صفحه 1 از 2 12 آخرینآخرین
نمایش نتایج: از شماره 1 تا 10 , از مجموع 13

موضوع: *** بحثی مفصل پیرامون استهلال و راه های اثبات اول ماه ***

  1. Top | #1

    عنوان کاربر
    کارشناس افتخاری سایت
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    40
    نوشته
    474
    تشکر
    12,787
    مورد تشکر
    1,962 در 449
    دریافت
    1
    آپلود
    5

    جديد *** بحثی مفصل پیرامون استهلال و راه های اثبات اول ماه ***




    به نام خدا و سلام بر دوستان
    طاعات و عبادات همگی قبول بوده باشه ان شاءالله

    بحث کمی طولانیست و از این بابت پیشاپیش عذر می خواهم. اما برای توضیح و تفصیل مساله، چاره ای از آن نبود.

    لذا اگر در این خصوص سوالی در ذهن دارید ابتدا مباحث را مطالعه نموده و اگر پاسخ سوال خود را نیافتید، در ادامه مطرح نمایید.

    التماس دعا

    --------------------------------------

    فهرست مباحث:

    بخش 1): راه های شرعی ثابت شدن اول ماه

    بخش 2): مساله اثبات اول ماه، جزء موضوعات شرعی هست


    بخش 3): توضیح تفاوت بین موضوعات و احکام شرعی


    بخش 4): چرا برخی از مراجع تقلید در مساله رویت هلال با یکدیگر و یا با ولی فقیه اختلاف نظر دارند؟


    بخش 5): نظرات تفصیلی مراجع تقلید در رابطه با راه های اثبات اول ماه


    بخش 6): استفتائات مقام معظم رهبری در رابطه با اثبات اول ماه


    بخش 7): سخنرانی رهبر معظم انقلاب در رابطه با لزوم استهلال و راه های اثبات اول ماه


    بخش 8): نظر رهبر انقلاب درباره نحوه اثبات حلول ماه جدید قمری


    بخش 9) اعلام عید فطر وظیفه کیست؟ حکوت یا مراجع؟


    بخش 10) فیلم مستند «رویت هلال» - کاری از مرکز تحقیقات دفتر مقام معظم رهبری + چند مقاله


    .
    ویرایش توسط parsa : 11-09-2010 در ساعت 10:43
    امضاء

    دلا غافل ز سبحاني چه حاصل

    مطيع نفس و شيطاني چه حاصل
    بود قدر تو افزون از ملائک
    تو قدر خود نميداني چه حاصل


    و ناگهان چه زود دير مي شود، ولي هيچگاه براي شروع دير نيست...



  2. تشكرها 2

    نرگس منتظر (10-09-2010)

  3.  

  4. Top | #2

    عنوان کاربر
    کارشناس افتخاری سایت
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    40
    نوشته
    474
    تشکر
    12,787
    مورد تشکر
    1,962 در 449
    دریافت
    1
    آپلود
    5

    پیش فرض پاسخ : *** بحثی مفصل پیرامون استهلال و راه های اثبات اول ماه ***


    بخش 1): راه های شرعی ثابت شدن اول ماه


    راه ثابت شدن اول ماه چند چيز هست:


    اول: آنكه خود انسان ماه را ببيند.

    دوم:
    دو مرد عادل بگويند كه در شب ماه را ديده ايم. (ولي اگر صفت ماه را بر خلاف يكديگر بگويند، يا شهادتشان خلاف واقع باشد، مثل اين كه بگويند داخل دايره ماه طرف افق بود، اول ماه ثابت نمي شود. اما اگر در تشخيص بعضي خصوصيات اختلاف داشته باشند، مثل آن كه يكي بگويد ماه بلند بود و ديگري بگويد نبود، به گفته آنان اول ماه ثابت مي شود.)

    سوم:
    عده اي (كه از گفته آنان يقين پيدا مي شود) بگويند ماه را ديده ايم. و همچنين است هر چيزي كه به واسطه آن يقين پيدا شود.

    چهارم: سي روز از اول ماه شعبان بگذرد كه بواسطه آن اول ماه رمضان ثابت مي شود، و سي روز از اول رمضان بگذرد كه بواسطه آن اول ماه شوال ثابت مي شود.

    پنجم: حاكم شرع حكم كند كه اول ماه است.


    (البته در راه پنجم فتاوا تا حدی متفاوت هست که تفصیل آن در ادامه می آید.)

    .
    امضاء

    دلا غافل ز سبحاني چه حاصل

    مطيع نفس و شيطاني چه حاصل
    بود قدر تو افزون از ملائک
    تو قدر خود نميداني چه حاصل


    و ناگهان چه زود دير مي شود، ولي هيچگاه براي شروع دير نيست...



  5. تشكرها 2

    نرگس منتظر (10-09-2010)

  6. Top | #3

    عنوان کاربر
    کارشناس افتخاری سایت
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    40
    نوشته
    474
    تشکر
    12,787
    مورد تشکر
    1,962 در 449
    دریافت
    1
    آپلود
    5

    پیش فرض پاسخ : *** بحثی مفصل پیرامون استهلال و راه های اثبات اول ماه ***


    بخش 2): مساله اثبات اول ماه، جزء موضوعات شرعی هست



    مساله رویت ماه، از موضوعات شرعی هست نه احکام شرعی. (تفاوت بین موضوع و حکم، در پست بعدی)

    لذا اگر مکلف در مورد موضوعات یقین داشت، باید به یقین خودش عمل کند نه چیز دیگر.

    در مورد بحث فعلی (رویت ماه) یقین فقط در چهار مورد از پنج مورد بالا پیش می آید.


    - توضیح:


    - نکته 1: اگر مکلف خودش ماه را دید و یقین کرد، (راه اول) و یا به شهادت دو شاهد عادل که گفته اند ما خودمان ماه را دیده ایم برایش یقین حاصل شد، (راه دوم) و یا به گفته عده ای که از گفته آنان یقین حاصل می شود یقین نمود، (راه سوم)،... در این سه مورد باید به یقین عمل کند و اصلا نوبت به حکم حاکم نمی رسد.

    - نکته 2:
    در راه دوم، این دو مرد عادل باید خودشان شخصا از راه اول به یقین رسیده باشند. یعنی خودشان ماه را دیده باشند. پس اگر از کسی دیگر نقل کنند، حجت نیست. مگر اینکه تعدادشان از دو نفر بیشتر شود که بشوند: یک عدّه. (یعنی راه سوم.)

    - نکته 3: در راه سوم، یه توضیحاتی که در پرانتز آمده دقت کنید. (یعنی این عده، باید جمعی باشند که از گفته آنها شرعا یقین حاصل شود.)

    - نکته 4: راه چهارم را دیگر عرض نکردم چون واضح هست و بحثی در آن نیست.

    .
    امضاء

    دلا غافل ز سبحاني چه حاصل

    مطيع نفس و شيطاني چه حاصل
    بود قدر تو افزون از ملائک
    تو قدر خود نميداني چه حاصل


    و ناگهان چه زود دير مي شود، ولي هيچگاه براي شروع دير نيست...



