ازدواج هدف است یا راهی به سوی تکامل ؟
ازدواج همانند پول، قدرت و موقعیت اجتماعی بالا، وسیله و راهی است بهمنظور رسیدن به هدفهای بزرگتر و مهمتر و بهعبارت دیگر، زن و مرد به این علت با هم ازدواج میکنند که علاوهبر تداوم نسل، نیازهای احساسی، عاطفی، جنسی، مالی، حمایتی و استقلالیشان بهدرستی برطرف شود.
با رفع نیازهاست که طرفین به آرامش و تعادل رسیده و در مسیر پویایی و تکامل قرارمیگیرند و با ارائهی مهر، محبت و همبستگی عمیق نسبت به یکدیگر، علاوهبر شکوفایی استعدادها و دستیابی به آرامش درونی، از بسیاری فسادها، انحرافها، سردرگمیها، بیبندوباریها، خلافها، تجاوزهای جنسی، جنایتها و... جلوگیری میکنند.
ازدواجهایی که با معیارهای درست و از روی آگاهی صورتگیرد، باعث تکامل شده و منجر به سلامتی، آرامش و امنیت فکری و سعادت زوجین که هدف نهایی هر ازدواجی میتواند باشد، میگردد. متأسفانه بسیاری از ازدواجها چون با معیارهای نادرست، غیرمنطقی و ناآگاهانه و با توجه به سنتهای اشتباه صورتمیگیرد، مسألهساز میشوند چراکه این گروه از ازدواجها علاوهبر اینکه به رشد و تکامل زوجها کمک نمیکنند، باعث میشوند بخش بزرگی از انرژی و عمر آنان، صرف حلوفصل مشکلات ناشی از ازدواجشان گردد.
در اینجا ازدواج بهجای ایجاد آرامش و شکوفایی استعدادها، انرژیهای آنان را بلعیده و مشکل و چالش بزرگی در زندگی مشترک بهوجود میآورد. به علت عدم آگاهی و شکلگیری ازدواجهای غلط است که طرفین، خود را اسیر مشکلات ازدواج میبینند. در چنین شرایطی، زن یا مرد و یا هر دو، دچار بحران شده و همواره از اضطرابها و تشویشها، بیماریها و ناراحتیهای متعدد ناشی از ازدواج اشتباه رنج میبرند.