ღ•*♥*•ღ ماه رمضان در طپش قلم شاعران ღ•*♥*•ღ

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

آنکه از فرط گنه ناله کند زار کجاست؟
آنکه زاغیار برد شکوه بر یار کجاست

باز ماه رمضان آمد و بر بام فلک
می زند بانگ منادی که گنه کار کجاست

سفره رنگین و خدا چشم به راه من و توست
تاکه معلوم شود طالب دیدار کجاست

بار عام است خدا را به ضیافت بشتاب
تا نگوئی که در رحمت دادار کجاست

مرغ شب نیمه شب دیده به ره می گوید
سوز دل ساز بود دیده بیدار کجاست

ماه رحمت بود ای ابر خطاپوش ببار
تا نگویند که آن وعده ایثار کجاست

حق به کان کرمش طرفه متاعی دارد
در و دیوار زند داد خریدار کجاست

آن خدائی که رحیم است و کریم است و غفور
گوید ای سوته دلان عاشق دلدار کجاست

من ژولیده به آوای جلی می گویم
آنکه با توبه ستاند سپر نار کجاست


ژولیده نیشابوری

[شكوه انتظار]

بهر ايام دگر چون افسر است
ماه گشتن ، سير كردن در وجود
با تعبد ، با تهجد ، با سجود
روزه يعني نفس خود پاك كن
قلب ابليس درونت چاك كن
را ه پرواز است سوي آسمان
ماه گرديدن بسان عاشقان
روزه هنگام سوال است و دعا
پر زدن با بال همت تا خدا
شهر يكرنگي و بي آلايشي
ماه تقصير و گنه فرسايشي
عاشقان معشوق خود پيدا كنند
تا سحر در گوش او نجوا كنند
درد خود گويند با درمان خويش
با طبيب و يا انيس جان خويش
فاش راز و گفته هاي خود كنند
ذكر سر و غصه هاي خود كنند
روزه رسوا كردن شيطان دون
پاك گشتن چون شهيد غرقه خون
فصل پاكي درون ما بود
نا اميد از دام انسان مي شود

[شكوه انتظار]

رمضان ماه مناجات ودعا
رمضان پر بود از شور و صفا
ماه خالص شدن از کبر و ريا
رمضان ماه رسيدن به خدا
اي خدا از سر احسان و کرم
تو نگاهي به دل ما بنما
باز کن در را به روي اين دلا
اي که هستي در دو عالم پادشا
من گنه کار و تو يا رب غافري
بر بدي ها و خطا ها ساتري
بار الها اي اميد جان و دل
اين دلم را کن به نورت متّصل

[درگاه محبوب]

بـاز هـواي سـحــرم آرزوســــت


خـلـوت و مـژگـان تـرم آرزوسـت



شـكـوه ي غـربـت نـبـرم ايـن زمـان


دسـت تـــو و روي تـو ام آرزوســت



خـسـتـه ام از ديـدن ايـن شـوره زار


چـشـم شـقـايـق نـگـرم آرزوســـت



واقـعـه ي ديـــدن روي تـــــو را


ثـانـيـه اي بـيـشـتـرم آرزوسـت



جـلـوه ي ايـن مـاه نـكـو را بـبـيـن


رنـگ و رخ و روي تـو ام آرزوسـت



ايـن شـب قـدر اسـت كـه مـا بـا هميـم؟


مـن شـب قـــــدري دگــــرم آرزوســـت



حـسِّ تـو را مـي كنم اي جـان مـن


عـزلـت بـيـتـي دگــــرم آرزوســــت



خـانـه ي عـشـِاق مـهـاجـر كـجـاست؟


در سـفــــرت بـــال و پـرم آرزوســـت



حـسـرت دل بـارد از ايـن شـعـر مـن


جـام مـيـي در حـرمـــم آرزوســـــت


احمد عزيزي

[شكوه انتظار]

روزه ، تمرين كلاس زندگي
درس ايثار و خلوص و بندگي
روزه ، زنجير هوا گسستن است
ديو و بت هاي درون بشكستن است
ماه در خودنگري و خودكاوشي
لب فرو بستن ، نگفتن ، خاموشي
درك مسكين از دل و جان كردن است
زندگي همچون فقيران كردن است
قهرمان صحنه تقوا شدن
همچو ماهي زنده دريا شدن
ماه ميهمان وضيافت برخدا
جام بخشش ، ماه سرشار ازعطا
روزه ، پرواز و عروجي ديگر است