  7. تشكرها 2

    نرگس منتظر (10-09-2010)

  8. Top | #4

    عنوان کاربر
    کارشناس افتخاری سایت
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    40
    نوشته
    474
    تشکر
    12,787
    مورد تشکر
    1,962 در 449
    دریافت
    1
    آپلود
    5

    پیش فرض پاسخ : *** بحثی مفصل پیرامون استهلال و راه های اثبات اول ماه ***


    بخش 3): توضیح تفاوت بین موضوعات و احکام شرعی



    مساله رویت ماه، از موضوعات شرعی هست نه احکام شرعی.

    لذا اگر مکلف در مورد موضوعات یقین داشت، باید به یقین خودش عمل کند نه هیچ چیز دیگر.


    - توضیح:

    در ضمن یک مثال عرض می کنم:

    فرض کنید قرار هست در نماز جماعت یک مرجع تقلید شرکت کنیم. من و شما می بینیم که امام جماعت که مرجع تقلید ما هست، رفت با آبی وضو گرفت که ما یقین داریم نجس هست. خب می دونید که اگر اون آب رو ما در اختیار او نگذاشته باشیم، واجب نیست بهشون بگیم نجسه.

    در اینجا نماز مرجع تقلید ما هیچ مشکلی نداره. چون ایشون نجاست آب وضو رو خبر نداشت و بنا بر طهارت گذاشته بود. ولی ما که یقین داریم ایشون با آب نجس وضو گرفته دیگه نمی تونیم بهشون در اون نماز اقتدا کنیم.

    آیا اینجا می تونیم بگیم: این مرجع تقلید ماست و حتما نمازش درسته و بهش اقتدا کنیم؟
    مسلما خیر. چون ما یقین بر خلاف نظر او داریم.
    گرچه نماز خود اون مرجع هیچ اشکالی نداره و صحیح هست.

    ولی چرا... اگر همون اول کار، در نجس یا پاک بودن آب شک داشتیم، و ایشون یا اصلا هر فرد دیگه ای گفت: این آب پاک هست، هیچ مشکلی نیست و می تونیم با اون آب وضو بگیریم.

    و در این حالت این تبعیت ما تقلید نام نداره. بلکه یکی از راه های رسیدن به یقین هست.

    (البته این را فرض مثال عرض کردم. وگرنه در آب وضو یقین به طاهر بودنش لازم نیست. بلکه فقط باید یقین به نجاست اون نداشته باشیم.)


    در مثالی که ذکر شد، حکم یعنی: آب وضو باید پاک باشد.
    موضوع یعنی: آیا این آب پاک هست یا نجس.



    نتیجه اینکه:

    حکم را مرجع تقلید تعیین می کند و از او تبعیت می کنیم، ولی تشخیص موضوع به عهده خودمان هست. و البته اگر از گفته مرجع تقلید به تطبیق حکمی بر موضوعی رسیدیم، صحیح هست. و اینجا مرجع تقلید بودن فردی که به ما خبر داده موضوعیت ندارد. بلکه از هر راهی که به تطبیق حکمی بر موضوعی برسیم، برای ما حجت هست.


    ----------------------------------------

    البته ممکن است مرجع تقلید در مورد موضوعات نیز حکم صادر کند. در اینجا دیگر این موضوع حالت حکم شرعی پیدا می کند، چون دلیل مرجع تقلید برای حکم در مورد آن موضوع، برگرفته از ادلّه معتبر فقهی هست.

    مثال: فتوای آیت الله مکارم شیرازی مبنی بر حرمت سیگار (که بر اساس قاعده « لاضرر» حکم داده اند و بحثش مفصل هست.)

    اما اگر نظر مرجع تقلید در مورد موضوعات فقط صرف اعلام نظر شخصی باشد نه حکم، هیچ الزامی در انجام آن بر مکلف نیست. (مثل همان مثال آب وضو)

    -----------------------

    .
    امضاء

    دلا غافل ز سبحاني چه حاصل

    مطيع نفس و شيطاني چه حاصل
    بود قدر تو افزون از ملائک
    تو قدر خود نميداني چه حاصل


    و ناگهان چه زود دير مي شود، ولي هيچگاه براي شروع دير نيست...



  9. تشكرها 2

    نرگس منتظر (10-09-2010)

  10. Top | #5

    عنوان کاربر
    کارشناس افتخاری سایت
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    40
    نوشته
    474
    تشکر
    12,787
    مورد تشکر
    1,962 در 449
    دریافت
    1
    آپلود
    5

    پیش فرض پاسخ : *** بحثی مفصل پیرامون استهلال و راه های اثبات اول ماه ***

    بخش 4): چرا برخی از مراجع تقلید در مساله رویت هلال، نظرشان بر خلاف ولی فقیه هست؟


    پس تا اینجا به این نتیجه می رسیم که حکم حاکم (ولی فقیه) در این زمینه برای کسانی حجت هست که از چهار راه اول به یقین نرسیده اند. (منظور راه هایی هست که در پست دوم بیان شد.)

    یعنی خیلی از مردم...!

    ولی اگر کسانی از راه های اول به یقین رسیدند، دیگه حکم حاکم در حق اونها نافذ نیست. (چون لازمه به یقین خودشون عمل کنند.)



    پس با این توضیحات پاسخ یک سوال مهم که در ذهن خیلی ها شبهه شده است روشن می شود:


    - سوال: چرا برخی از مراجع تقلید در این مساله نظرشان بر خلاف ولی فقیه هست؟


    - پاسخ: در چند نکته بیان می شود:

    1) مراجع تقلید اگر از راه اول به یقین رسیده باشند (یعنی خودشان شخصا ماه را دیده باشند) هم برای خود اون بزرگواران الزام آور هست و هم اینکه بقیه مردم می توانند به عنوان یک عادل در راه دوم از نظرشان پیروی کنند.

    (یعنی اگر دو نفر عادل موثق به من گفتند: ما خودمان ماه را دیده ایم، حجّت برای من تمام هست. البته فقط شخص من، نه کسانی که من این موضوع رو براشون نقل می کنم. چون من که خودم ماه را ندیده ام.)

    2) اما اگر این مراجع بزرگوار از راه دوم یا سوم به یقین رسیده باشند، (یعنی خودشان ماه را ندیده باشند)، این یقین فقط برای خود اون بزرگواران الزام آور هست. اما برای بقیه مکلفین (حتی اگر از مقلدین آنها باشند) الزام آور نیست. بلکه مکلفین فقط می توانند از این نظر به عنوان نظر یکی از افراد در راه سوم استفاده کنند. و اگر اون وقت از راه سوم به یقین رسیدند، برایشان الزام آور می شود.

    3) شخصی که از هیچ کدام از سه راه اول نتوانست به یقین برسد و هنوز در شک باقی بود، تنها راه برای او، راه پنجم هست. یعنی عمل به حکم ولی فقیه.

    (راه چهارم رو فاکتور گرفتم چون جایگاهی در بحث ما ندارد.)

    ---------------

    بحثی که در بالا عرض شد، مشهور بین فقهای عصر حاضر هست. مگر آیت الله سیستانی و آیت الله وحید خراسانی که راه پنجم را لازم الاجرا نمی دانند. (توضیح در پست بعدی.)

    .
    امضاء

    دلا غافل ز سبحاني چه حاصل

    مطيع نفس و شيطاني چه حاصل
    بود قدر تو افزون از ملائک
    تو قدر خود نميداني چه حاصل


    و ناگهان چه زود دير مي شود، ولي هيچگاه براي شروع دير نيست...



