بلوغ مشرف شدن است نه مكلف شدن

[رایکا]

بر این اساس بلوغ یك شرافت است. آنها كه اهل سلوكند خود را مشرف مى دانند نه مكلف چون زحمت و مشقتى در میان نیست بلكه به شرف گفتگو با خدا نائل مى شوند چرا كه در مناجات الذاكرین امام سجادصلوات الله وسلامه علیه مى خوانیم: ?یا من ذكره شرف ? اى خدایى كه نام تو مایه شرافت است. اگر كسى به جایى برسد كه ذكر خدا گوید و در سایه این ذكر به یاد خدا وخدا هم به یاد او باشد شرافتى نصیب او گردیده است و زن شش سال قبل از مرد به این شرافت مى رسد. اگر چنانچه به این نكته دقت شود قبل از این كه مرد به راه بیفتد و در صراط مستقیم گام بردارد زن بخش زیادى از این راه را طى كرده است. بنابراین هم آن محرومیت هایى كه زن در دوران عادت دارد قابل جبران است و هم شش سال قبل از مرد از همه مزایایى كه مرد محروم است برخوردار مى شود. در پایان عمر نیز براى زنان غیر سادات پس از سن پنجاه سالگى سخن از ایام محرومیت نیست و در این مدت محرومیت نیز اولا ایام عادت محدود وچند روز بیشتر نیست. ثانیا آنها كه باردارند و توفیق حمل امانت را دارند نیز محرومیت از عبادت شامل آنها نمى شود چون غالبا عادت باحمل جمع نمى شود. ثالثا مدت شش سالى كه زن قبل از بلوغ مرد بالغه مى شود همه نقص ها را ترمیم مى كند. ورابعا زنان در ایام عادت تنها از شیوه خاصى از عبادت محرومند واگر وضو بگیرند وبر سر سجاده بنشینند وذكر خدا كنند ویا به دیگر كارهاى عبادى بپردازند معلوم نیست ثوابى كمتر از مردان در حال عبادت را برده باشند. بنابراین اگر نقصانى در ایمان باشد و علت آن هم نقص در عبادت باشد نه تنها قابل جبران است بلكه اگر زن به این فكر بیفتد كه دوران عادت را واضافه بر آن دوران شش ساله را مغتنم بشمارد عظمتى فزونتر نیز خواهد یافت. از آنچه گفته شد روشن مى شود سر بیان حضرت امیرسلام الله علیه در نهج البلاغه كه در وصف زن خطاب به امام مجتبى... مى فرماید: ?فان المراة ریحانة ولیست بقهرمانة ? [1]یعنى این كه زن ریحان است باید او را زودتر از مرد تحت تربیت وتكلیف قرار داد در غیر این صورت ضایع مى شود. روایتى دیگر نیز از حضرت صادق سلام الله علیه نقل شده است كه مى فرماید: ?من اتخذ امراة فلیكرمها فانما امراة احدكم لعبة فمن اتخذها فلا یضیعها? [2] مراد از لعب در روایت بازیچه واسباب بازى نیست زیرا كه: اولا كرامت در فرهنگ قرآن امر ارزشى و در مدار تقوا قرار دارد وثانیا اسباب بازى ولعب در خور ارزش وكرامت نمى باشد و در نتیجه منظور از لعبه در روایت اسباب بازى نیست بلكه همانند روایت قبل به معناى آن است كه زن همچون برگ ریحان ظریف وحساس است این ریحانه را ضایع نكنید. اسلام به اولیاى مدرسه ومنزل دستور مى دهد كه به دخترها بیش از پسرها رسیدگى كنید. اگر تكلیف بر دختر شش سال قبل از پسر شروع مى شود بنابراین اولیاى منزل و مدرسه مسؤولیتشان نسبت به دخترها بیش از پسرهاست. روى این تحلیل معلوم مى شود زن براى نماز وراز ونیاز زودتر از مرد آمادگى پیدا مى كند و اگر احیانا راههاى عاطفى زمینه هاى انحراف را پیش روى زن قرار دهد تكالیف عبادى آن راهها را تعدیل مى كند تا مبادا به انحراف برود.