَنينَ.»[1] فرزند خود را آزاد بگذار تا هفت سال (آغاز زندگي) بازي كند.
نقل قول