  11. تشكرها 2

    نرگس منتظر (10-09-2010)

  12. Top | #6

    عنوان کاربر
    کارشناس افتخاری سایت
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    40
    نوشته
    474
    تشکر
    12,787
    مورد تشکر
    1,962 در 449
    دریافت
    1
    آپلود
    5

    پیش فرض پاسخ : *** بحثی مفصل پیرامون استهلال و راه های اثبات اول ماه ***


    بخش 5): نظرات تفصیلی مراجع تقلید در رابطه با راه های اثبات اول ماه:


    همانطور که عرض شد، نظر مراجع تقلید در مورد راه های اثبات اول ماه، با هم تفاوت هایی دارد که در ادامه عرض می شود.


    اختلاف اصلی فتاوا، در قبول یا عدم قبول راه پنجم (یعنی حکم حاکم) هست.


    - دسته اول:


    مراجعی که هر پنج راه را قبول دارند: (از جمله حکم حاکم.)


    - دسته دوم:

    مراجعی که فقط چهار راه اول را قبول دارند و حکم حاکم را در این مورد نافذ و لازم الاجرا نمی دانند.



    نکته مهم:

    البته مقلدین مراجع دسته دوم هم اگر از راه های قبلی به یقین نرسیدند و از حکم حاکم به یقین رسیدند، برایشان حجت هست.



    ((توضیح فتاوا در پست های بعدی))

    .
    امضاء

    دلا غافل ز سبحاني چه حاصل

    مطيع نفس و شيطاني چه حاصل
    بود قدر تو افزون از ملائک
    تو قدر خود نميداني چه حاصل


    و ناگهان چه زود دير مي شود، ولي هيچگاه براي شروع دير نيست...



  13. Top | #7

    عنوان کاربر
    کارشناس افتخاری سایت
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    40
    نوشته
    474
    تشکر
    12,787
    مورد تشکر
    1,962 در 449
    دریافت
    1
    آپلود
    5

    پیش فرض پاسخ : *** بحثی مفصل پیرامون استهلال و راه های اثبات اول ماه ***


    - دسته اول:

    مراجعی که هر پنج راه را قبول دارند: (از جمله حکم حاکم.)



    1- آیت الله ناصر مکارم شیرازی:


    ایشان معتقد هستند که اوّل ماه از پنج طریق ثابت مى شود:

    1ـ دیدن ماه با چشم، امّا دیدن با دوربین و وسایل دیگرى از این قبیل کافى نیست.
    2ـ شهادت عدّه اى که از گفته آنها یقین پیدا شود (هر چند عادل نباشند، همچنین هر چیزى که مایه یقین گردد).
    3ـ شهادت دو مرد عادل، ولى اگر این دو شاهد صفت ماه را بر خلاف یکدیگر بگویند، یا نشانه هایى بدهند که دلیل بر اشتباه آنهاست به گفته آنها اوّل ماه ثابت نمى شود.
    4ـ گذشتن سى روز تمام از اوّل ماه شعبان که اوّل ماه رمضان با آن ثابت مى شود، یا گذشتن سى روز تمام از اوّل ماه رمضان که اوّل ماه شوال ثابت مى شود (البتّه این در صورتى است که اوّل ماه قبل مطابق همین طریق ثابت شده باشد).
    5ـ حکم حاکم شرع، به این صورت که براى مجتهد عادلى اوّل ماه ثابت شود و سپس حکم کند که آن روز اوّل ماه است، در این صورت پیروى از او بر همه لازم است، مگر کسى که یقین به اشتباه او دارد.

    این مرجع تقلید در پاسخ به این سئوال که "اگر حلول شوال وعید فطر بر مرجع تقلید محرز شده باشد تکلیف مقلدین آن مرجع چیست" نیز آورده است: هرکس از گفته مراجع تقلید اطمینان به حلول شوال پیدا کند، طبق آن عمل کند.

    همچنین در پاسخ به سئوال دیگری هم آورده اند که "رؤیت هلال حکم شرعی نیست تا نیاز به تقلید داشته باشد بلکه تشخیص موضوعی است که باید برای مکلف ثابت شود و از قول هرکسی برای شما ثابت شد می توانید طبق آن عمل کنید".

    آیت الله مکارم شیرازی در پاسخ به سئوالی که سال گذشته با این مضمون از وی شده است که "لطفا بفرمایید در صورتی که تعدادی از مراجع به عنوان فرد عادل روز عید را سه شنبه اعلام نموده اند نبایست آقای خامنه ای به عنوان ولی فقیه عید را همان روز اعلام نمایند ؟ لطفا نظر خود را نیز در مورد اختلاف نظرها اعلام نموده و ایجاد تفرقه ای که ممکن است بین افراد جامعه در برخورد با چنین مسائلی ایجاد شود بیان نمایید"

    چنین مرقوم کرده اند:

    بعضی از مراجع که سه شنبه را عید اعلام کردند خودشان هلال را ندیده بودند تا مصداق شهادت شهود شود، بلکه از طریق گفته بعضی از مردم علم برای آنها حاصل شده بود و همان مدارک برای ما و رهبری قانع کننده نبود بنابراین اعلام عید از این طریق امکان پذیر نبود و شواهد و قرائن بعدی نیز ثابت کرد که روز چهارشنبه عید بوده است، هرچند کسانی که روز سه شنبه را عید گرفته بودند، معذور هستند.



    2- آیت الله صافی گلپایگانی:


    ایشان اثبات اول ماه را به پنج راه می داند که عبارتند از:

    اول، خود انسان ماه را ببیند.
    دوم، آن کـه عـده اى کـه از گـفـته آنان یقین یا اطمینان حاصل مى شود بگویند ماه را دیده ایم و همچنین است هر چیزى که بواسطه آن یقین پیدا شود.
    سوم آنکه دو مرد عادل بگویند در شب ماه را دیده ایم، به شرط این که صفت ماه را بر خلاف یـکـدیـگر نگویند و قول آنها قابل تصدیق باشد، پس اگر برخلاف هم صفت ماه را بگویند یا هوا ابر باشد و یا اگر آسمان صاف باشد، هیچ کس غیر از دو نفر نبیند کفایت نمى کند.
    چـهـارم، آنکـه سـى روز از اول ماه شعبان بگذرد که بواسطه آن اول ماه رمضان ثابت مى شود وسى روز از اول رمضان بگذرد که بواسطه آن اول ماه شوال ثابت مى شود.
    و بالاخره پنجم، آنکه حاکم شرع حکم کند که اول ماه است.

    در ادامه این راهها در مسئله دیگری آورده اند که اگر حاکم شرع حکم کند که اول ماه است کسى هم که تقلید او را نمى کند، باید به حکم او عمل نماید ولى کسى که مى داند حاکم شرع اشتباه کرده، نمى تواند به حکم او عمل نماید.

    این مرجع تقلید معتقد است که اول ماه با پیشگویى منجمین ثابت نمى شود ولى اگر انسان از گفته آنان یقین پیدا کند باید به آن عمل نماید و نیز بلند بودن ماه یا دیر غروب کردن آن دلیل نمى شود که شب پیش شب اول ماه بوده است.



