ازدواج
ازدواج نخستين گام براى تشكيل خانواده است و به سبب همه كاركردها و نتايجى كه خانواده داراست، عملى ارزشمند و ستوده است.
ازدواج مايه آرامش زن و مرد است:
و من آياته ان خلق لكم من انفسكم ازواجا لتسكنوا اليها و جعل بينكم مودة و رحمة (205)
و از نشانهاى او اين كه از نوع خودتان همسرانى براى شما آفريد تا بدانها آرام گيريد و ميانتان دوستى و رحمت نهاد.
آين آرامش نتيجه ارضاء صحيح گرايشهاى انسان است.
در روايات ترغيب بسيارى به ازدواج شده است. زيرا آرامش انسان مقدمه حركت او به سوى كمال است. و آرامش و سلامت اخلاقى جامعه نيز در گرو آرامش و سلامت آحاد آن است. آسايش روانى فرد و امنيت اخلاقى اجتماع، از طريق ازدواج تأمين مىگردد.
پيامبر اكرم(ص) فرمودهاند:
ما بنى فى الاسلام احب الى اللَّه عزوجل من التزويج؛ (206)
در اسلام هيچ بنايى در نزد خداوند محبوبتر از ازدواج نيست.
و نيز:
من تزوج احرز نصف دينه؛ (207)
كسى كه ازدواج كند نيمى از دين خود را پاس داشته است.
ترغيب به ازدواج و تأكيد بر آن، حكايت از تأثير مثبت آن در حركت تكاملى انسان دارد؛ همچنان كه ترك ازدواج آثارى منفى در اين خصوص دارد. هدف اصلى از ازدواج تسهيل تقرب به خداست. برخى از روايات ترك ازدواج را موجب كم بهرگى از عبادات و يا عذاب اخروى دانستهاند: از امام صادق(ع) روايت شده است:
ركعتان يصليهما المتزوج افضل من سبعين ركعه يصليها اعزب؛ (208)
دو ركعت نماز كه انسان صاحب همسر به جاى آورد از هفتاد ركعت كه بىهمسر به جا آورد برتر است.
و از پيامبر اكرم(ص) نقل كردهاند:
اكثر اهل النار العزاب؛ (209)
بيتشر اهل آتش بىهمسرانند.