« دعای افتتاح »
بخواند در هر شب از ماه رمضان:
بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خداوند بخشانده مهربان
اَللّهُمَّ اِنّى اَفْتَتِحُ الثَّنآءَ بِحَمْدِكَ،
خدايا من ستايش را بوسيله حمد تو مى گشايم
وَاَنْتَ مُسَدِّدٌ لِلصَّوابِ بِمَّنِكَ،
و تويى كه به نعمت بخشى خود بندگان را به درستى وادارى
وَاَيْقَنْتُ اَنَّكَ اَنْتَ اَرْحَمُ الرَّاحِمينَ فى مَوْضِعِ الْعَفْوِ وَالرَّحْمَةِ،
و يقين دارم كه براستى تو مهربانترين مهربانانى اما در جاى گذشت و مهربانى
وَاَشَدُّ الْمُعاقِبينَ فى مَوْضِعِ النَّكالِ وَالنَّقِمَةِ،
ولى سخت ترين كيفركننده اى در جاى شكنجه و انتقام
وَاَعْظَمُ الْمُتَجَبِّرينَ فى مَوْضِعِ الْكِبْريآءِ وَالْعَظَمَةِ،
و بزرگترين جبارانى در جاى بزرگى و عظمت
اَللّهُمَّ اَذِنْتَ لى فى دُعآئِكَ وَمَسْئَلَتِكَ،
خدايا تو به من اجازه دادى در اين كه بخوانمت و از تو درخواست كنم
فَاسْمَعْ يا سَميعُ مِدْحَتى ،
پس اى خداى شنوا مدح و ثنايم را بشنو
وَاَجِبْ يا رَحيمُ دَعْوَتى ،
و پاسخ ده اى مهربان خواسته ام را
وَاَقِلْ يا غَفُورُ عَثْرَتى ،
و ناديده گير اى آمرزنده لغزشم را
فَكَمْ يآ اِلهى مِنْ كُرْبَةٍ قَدْ فَرَّجْتَها،
اى معبود من چه بسيار گرفتارى كه برطرف كردى
وَهُمُومٍ قَدْ كَشَفْتَها، وَعَثْرَةٍ قَدْ اَقَلْتَها،
و چه بسيار اندوه كه زدودى و لغزشها كه چشم پوشيدى
وَرَحْمَةٍ قَدْ نَشَرْتَها، وَحَلْقَةِ بَلاءٍ قَدْ فَكَكْتَها،
و مهر و رحمت كه گستردى و زنجير بلا كه از هم باز كردى
اَلْحَمْدُ للَّهِ الَّذى لَمْ يَتَّخِذْ صاحِبَةً وَلا وَلَداً،
ستايش خاص خدايى است كه نگيرد همسرى و نه فرزندى
وَلَمْ يَكُنْ لَهُ شَريكٌ فى الْمُلْكِ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِىٌ مِنَ الذُّلِّ، وَ كَبِّرْهُ تَكْبيراً،
و نيست برايش شريكى در فرمانروايى و نيست برايش ياورى
از خوارى و به كمال بزرگى او را ياد كن
اَلْحَمْدُ للَّهِ بِجَميعِ مَحامِدِهِ كُلِّهَا عَلى جَميعِ نِعَمِهِ كُلِّها،
ستايش خداى را به همه ستودگيهايش يكسر بر همه نعمتهايش يكسر
اَلْحَمْدُ للَّهِ الَّذى لا مُضآدَّ لَهُ فى مُلْكِهِ، وَلا مُنازِعَ لَهُ فى اَمْرِهِ،
ستايش براى خدايى است كه ضد و دشمنى در پادشاهى او
و ستيزه جويى در فرمانش نيست
اَلْحَمْدُ للَّهِ الَّذى لا شَريكَ لَهُ فى خَلْقِهِ، وَلا شَبيهَ لَهُ فى عَظَمَتِهِ،
ستايش خدايى را است كه شريكى در خلقتش ندارد
و شبيهى در عظمت او نيست
اَلْحَمْدُ للَّهِ الْفاشى فِى الْخَلْقِ اَمْرُهُ وَ حَمْدُهُ الظَّاهِرِ بِالْكَرَمِ مَجْدُهُ،