    3- آیت الله موسوی اردبیلی:


    ایشان نیز نظرش در خصوص اثبات اوّل ماه، پنج روش است:

    اوّل، آنکه خود انسان ماه را ببیند.
    دوم، عدّه اى که از گفته آنان یقین یا اطمینان پیدا مى شود، بگویند: «ماه را دیده ایم» و همچنین است هر طریقى که به واسطه آن یقین یا اطمینان به اوّل ماه پیدا شود.
    سوم، دو مرد عادل بگویند: «در شب ماه را دیده ایم» ولى اگر صفت ماه را برخلاف یکدیگر بگویند یا شهادت آنان خلاف واقع باشد، مثل این که بگویند: «داخل دایره ماه طرف افق بوده»، اوّل ماه ثابت نمى شود؛ امّا اگر در تشخیص بعضى از خصوصیّات اختلاف داشته باشند، مثل آن که یکى بگوید: «ماه بلند بود» و دیگرى بگوید: «بلند نبود»، با گفته آنان اوّل ماه ثابت مى شود.
    چهارم، سى روز از اوّل ماه شعبان بگذرد که به واسطه آن، اوّل ماه رمضان ثابت مى شود و سى روز از اوّل رمضان بگذرد که به واسطه آن، اوّل ماه شوّال ثابت مى شود.
    پنجم، حاکم شرع حکم کند که اوّل ماه است.

    این مرجع تقلید معتقد است:

    اگر حاکم شرع حکم کند که اوّل ماه است، کسى که از او تقلید نمى کند نیز باید به حکم او عمل نماید؛ ولى کسى که مى داند حاکم شرع اشتباه کرده، نمى تواند به حکم او عمل نماید و نیز اوّل ماه با پیشگویى منجّمین ثابت نمى شود، ولى اگر انسان از گفته آنان یقین یا اطمینان پیدا کند، باید به آن عمل نماید یا بلند بودن ماه یا دیر غروب کردن آن، دلیل نمى شود که شب پیش از آن، شب اوّل ماه بوده است.

    آیت الله موسوی اردبیلی همچنین معتقد است که براى ثابت شدن اوّل ماه لازم نیست با چشم معمولى ماه دیده شود و دیدن ماه با وسایلى مثل دوربین، تلسکوپ و مانند آنها نیز کفایت مى کند؛ بلکه از هر راهى یقین یا اطمینان پیدا کند که ماه پس از غروب آفتاب در افق منطقه وجود دارد، کافى است.

    وی در پاسخ به این پرسش که" اگر بین مراجع برای عید فطر اختلاف افتاد شخصی که مرجعش آن روز را عید اعلام کرده آیا می‎تواند فقط به گفته مرجع تقلیدش اکتفا بکند و آن روز را روزه نگیرد؟" نیز آورده است: اگر مجتهدی حکم به عید کند بر همه لازم است که از او تبعیت کنند هر چند مقلد وی نباشند ولی اگر حکم نکند و فقط خبر از ثبوت ماه در نزد خودش بدهد چنانچه از ثبوت نزد او برای دیگری اطمینان حاصل شود بر طبق آن عمل می‎کند.

    این مرجع تقلید در پاسخ به این پرسش که "اگر مرجع تقلیدى فتوا به اول ماه بودن دهد آیا مقلد مى تواند به علت عدم اعلام عده کثیرى از مراجع مبنى بر ثبوت هلال، برخلاف نظر مرجع خود عمل نماید؟"

    مرقوم کرده است که:

    ثبوت و عدم ثبوت هلال، یک موضوع خارجى است و تشخیص آن، مربوط به خود مکلف است نه مرجع تقلید. و مکلف به هر طریقى اطمینان یا حجت شرعى نسبت به هلال نفیاً و اثباتاً پیدا کند باید بر طبق آن عمل نماید. اثبات و عدم اثبات در نظر مرجع تقلید و سایر بزرگان و یا کارشناسان فن، براى حصول اطمینان مؤثّر است.

    وی تاکید می کند که در مسئله‎ رؤیت هلال و اوّل ماه، از دو جهت اختلاف پیدا مى‎شود:

    1ـ حکم
    2ـ موضوع.

    از جهت حکم و مبنا مانند این که آیا وجود هلال در افق منطقه کافى است، یا باید قابل رؤیت باشد، و این رؤیت، باید با چشم عادى باشد یا چشم مسلّح کفایت مى‎کند، و امثال این گونه اختلاف‎هاى مبنایی. مکلّف مقلّد از جهت اول باید تابع نظر مرجع خویش باشد، ولى از جهت دوم (موضوع) و ثبوت و عدم ثبوت هلال از هر راهى که اطمینان یا حجت شرعى پیدا کند، باید بر طبق آن عمل نماید.



    4- آیت الله جعفر سبحانی:


    ایشان نیز یکی دیگر از مراجع تقلید معتقد است که اول ماه به پنج راه ثابت مى شود:

    اول، آنکه خود انسان ماه را ببیند.
    دوم، عده اى که از گفته آنان یقین یا اطمینان پیدا مى شود، بگویند ماه را دیده ایم. و همچنین است هر چیزى که به واسطه آن یقین یا اطمینان پیدا شود.
    سوم، دو مرد عادل بگویند که در شب ماه را دیده ایم و در خصوصیات ماه اختلاف نداشه باشند، اما اگر در تشخیص بعضى خصوصیات اختلاف داشته باشند مثل آنکه یکى بگوید ماه بلند بود و دیگرى بگوید نبود، به گفته آنان اوّل ماه ثابت مى شود.
    چهارم، سى روز از اول ماه شعبان بگذرد که به واسطه آن، اول ماه رمضان ثابت مى شود و سى روز از اول رمضان بگذرد که به واسطه آن، اول ماه شوّال ثابت مى شود.
    پنجم، حاکم شرع حکم کند که اول ماه است.

    آیت الله سبحانی آورده است که اگر حاکم شرع حکم کند که اول ماه است، کسى هم که از او تقلید نمى کند، باید به حکم او عمل نماید. ولى کسى که مى داند حاکم شرع اشتباه کرده، نمى تواند به حکم او عمل نماید ولی اول ماه با محاسبات نجومى ثابت نمى شود. ولى اگر انسان از گفته آنان یقین پیدا کند، باید به آن عمل نماید و اگر با محاسبات علمى امکان رؤیت هلال را نفى کنند ثبوت هلال با شهادت دو نفر عادل مشکل مى باشد. و احادیث مربوط به عدم حجیت قول منجم و... مربوط به محاسبات ظنى آن روز بوده و ارتباطى به محاسبات علمى امروز ندارد همچنین بلند بودن ماه یا دیر غروب کردن آن، دلیل نمى شود که شب پیش، شب اول ماه بوده است.