[درگاه محبوب]

رمضان آمد و آهسته صدا كرد مرا

مستعد سفـــر شهر خدا كرد مرا

از گلستان كرم طرفه نسيـمي بوزيد

كه سراپاي پر از عطر و صفا كرد مرا


نازم آن دوست كه با لطف سليماني خويش

پــــله از سلسـله ديـــو دعــا كـــــرد مـــرا

فيض روح‌القدسم كرد رها از ظلمات

همرهـي تا به لـب آب بقـا كرد مـرا

من نبودم بجز از جاهل گم كرده رهي

لايـــق مكتب فخــر النجبا كـــرد مـــرا


در شگفتم ز كرامات و خطاپوشي او

من خطا كردم و او مهر و وفا كرد مرا

دست از دامن اين پيك مبـارك نكشم

كه به مهماني آن دوست ندا كرد مرا

زين دعاهاست كه با اين همه بي‌برگي و ضعف

در گلـستــــان ادب نـغمـــه ســرا كــــرد مـــرا

هر سر مويــم اگـر شـكر كند تـا به ابــد

كم بود زين همه فيضي كه عطا كرد مرا

فتح‌الله اسلامي‌نيا

[خادمه زینب کبری(س)]

رمضان شهر عشق و عرفان است
رمضان بحر فیض و احسان است
رمــضــــان، مــاه عــتــرت و قــرآن
گــــاه تــــجدید عهد و پیمان است

رمــضــان امــتــــداد جــــاده نــــور
در گذرگاه هــر مــــسلمــان است
رمــضــان چــلچــراغ نـــور افـشان
در شبــستان قلــب انـسان است

مـــاه تــحکــیــم آشنـــایــــی هـــا
مــاه تعــطیل قــهر و حرمان است
مـــاه شـــب زنــده داری عـشــاق
مــاه بــیــدار بــاش وجــدان است

مـــاه اشــک و خـروش و ناله و آه
راه برگــشت هــر پــشیمان است
مــــاه آســـایــش قــلــوب بــشــر
مــاه پــالایــش تـــن و جــان است

مــــاه تــسلیــم در بــــر خـــالـــق
مــاه تــمریــن کــار نــیـکــان است
رمضــان چــشمــه عـطــای خـــدا
ماه عفو و گذشت و غفــران است

رمــضــان رهــنـــمــا و راه گــشــا
بهــر گــم گـشتگان حـیــران است
رمــضــان شــاخساری از طــوبـی
غرفه ای از بــهشـت رضوان است

رمــضــان بــارگــــاه (بــســم ا...)
جلــوگاه (رحیـم) و (رحمان) است
مــاه تـــحصیــل دانــش و تــقــوی
گــاه تــطهـیــر و راه ایــمـان است

مــــاه اکـــرام عـــتــرت و قـــــرآن
مــــاه اطفــــاء نــــار نــیــران است
عیــــد مســعــود زاد روز حــســن
روز پــر فــیــض نــیــمــه آن است

شــب قــدرش ســلام بــر مــهدی
تــا بــه فـجرش که نور باران است
مـــغــرب آفــتــاب عــمــر عــلـــی
مشــرق مــــاهتــــاب قــرآن است

در چــنین مه که انس و جان یارب
بر سر سفــره تــو مــهــمـان است
نظـــری ســوی دردمنــدان کــــن
ای کــه نــامـت شفا و درمان است

بــــارالــها بــــه درگــه کــــرمـــت
سائــل خــستــه دل فـراوان است
کشــــور مــــا بــهشت زهــرا شد
بس کــه پــر لاله خــاک ایران است

ای خــــــدا آرزوی ایــــــن امـــــت
جشــن پــیــروزی شــهیــدان است
وای بــر حـال آن کسی که حسان
خــصــم قــرآن و یـار شیطان است

[خادمه زینب کبری(س)]