ستايش خاص خدايى است كه هويدا است در ميان خلق كارش
و ستايشش، و آشكار است به بزرگوارى شوكتش
الْباسِطِ بِالْجُودِ يَدَهُ، الَّذى لا تَنْقُصُ خَزآئِنُهُ،
و گشاده است دستش آنكه نقصان نپذيرد خزينه هايش
وَلا تَزيدُهُ كَثْرَةُ الْعَطآءِ اِلاَّ جُوداً وَ كَرَماً، اِنَّهُ هُوَ الْعَزيزُ الْوَهَّابُ
و نيفزايدش بسيارى عطا مگر جود و بزرگوارى. براستى كه او عزيز و بسيار بخشنده است
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ قَليلاً مِنْ كَثيرٍ مَعَ حاجَةٍ بى اِلَيْهِ عَظيمَةٍ،
خدايا از تو خواهم اندكى از بسيار با اينكه نيازمنديم بدان بزرگ است
وَغِناكَ عَنْهُ قَديمٌ وَ هُوَ عِنْدى كَثيرٌ، وَهُوَ عَلَيْكَ سَهْلٌ يَسيرٌ،
و بى نيازى تو از آن قديم و ازلى است و آن درخواست پيش من بسيار
ولى در نزد تو اندك و آسان است
اَللّهُمَّ اِنَّ عَفْوَكَ عَنْ ذَنْبى ، وَتَجاوُزَكَ عَنْ خَطيئَتى ،
خدايا براستى گذشت تو از گناهم و چشم پوشيت از خطايم
وَصَفْحَكَ عَنْ ظُلْمى ، وَسَِتْرَكَ عَلى قَبيحِ عَمَلى ،
و ناديده گيريت از ستمم و پرده پوشيت بر كار زشتم
وَحِلْمَكَ عَنْ كَثيرِ جُرْمى عِنْدَ ما كانَ مِنْ خَطأى وَعَمْدى
و بردباريت در برابر جنايت و جرم بسيارم كه به خطا يا از روى تعمد كردم
اَطْمَعَنى فى اَنْ اَسْئَلَكَ ما لا اَسْتَوْجِبُهُ مِنْكَ،
مرا به طمع انداخت تا از تو درخواست كنم چيزى را كه مستحق آن نيستم،
الَّذى رَزَقْتَنى مِنْ رَحْمَتِكَ، وَاَرَيْتَنى مَنْ قُدْرَتِكَ، وَعَرَّفْتَنى مِنْ اِجابَتِكَ،
درخواست كنم آنچه را كه از رحمتت روزى من كردى و از قدرتت به من نماياندى و از اجابت دعايت به من شناساندى
فَصِرْتُ اَدْعُوكَ آمِناً، وَاَسْئَلُكَ مِسْتَأنِساً لا خآئِفاً وَلا وَجِلاً،
و اين سبب شد كه من از روى اطمينان تو را بخوانم و با تو انس گرفته
بدون ترس و واهمه از تو حاجت بخواهم
مُدِلاًّ عَلَيْكَ فيما قَصَدْتُ فيهِ اِلَيْكَ،
و تازه در مطلوب و مقصود خود با ناز و عشوه به درگاهت آيم
فَاِنْ اَبْطَاَ عَنّى عَتَبْتُ بِجَهْلى عَلَيْكَ،
و اگر حاجتم دير برآيد بواسطه نادانيم بر تو اعتراض كنم
وَلَعَلَّ الَّذى اَبْطَاَعَنّى هُوَ خَيْرٌ لى لِعِلْمِكَ بِعاقِبَةِ الْأُمُورِ،
در صورتى كه شايد دير كردن آن براى من بهتر باشد
زيرا تو داناى به سرانجام كارها هستى
فَلَمْ اَرَ مَوْلاً كَريماً اَصْبَرَ عَلى عَبْدٍ لَئيمٍ مِنْكَ عَلَىَّ يا رَبِّ،
و از اينرو من نديدم مولاى بزرگوارى را كه بر بنده پست خود
شكيباتر از تو باشد بر من اى پروردگارم
اِنَّكَ تَدْعُونى فَاُوَلّى عَنْكَ، وَتَتَحَبَّبُ اِلَىَّ فَاَتَبَغَّضُ اِلَيْكَ،