    5- آیت الله حسین نوری همدانی:


    ایشان نیز اثبات اول ماه را به پنج را ذکر می کند:

    اول، آنکه خود انسان ماه را ببیند .
    دوم، عده ای که از گفته آنان یقین پیدا می شود، بگویند ماه را دیده ایم و همچنین است هر چیزی که به واسطه آن یقین پیدا شود .
    سوم، دو مرد عادل بگویند که در شب ماه را دیده ایم، ولی اگر صفت ماه را برخلاف یکدیگر بگویند و یا آسمان صاف باشد و جمعیت زیادی با دقت تمام برای دیدن ماه اجتماع کنند و نبینند در این صورت که احتمال عقلانی برای اشتباه آن دو نفر هست بگویند، اول ماه ثابت نمی شود . اما اگر در تشخیص بعض خصوصیات اختلاف داشته باشند مثل آنکه یکی بگویدماه بلند بود و دیگری بگوید نبود به گفته آنان اول ماه ثابت می شود .
    چهارم، سی روز از اول ماه شعبان بگذرد که به واسطه آن، اول ماه رمضان ثابت می شود و سی روز از اول رمضان بگذرد که به واسطه آن ، اول ماه شوال ثابت می شود.
    پنجم، حاکم شرع حکم کند که اول ماه است.

    آیت الله نوری همدانی در ادامه این مسئله آورده است که اگر حاکم شرع حکم کند که اول ماه است ، کسی هم که تقلید او را نمی کند ، باید به حکم او عمل نماید . ولی کسی که می داند حاکم شرع اشتباه کرده ، نمی تواند به حکم او عمل نماید.

    وی معتقد است که اول ماه با پیشگویی منجمین ثابت نمی شود . ولی اگر انسان از گفته آنان یقین پیدا کند، باید به آن عمل نماید ولی بلند بودن ماه یا دیر غروب کردن آن ، دلیل نمی شود که شب پیش شب اول ماه بوده است.



    6- مقام معظم رهبری آیت الله خامنه ای:


    مقام معظم رهبری در پاسخ به استفتایی به این مضمون که "اگر بین علماى یک شهر راجع به ثبوت هلال یا عدم آن اختلاف رخ دهد و عدالت آنها هم نزد مکلّف ثابت بوده و به دقت همه آنها در استدلال خود مطمئن باشد، وظیفه واجب مکلّف چیست؟"

    تاکید کرده اند:

    اگر اختلاف دو بیّنه به صورت نفى و اثبات باشد، یعنى یکى مدعى ثبوت هلال و دیگرى مدعى عدم ثبوت آن باشد، این اختلاف موجب تعارض دو بینه و تساقط هر دو است، و وظیفه مکلّف این است که هر دو نظر را کنار گذاشته و درباره افطار کردن یا روزه گرفتن به آنچه که مقتضاى اصل است، عمل نماید. ولى اگر بین ثبوت هلال و عدم علم به ثبوت آن اختلاف داشته باشند، به این صورت که بعضى از آنها مدعى رؤیت هلال باشند و بعضى دیگر مدعى عدم مشاهده آن، قول کسانى که مدعى رؤیت هلال هستند، در صورت عادل بودن، حجت شرعى براى مکلّف است و باید از آن متابعت کند، و همچنین اگر حاکم شرعى حکم به ثبوت هلال نماید، حکم وى حجت شرعى براى همه مکلفین است و باید از آن پیروى کنند.


    (نظر مقام معظم رهبری در پست های بعدی به طور کامل ذکر خواهد شد.)


    -------------------
    امضاء

    دلا غافل ز سبحاني چه حاصل

    مطيع نفس و شيطاني چه حاصل
    بود قدر تو افزون از ملائک
    تو قدر خود نميداني چه حاصل


    و ناگهان چه زود دير مي شود، ولي هيچگاه براي شروع دير نيست...



  14. تشكر


  15. Top | #8

    عنوان کاربر
    کارشناس افتخاری سایت
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    40
    نوشته
    474
    تشکر
    12,787
    مورد تشکر
    1,962 در 449
    دریافت
    1
    آپلود
    5

    پیش فرض پاسخ : *** بحثی مفصل پیرامون استهلال و راه های اثبات اول ماه ***


    - دسته دوم:


    مراجعی که فقط چهار راه اول را قبول دارند و حکم حاکم را در این مورد نافذ و لازم الاجرا نمی دانند.


    ------------------------------------------------------


    1- آیت الله سید علی سیستانی:


    ایشان نیز در خصوص راه ثابت شدن اول ماه آورده است که اول ماه با چهار چیز ثابت مى شود:

    اول آن که خود انسان ماه را ببیند.
    دوم عـده اى کـه از گـفته آنان یقین یا اطمینان پیدا مى شود , بگویند ماه را دیده ایم و همچنین است هر چیزى که به واسطه آن یقین یا اطمینان حاصل شود.
    سـوم، دو مـرد عادل بگویند که در شب ماه را دیده ایم , ولى اگر صفت ماه را بر خلاف یکدیگر بگویند , اول مـاه ثابت نمى شود , و هم چنین است اگر شهادت آنان مبتلا به معارض - یا در حکم معارض - باشد مثلا اگـر گروه زیادى از مردم شهر استهلال نمایند , ولى بیش از دو نفر عادل کسى دیگر ادعاى رؤیت ماه را نـکـنـد , یا آن که گروهى استهلال کنند , و دو نفر عادل از میان آنان ادعاى رؤیت کنند , و دیگران رؤیت نـکنند , حال آن که دو نفر عادل دیگر در میان آنها باشد که در دانستن جاى هلال و در تیزبینى و در دیگر خصوصیات مانند آن دو عادل اول باشند , در این چنین موارد اول ماه به شهادت دو عادل ثابت نمى شود.
    چـهـارم، سى روز از اول ماه شعبان بگذرد که به واسطه آن اول ماه رمضان ثابت مى شود , و سى روز از اول رمضان بگذرد که به واسطه آن , اول ماه شوال ثابت مى شود.

    این مرجع تقلید معتقد است که اول ماه به حکم حاکم شرع ثابت نمى شود و رعایت احتیاط اولى است همچنین اول مـاه بـا پیشگویى منجمین ثابت نمى شود ، ولى اگر انسان از گفته آنان یقین یا اطمینان پیدا کند باید به آن عمل نماید و یا حتی بلند بودن ماه یا دیر غروب کردن آن دلیل نمى شود که شب پیش ، شب اول ماه بوده است و همچنین اگر ماه طوق داشته باشد ، دلیل نمى شود مال شب سابق بوده است.



    2- آیت الله وحید خراسانی:


    ایشان نیز اثبات اول ماه را به چهار روش می داند:

    اول، آنکه خود انسان ماه را ببیند.
    دوم، عده ای که از گفته آنها یقین حاصل می شود، بگویند ماه را دیده ایم، و همچنین است هرچیزی که به واسطه آن یقین و اطمینان حاصل شود.
    سوم، دو مرد عادل بگویند که در یک شب ماه را دیده ایم، ولی اگر صفت ماه را برخلاف آن بگویند، اول ماه ثابت نمی شود، و همچنین اگر قابل تصدیق نباشد ، مثل اینکه آسمان صاف باشد و تعداد استهلال کنندگان زیاد باشند و غیر از این دو هر چه دیگران دقت کنند نبینند.
    چهارم، سی روز کامل از اول ماه شعبان بگذرد که به واسطه آن اول ماه رمضان ثابت می شود و سی روز از اول ماه رمضان بگذرد که به واسطه آن اول ماه شوال ثابت می شود.

    این مرجع تقلید معتقد است که ثبوت اول ماه به حکم حاکم شرع محل اشکال است.


    ---------------------------------------------------------

    نکته مهم:

    البته همانطوری که قبلا هم عرض شد، مقلدین مراجع دسته دوم هم اگر از راه های قبلی به یقین نرسیدند و از حکم حاکم به یقین رسیدند، برایشان حجت هست.