یا اله الخلق یا رب الفلق
ای خدای انجم و شمس و شفق

از تو می خواهم در این ماه شریف
چشم پوشیدن ز جرم ما سبق

شأن ما عصیان و غفران كار تو
لا تؤاخذنا بذنب قد محق

گر بیاید اخذ و دقّت در میان
چون كند خلقی كه باشد از علق

وا گذار از لطف ، ما را این زمان
از خطا و لغزش حال شبق

از گناهانی كه در ایام عمر
روزها كردیم و در لیل غسق

ای خدا از من بلاها دور كن
می نكن ما را نشان طعن و دق

نیست ما را طاقت رنج و بلا
حفظ كن ما را ز شر ما خلق

دور فرما آفت از ما بندگان
گر چه می باشیم كلا مستحق

حق شان و عزت و جاهت قسم
ای كه عزّ مسلمینی از سبق

[شكوه انتظار]

اي شهر مبارك دل ما زار تو باشد
ماه رمضان ، دست خدا يار تو باشد
ما تازه ز تو انس گرفتيم سحرها
چنديست كه جان ، نذر و گرفتار تو باشد
اي كاش همه سال تو بودي به بر من
دل ، سوخته در حسرت ديدار تو باشد
آهسته برو تا دلم از غصه نميرد
اين آرزوي عبد گنهكار تو باشد
يك ليله قدرت به همه عمر بيارزد
اين جلوه اي از رحمت بسيار تو باشد
اي كاش مرا زار و گنهكار نبيني
اين خسته الهي كه ز انصار تو باشد

[درگاه محبوب]

رمضان ماه عترت و قرآن

رمضان شهر عشق و عرفان است * * * رمضان بحر فيض و احسان است
رمــضــــان، مــاه عــتــرت و قــرآن * * * گــــاه تــــجديد عهد و پيمان است
رمــضــان امــتــــداد جــــاده نــــور * * * در گذرگاه هــر مــــسلمــان است
رمــضــان چــلچــراغ نـــور افـشان * * * در شبــستان قلــب انـسان است
مـــاه تــحكــيــم آشنـــايــــي هـــا * * * مــاه تعــطيل قــهر و حرمان است
مـــاه شـــب زنــده داري عـشــاق * * * مــاه بــيــدار بــاش وجــدان است
مـــاه اشــك و خـروش و ناله و آه * * * راه برگــشت هــر پــشيمان است
مــــاه آســـايــش قــلــوب بــشــر * * * مــاه پــالايــش تـــن و جــان است
مــــاه تــسليــم در بــــر خـــالـــق * * * مــاه تــمريــن كــار نــيـكــان است
رمضــان چــشمــه عـطــاي خـــدا * * * ماه عفو و گذشت و غفــران است
رمــضــان رهــنـــمــا و راه گــشــا * * * بهــر گــم گـشتگان حـيــران است
رمــضــان شــاخساري از طــوبـي * * * غرفه اي از بــهشـت رضوان است
رمــضــان بــارگــــاه (بــســم ا...) * * * جلــوگاه (رحيـم) و (رحمان) است
مــاه تـــحصيــل دانــش و تــقــوي * * * گــاه تــطهـيــر و راه ايــمـان است
مــــاه اكـــرام عـــتــرت و قـــــرآن * * * مــــاه اطفــــاء نــــار نــيــران است
عيــــد مســعــود زاد روز حــســن * * * روز پــر فــيــض نــيــمــه آن است
شــب قــدرش ســلام بــر مــهدي * * * تــا بــه فـجرش كه نور باران است
مـــغــرب آفــتــاب عــمــر عــلـــي * * * مشــرق مــــاهتــــاب قــرآن است
در چــنين مه كه انس و جان يارب * * * بر سر سفــره تــو مــهــمـان است
نظـــري ســوي دردمنــدان كــــن * * * اي كــه نــامـت شفا و درمان است
بــــارالــها بــــه درگــه كــــرمـــت * * * سائــل خــستــه دل فـراوان است
كشــــور مــــا بــهشت زهــرا شد * * * بس كــه پــر لاله خــاك ايران است
اي خــــــدا آرزوي ايــــــن امـــــت * * * جشــن پــيــروزي شــهيــدان است
واي بــر حـال آن كسي كه حسان * * * خــصــم قــرآن و يـار شيطان است