تو مرا مى خوانى ولى من از تو رومى گردانم و تو به من دوستى مى كنى
ولى من با تودشمنى مى كنم
وَتَتَوَدَّدُ اِلَىَّ فَلا اَقْبَلُ مِنْكَ، كَاَنَّ لِىَ التَّطَوُّلَ عَلَيْكَ،
و تو به من محبت كنى و من نپذيرم گويا من منتى بر تو دارم
فَلَمْ يَمْنَعْكَ ذلِكَ مِنَ الرَّحْمَةِ لى وَالْأِحْسانِ اِلَىَّ، وَالتَّفَضُّلِ عَلَىَّ بِجُودِكَ وَكَرَمِكَ،
و باز اين احوال بازندارد تو را از مهر به من و و احسان بر من و بزرگواريت نسبت به من از روى بخشندگى و بزرگواريت
فَارْحَمَ عَبْدَكَ الْجاهِلَ، وَجُدْ عَلَيْهِ بِفَضْلِ اِحْسانِكَ، اِنَّكَ جَوادٌ كَريمٌ
پس بر بنده نادانت رحم كن و از زيادى احسانت بر او ببخش
كه براستى تو بخشنده و بزرگوارى
اَلْحَمْدُ للَّهِ مالِكِ الْمُلْكِ، مُجْرِى الْفُلْكِ،
ستايش خاص خدا است كه مالك سلطنت و روان كننده كشتى (وجود)
مُسَخِّرِ الرِّياحِ، فالِقِ الْأِصْباحِ،
و مسخركننده بادها و شكافنده سپيده صبح
دَيَّانِ الدّينِ، رَبِّ الْعَالَمينَ،
و حكمفرماى روز جزا و پروردگار جهانيان است
اَلْحَمْدُ للَّهِ عَلى حِلْمِهِ بَعْدَ عِلمِهِ،
ستايش خداى را است كه بردباريش پس از دانستن
وَالْحَمْدُ للَّهِ عَلى عَفْوِهِ بَعْدَ قُدْرَتِهِ،
و ستايش براى خدا است بر گذشتش با اينكه نيرومند است
وَالْحَمْدُ للَّهِ عَلى طُولِ اَناتِهِ فى غَضَبِهِ، وَهُوَ قادِرٌ عَلى ما يُريدُ،
و ستايش براى خدا است بر زيادى تحمل و بردباريش در عين خشم او
با اينكه او بر هرچه بخواهد تواناست
اَلْحَمْدُ للَّهِ خالِقِ الْخَلْقِ، باسِطِ الرِّزْقِ، فاِلقِ اَلْأِصْباحِ، ذِى الْجَلالِ وَالْأِكْرامِ،
وَالْفَضْلِ وَالْأِنْعامِ،
ستايش خداى را است كه آفريننده خلق و گسترنده روزى و شكافنده صبح
صاحب جلال و بزرگوارى و فضل و نعمت بخشى
الَّذى بَعُدَ فَلا يُرى ، وَقَرُبَ فَشَهِدَ النَّجْوى ، تَبارَكَ وَتَعالى ،
آنكه دور است پس ديده نشود و نزديك است كه مطلع از گفتگوهاى
سرى است برتر و والا است
اَلْحَمْدُ للَّهِ الَّذى لَيْسَ لَهُ مُنازِ عٌ يُعادِلُهُ،
ستايش خدايى را كه نيست براى او ستيزه جويى كه با او برابرى كند
وَلا شَبيهٌ يُشاكِلُهُ، وَلا ظَهيرٌ يُعاضِدُهُ،
و نه شبيهى كه هم شكل او باشد و نه پشتيبانى كه كمكش كند
قَهَرَ بِعِزَّتِهِ الْأَعِزَّآءَ، وَتَواضَعَ لِعَظَمَتِهِ الْعُظَمآءُ، فَبَلَغَ بِقُدْرَتِهِ ما يَشآءُ،
به عزت خويش چيره دستان را مقهور ساخته و در مقابل عظمتش
بزرگان فروتنى كرده پس بوسيله نيرويش بهرجا كه خواهد رسيده
(ادامه دارد...)
نقل قول
پاسخ : ۞۩*۩۞ دعاي افتتاح با ترجمه فارسي ۞۩*۩۞
سلام علیکم مدیر محترم سایت جناب فاطمی 