    .
    امضاء

    دلا غافل ز سبحاني چه حاصل

    مطيع نفس و شيطاني چه حاصل
    بود قدر تو افزون از ملائک
    تو قدر خود نميداني چه حاصل


    و ناگهان چه زود دير مي شود، ولي هيچگاه براي شروع دير نيست...



  16. تشكر


  17. Top | #9

    عنوان کاربر
    کارشناس افتخاری سایت
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    40
    نوشته
    474
    تشکر
    12,787
    مورد تشکر
    1,962 در 449
    دریافت
    1
    آپلود
    5

    پیش فرض پاسخ : *** بحثی مفصل پیرامون استهلال و راه های اثبات اول ماه ***


    بخش 6): استفتائات مقام معظم رهبری در رابطه با اثبات اول ماه:


    احكام روزه - رؤيت هلال


    س 834: همانطوركه مى دانيد، وضعيت هلال در آخر يااول ماه به يكى از حالت هاى زير است:
    1 - غروب هلال قبل از غروب خورشيد باشد.
    2 - غروب هلال مقارن با غروب خورشيد باشد.
    3 - غروب هلال بعد از غروب خورشيد باشد.
    اميدواريم بيان فرمائيد كه كداميك از حالات سه گانه فوق را مى توان به وسيله برنامه هاى محاسبه كننده الكترونيكى دقيق براى دورترين نقاط عالم محاسبه كرد؟ آيا استفاده از اين محاسبات براى تعيين اول ماه قبل از حلول آن امكان دارد يا اينكه حتما بايد ماه با چشم رؤيت شود؟


    معيارِ اول ماه، هلالى است كه بعد از غروب خورشيد غروب كند و رؤيت آن ، قبل از غروب ممكن باشد، و محاسبات علمى اگر موجب يقين براى مكلف نشود، اعتبار ندارد.


    س 835: آيارؤيت تصوير هلال ماه با استفاده از دوربين ccd و انعكاس نور و بازخوانى اطلاعات ضبط شده توسط رايانه، براى اثبات اول ماه كفايت مى كند؟

    رؤيت با وسيله، فرقى با رؤيت به طريق عادى ندارد و معتبر است. ملاك آن است كه عنوان رؤيت محفوظ باشد. پس رؤيت با چشم و با عينك و با تلسكوپ محكوم به حكم واحدند. اما در مورد انعكاس به رايانه كه درآن صدق عنوان رؤيت معلوم نيست محل اشكال است.


    س 836: اگر هلال ماه شوال در يك شهر ديده نشود، ولى تلويزيون و راديو از حلول آن خبر دهند، آيا كافى است يا تحقيق بيشترى واجب است؟

    اگر مفيد اطمينان به ثبوت هلال گردد يا صدور حكم به هلال از طرف ولى فقيه باشد، كافى است و نيازى به تحقيق نيست.


    س 837: اگر تعيين اول ماه رمضان و عيد سعيد فطر به علت عدم امكان رؤيت هلال اول ماه به سبب وجود ابر در آسمان يا اسباب ديگر، ممكن نباشد و سى روز ماه شعبان يا ماه رمضان كامل نشده باشد، آيا براى ما كه در ژاپن زندگى مى كنيم، جايز است كه به افق ايران عمل كرده و يا به تقويم اعتماد كنيم؟ وظيفه ما چيست؟

    اگر اول ماه از طريق رؤيت هلال حتى در افق شهرهاى مجاورى كه يك افق دارند، و يا از طريق شهادت دو فرد عادل و يا از طريق حكم حاكم ثابت نشود، بايد احتياط كرد تا اول ماه ثابت شود، و رؤيت هلال در ايران كه در غرب ژاپن واقع است، براى كسانى كه مقيم ژاپن هستند، اعتبار ندارد.


    س 838: آيا اتحاد افق در رؤيت هلال شرط است يا خير؟

    رؤيت هلال در شهرهائى كه در افق متحد و يا نزديك به هم هستند و يا در شهرهائى كه در شرق واقع شده اند، كافى است.


    س 839: مقصود از اتحاد افق چيست؟

    منظور از آن، شهرهائى است كه در طول خط واحدى واقع شده اند. بنابراين اگر دو شهر در يك خط طولى باشند (مراد از طول، طول در اصطلاح علم هيئت است)، گفته مى شود كه آنها در افق متحد هستند.


    س 840: اگر روز بيست و نهم ماه در تهران و خراسان عيد باشد، آيا براى افرادى هم كه در شهرى مانند بوشهر مقيم هستند، جايز است افطار كنند؟ با توجه به اينكه افق تهران و خراسان با افق بوشهر يكى نيست.

    به طور كلّى اگر اختلاف بين افق دو شهر به مقدارى باشد كه با فرض رؤيت هلال در يكى، هلال در ديگرى قابل رؤيت نباشد، رؤيت آن در شهرهاى غربى براى مردم شهرهاى شرقى كه خورشيد در آنها قبل از شهرهاى غربى غروب مى كند، كافى نيست، بر خلاف عكس آن.


    س 841: اگر بين علماى يك شهر راجع به ثبوت هلال يا عدم آن اختلاف رخ دهد و عدالت آنها هم نزد مكلّف ثابت بوده و به دقت همه آنها در استدلال خود مطمئن باشد، وظيفه واجب مكلّف چيست؟

    اگر اختلاف دو بيّنه به صورت نفى و اثبات باشد، يعنى يكى مدعى ثبوت هلال و ديگرى مدعى عدم ثبوت آن باشد، اين اختلاف موجب تعارض دو بينه و تساقط هر دو است، و وظيفه مكلّف اين است كه هر دو نظر را كنار گذاشته و درباره افطار كردن يا روزه گرفتن به آنچه كه مقتضاى اصل است، عمل نمايد. ولى اگر بين ثبوت هلال و عدم علم به ثبوت آن اختلاف داشته باشند، به اين صورت كه بعضى از آنها مدعى رؤيت هلال باشند و بعضى ديگر مدعى عدم مشاهده آن، قول كسانى كه مدعى رؤيت هلال هستند، در صورت عادل بودن، حجت شرعى براى مكلّف است و بايد از آن متابعت كند، و همچنين اگر حاكم شرعى حكم به ثبوت هلال نمايد، حكم وى حجت شرعى براى همه مكلفين است و بايد از آن پيروى كنند.


    س 842: اگر شخصى هلال ماه را ببيند و بداند كه رؤيت هلال براى حاكم شرع شهر او به هر علتى ممكن نيست، آيا او مكلّف است كه رؤيت هلال را به حاكم اطلاع دهد؟

    اعلام بر او واجب نيست مگر آنكه ترك آن مفسده داشته باشد.


    س 843: همانگونه كه مى دانيد اكثر فقهاى بزرگوار پنج راه براى ثبوت اول ماه شوال در رساله هاى عمليه خود بيان كرده اند كه ثبوت نزد حاكم شرع در ضمن آنها نيست، بنابراين چگونه بيشتر مؤمنين به مجرد ثبوت اول ماه شوال نزد مراجع، روزه خود را افطار مى كنند؟ شخصى كه از اين راه اطمينان به ثبوت هلال پيدا نمى كند، چه تكليفى دارد؟

    تا حاكم حكم به رؤيت هلال نكرده، مجرد ثبوت هلال نزد او، براى تبعيّت ديگران از وى كافى نيست، مگر آنكه اطمينان به ثبوت هلال حاصل نمايند.


    س 844: اگر ولى امر مسلمين حكم نمايد كه فردا عيد است و راديو و تلويزيون اعلام كنند كه هلال در چند شهر ديده شده است، آيا عيد براى تمامى نواحى كشور ثابت مى شود يا فقط براى شهرهايى كه ماه در آنها ديده شده و شهرهاى هم افق با آنها، ثابت مى گردد؟

    اگر حكم حاكم شامل همه كشور باشد، حكم او شرعا براى همه شهرها معتبر است.


    س 845: آيا كوچكى هلال و باريك بودن و اتصاف آن به خصوصيات هلال شب اول، دليل بر اين محسوب مى شود كه شب قبل شب اول ماه نبوده، بلكه شب سى ام ماه قبلى بوده است؟ اگر عيد براى شخصى ثابت شود و از اين راه يقين پيدا كند كه روز قبل عيد نبوده، آيا قضاى روزه روز سى ام ماه رمضان را بايد به جا آورد؟

    مجرد كوچكى و پائين بودن هلال يا بزرگى و بالا بودن و يا پهن يا باريك بودن آن دليل شرعى شب اول يا دوم بودن نيست، ولى اگر مكلّف از آن علم به چيزى پيدا كند بايد به مقتضاى علم خود در اين زمينه عمل نمايد.


    س 846: آيا استناد به شبى كه در آن ماه به صورت قرص كامل است (شب چهاردهم) و اعتبار آن به عنوان دليل براى محاسبه اول ماه جايز است تا از اين راه وضعيت يوم الشك معلوم شود كه مثلا روز سى ام ماه رمضان است و احكام روز ماه رمضان بر آن مترتب شود، مثلا بر كسى كه اين روز را بر اساس بيّنه روزه نگرفته، حكم به وجوب قضاى روزه شود و كسى هم كه به دليل استصحاب بقاى ماه رمضان روزه گرفته، برى ء الذمّه باشد؟

    امر مذكور حجت شرعى بر آنچه ذكر شد، نيست، ولى اگر مفيد علم به چيزى براى مكلّف باشد، واجب است كه طبق آن عمل نمايد.


    س 847: آيا استهلال در اول هر ماه واجب كفائى است يا احتياط واجب؟

    استهلال فى نفسه واجب شرعى نيست.


    س 848: آيا اول ماه مبارك رمضان و آخر آن با رؤيت هلال ثابت مى شود يا با تقويم، هر چند ماه شعبان سى روز نباشد؟

    اول يا آخر ماه رمضان با رؤيت شخص مكلّف يا با شهادت دو فرد عادل يا با شهرتى كه مفيد علم است يا با گذشت سى روز و يا بوسيله حكم حاكم ثابت مى شود.


    س 849: اگر تبعيت از اعلام رؤيت هلال توسط يك دولت جايز شد، و آن اعلام معيارى علمى براى ثبوت هلال سرزمين هاى ديگر را تشكيل دهد، آيا اسلامى بودن آن حكومت شرط است، يا اينكه عمل به آن حتى اگر حكومت ظالم و فاجر هم باشد، ممكن است؟

    ملاك در اين مورد، حصول اطمينان به رؤيت در منطقه اى است كه نسبت به مكلّف كافى محسوب مى شود.


    ----------------------

    منبع: http://farsi.khamenei.ir/treatise-content?uid=4&tid=1

    .
    امضاء

    دلا غافل ز سبحاني چه حاصل

    مطيع نفس و شيطاني چه حاصل
    بود قدر تو افزون از ملائک
    تو قدر خود نميداني چه حاصل


    و ناگهان چه زود دير مي شود، ولي هيچگاه براي شروع دير نيست...



  18. تشكر


  19. Top | #10

    عنوان کاربر
    کارشناس افتخاری سایت
    تاریخ عضویت
    September 2009
    شماره عضویت
    40
    نوشته
    474
    تشکر
    12,787
    مورد تشکر
    1,962 در 449
    دریافت
    1
    آپلود
    5

    پیش فرض پاسخ : *** بحثی مفصل پیرامون استهلال و راه های اثبات اول ماه ***


    بخش 7): سخنرانی رهبر معظم انقلاب در رابطه با لزوم استهلال و راه های اثبات اول ماه:


    در همین رابطه مقام معظم رهبری در سخنرانی روز
    30 ماه رمضان سال 1369 مطالبی فرموده اند که بخشی از آن را که مربوط به استهلال هست اینجا نقل می کنم. کل سخنرانی را می توانید از لینک منبع مشاهده بفرمایید.


    ------------------------


    استهلال، يك كار مثبت و لازم

    مسأله ى ديگر در مورد هلال ماه شوال است. حساسترين هلالهاى دوازده ماه، همين هلال ماه شوال است. البته اين را برادران وخواهران بدانند كه در جستجوى هلال برآمدن و اول ماه را معلوم كردن، در همه ى ماهها و در همه ى شرايط، يك كار مثبت، بلكه لازم است؛ چون همه ى محاسبات شرعى و اسلامى ما، بر اساس همين محاسبه ى ماههاى قمرى است.فرض بفرماييد، اگر شما بخواهيد فضيلت ايام متبرك اول رجب، سيزدهم رجب، بيست وهفتم رجب و نيمه ى شعبان را - كه هر كدام اعمال مستحبه يى دارد - درك كنيد، بايد آن روز را بشناسيد؛ آن هم نمى شود، مگر با دانستن هلال آن ماه. از طرف ديگر، اعمال واجبى مثل همين روزه ى ماه رمضان، ايام حج، روز عرفه، روز قربان و واجبات متعدد ديگرى وجود دارد كه متوقف بر اين است كه شما ماه را بشناسيد.

    اما مسأله ى ماه شوال، از اين جهت بيش از ماههاى ديگر اهميت دارد كه امر داير بين وجوب و حرمت است؛ يعنى اگر شما ديشب هلال را ديده بوديد، روزه ى امروز حرام بود؛ حالا كه نديده ايد، روزه ى امروز واجب است. پس، دوران امر در روز عيد فطر، بين وجوب و حرمت است. بنابراين، استهلال - يعنى در جستجوى هلال برآمدن و تلاش كردن براى ديدن ماه شب اول - واجب است؛ مگر اين كه شما بدانيد ديگرانى هستند كه مى بينند.

    در حال حاضر، متأسفانه خيلى كم معمول است كه استهلال كنند؛ سابق بيشتر بود. بخصوص من در مشهد مى ديدم كه استهلال خيلى رايج بود. معمول بود كه در شب مظنون به اول شوال، مردم دسته دسته در گذرها، در خيابانها، سر بازارها، روى پشت بامها، مخصوصاً پشت بام مساجد جمع مى شدند، تا ماه را ببينند. پس، يادتان باشد كه بايد اين عادت را در خودمان به وجود بياوريم كه همه ى ماهها، بخصوص اين ماههاى حساس - مثل ماه شوال، ماه رمضان و ماه ذيحجه - را مواظب باشيم و اول ماه را به دست بياوريم.

    البته من پارسال اين نكته را گفتم و امسال هم بحمداللَّه تاحدود زيادى عمل شد؛ ليكن كافى نيست. ما دستگاهى لازم داريم، براى اين كه در همه ى ماهها، آدمهاى متخصص، با دستگاههاى فنى و چشمهاى مسلح، در مظان پيدا كردن هلال بروند جستجو كنند و پيدا نمايند و به ما بگويند؛ ما هم به مردم بگوييم كه اول ماه، كدام روز است.

    تكليف شرعى، بر اساس ماههاى قمرى است. يعنى دختر، وقتى كه نه سال قمريش تمام شد، مكلف است. پسر هم وقتى كه پانزده سال قمريش تمام شد، مكلف است. بعضيها سن شرعى فرزندان خود را به حساب ماههاى شمسى حساب مى كنند. شهريور به دنيا آمده، محاسبه مى كنند كه تا شهريورِ نه سال يا پانزده سال بعد، فرزندشان به سن تكليف مى رسد. نه، بايد ببينيد كه در كدام روز از كدام ماه قمرى به دنيا آمده است؛ آن را مبدأ قرار بدهيد و حساب كنيد، تا معلوم بشود.


    راههاى اثبات اول ماه

    غرض، استهلال چيز مهمى است. اول ماه، براى انسان چگونه ثابت مى شود؟ در اين خصوص، چند راه ذكر كرده اند: يكى رؤيت است. البته به شرط اين كه جاى ماه را بدانيد و وارد باشيد؛ يك مقدار آشنايى لازم دارد.

    يكى از علماى تهران - كه خداوند رحمتش كند - مى گفت: روى پشت بام مدرسه ى بزرگ آخوند در نجف، روز آخر ماه رمضان طلبه ها استهلال مى كردند. مرد مسنى هم نشسته بود و بساط افطارش را پهن كرده بود؛ ولى او استهلال نمى كرد. طلبه هاى جوان يك طرف ايستاده بودند و به گوشه يى نگاه مى كردند؛ بعد هم ماه را ديدند و به همديگر نشان دادند. وقتى كه خواستند از پشت بام پايين بروند، از كنار آن مرد مسن عبور كردند. يكى گفت كه - مثلاً - آشيخ محمّد! تو نيامدى استهلال بكنى؟ گفت: شما ماه را ديديد؟ گفتند: بله. گفت: كجا بود؟ گفتند: آن جا. پيرمرد سرى تكان داد و گفت: حالا آن طرف را نگاه كنيد. وقتى كه طلبه ها نگاه كردند، ديدند كه ماه آن جاست! جالب است كه همه نيم ساعت خودشان را سرگرم كرده بودند، چيزى هم ديده بودند، به همديگر هم نشان داده بودند و باورشان هم آمده بود كه ماهِ خيلى بلند و خوب و روشن و بى غبارى را ديده اند!

    غرض، يكى رؤيت خود انسان است كه ماه را ببيند و يقين كند كه ماه را ديده است. حتّى اگر حكم حاكم هم برخلاف اين بود، انسان بايستى به علم خودش عمل كند؛ يعنى همان چيزى كه خودش ديده، ملاك است.

    دوم اين است كه تواتر يا شياعى باشد كه براى انسان يقين بياورد؛ يعنى معروف شده باشد كه امشب اول ماه است. همه مى گويند، افراد زيادى ديده اند، همه نقل مى كنند، انسان اينها را از هر كسى مى شنود، تا اين كه اطمينان و يقين پيدا مى كند.

    سوم اين كه دو نفر شاهد عادل شهادت دهند. مورد وثوق كافى نيست؛ بايد عادل باشد. ديشب كه ما از نقاط مختلف كشور تفحص مى كرديم، بعضى جاها مى گفتند كه يك نفر پيش آقايى آمده و گفته است كه من ديده ام. دو، سه جا چنين چيزى گفته شد؛ ليكن از لحاظ شرعى، هيچكدام معتبر نيست؛ زيرا كه خبر دهندگان، متصف به عدالت نبودند و كسى نمى دانست كه اينها عادلند.

    اين، امر كوچكى نيست؛ روز عيد مسلمين است. وقتى كه انسان بخواهد طبق آن عمل بكند، يا حاكم بخواهد حكم بدهد، نمى شود پا را جايى بگذارد كه لغزان و لرزان است و اطمينانى نيست. نه، بايد عادل باشد؛ آن هم نه يك نفر، بلكه دو نفر انسان عادل و البته بااطلاع كه به هيچ وجه دروغ و خلاف نمى گويند. بايد آدمهايى باشند كه ماه را بشناسند و از حرفهايشان بشود فهميد كه اينها درست فهميده اند.

    گاهى افراد روى پشت بام مى روند و ماه را مى بينند؛ ولى اشتباه مى كنند. من سابق ديده بودم كه آدمهاى خبره، شهود مى خواستند و از افراد مى پرسيدند، ماه را كه ديدى، چگونه بود؟ مثلاً مى گفت، ماه اين گونه بود؛ يعنى دو طرف ماه، طرف پايين بود. معلوم بود كه او ماه را نديده است. ماه شب اول كه اين طورى نيست. در شب اول، دو طرف ماه، به طرف بالاست. پس، اگر كسى عادل هم است، اما آمد و گفت كه من ماه را ديده ام، اين طورى بود - دو طرف هلال را به سمت پايين نشان داد - روشن است كه دروغ نمى گويد؛ اما اشتباه كرده است؛ اين هم مورد قبول نيست. بايد دو شاهد عادلى باشند كه اشتباه نمى كنند.

    راه ديگر، حكم حاكم است. وقتى حاكم اسلامى حكم كرد كه امروز اول ماه است، همه ى كسانى كه قضيه برايشان روشن نشده است، ملزمند كه به حكم او عمل كنند؛ مگر كسى كه خودش ديده باشد، يا كسى بداند كه حاكم در اين حكم، به شهادت فلان كس استناد مى كند كه او عادل يا خبره نيست و اشتباه كرده است. اگر كسى اين را بداند، واجب نيست به حكم حاكم عمل بكند؛ اما همه ى مردمى كه در كوچه و بازار راه مى روند و دنبال هلال نرفته اند، يا اطلاعى پيدا نكرده اند و نمى دانند كه اوضاع واحوال چگونه است، يا تفحص هم كرده اند، ولى چيزى براى آنان ثابت نشده است، به مجرد اين كه حاكم حكم كرد كه امشب يا امروز شب يا روز عيد فطر است و يا اول ماه مى باشد، بر همه ى آنها واجب است كه اطاعت كنند؛ فرق هم نمى كند كه مجتهد يا مقلد، عامى يا عالم يا جاهل باشند؛ همه موظفند كه طبق حكم حاكم عمل كنند.


    -----------------------------------------------------------------------------

    - منبع: http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=2300

    .
    امضاء

    دلا غافل ز سبحاني چه حاصل

    مطيع نفس و شيطاني چه حاصل
    بود قدر تو افزون از ملائک
    تو قدر خود نميداني چه حاصل


    و ناگهان چه زود دير مي شود، ولي هيچگاه براي شروع دير نيست...



  20. تشكر


صفحه 1 از 2 12 آخرینآخرین

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق از جمله طراحی قالب برای سایت آیه های انتظار محفوظ می باشد © طراحی و ویرایش Masoomi