◄|♥|♥|►سايت قرآني،كاربر قرآني، احاديث قرآني*بايك حديث ناب واردشويد*◄|♥|♥|►

[شهیده]

امام صادق‏ عليه السلام:
لِكُلِّ شَي‏ءٍ أساسٌ وأساسُ الإسلامِ حُبُّنا أهلَ البَيتِ؛
هر چيزى را شالوده‏اى است و شالوده اسلام ، دوستدارى ما اهل بيت‏است.
المحاسن، ج 1، ص 150

[شهیده]

حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:

من اصعد الی الله خالص عبادته اهبط الله عزوجل الیه افضل مصلحته؛
کسی که عبادت های خالصانه خود را به سوی خدا فرستد، پروردگار بزرگ برترین مصلحت را به سویش فرو خواهد فرستاد.

(بحار الانوار ، ج 70، ص 249 )

[نرگس منتظر]

قال رسول الله (صلى الله علیه و آله)...
و هو شهر اوله رحمة و اوسطه مغفرة و اخره عتق من النار.
رمضان ماهى است که ابتدایش رحمت است و میانه‏اش مغفرت و پایانش آزادى از آتش جهنم.
بحار الانوار، ج 93، ص 342

[شهیده]

امام حسن عسکری علیه السلام فرمودند:



» عبادت کردن به زیادی روزه و نماز نیست، بلکه (حقیقت) عبادت،
زیاد در کار خدا اندیشیدن است.


(تحف العقول، ص448)

[نرگس منتظر]

امام على عليه‏ السلام :
صبر ، يا صبر بر مصيبت است ، يا صبر برانجام طاعت و يا صبر بر ترك معصيت كه
نوع سوم آن از دوگونه نخست برتر است .
شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد : 1 / 319 منتخب ميزان الحكمة : 312

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

امام علی (ع) می فرماید :

كَفى بِالمَرءِ غَفلَةً أن يَصرِفَ هِمَّتَهُ فيما لا يَعنيهِ

غفلت آدمى را همين بس كه همّتش را در آنچه به كارش نمى‏آيد، صرف كند.

(نهج‌البلاغه)

[شهیده]

امام جواد (ع)فرمودند:


سخن نیک را از هر کسی ، هر چند به آن عمل نکند ، فرا گیرید .

بحارالانوار ، دار احیاء الترا العربی ، ج 75، ص (170)

[شهیده]

حضرت فاطمه (س) فرمود:

مَنْ أصْعَدَ إلَی اللهِ خالِصَ عِبادَتِهِ، أهْبَطَ اللهُ إلَیْهِ أفْضَلَ مَصْلَحَتِهِ.

هر که خداوند را بی‌پیرایه عبادت کند، خداوند برترین مصلحت او را بر او فرو می‌فرستد.

بحار الأنوار، جلد 70

[ال یاسین]

سلام علیکم

امام سجاد علیه السلام فرمودند :

إِيّاكَ وَ مُصاحَبَةَ الْكَذّابِ، فَإِنَّهُ بِمَنْزِلَةِ السَّرابِ يُقَرِّبُ لَكَ البَعيدَ وَ يُبَعِّدُ لَكَ الْقَريبَ. وَ إِيّاكَ وَ مُصاحَبَةَ الْفاسِقِ فَإِنَّهُ بايَعَكَ بِأُكْلَة أَوْ أَقَلَّ مِنْ ذلِكَ. وَ إِيّاكَ وَ مُصاحَبَةَ الْبَخيلِ فَإِنَّهُ يَخْذُلُكَ فى مالِهِ أَحْوَجَ ما تَكُونُ إِلَيْهِ. وَ إِيّاكَ وَ مُصاحَبَةَ الاَْحْمَقِ، فَإِنَّهُ يُريدُ أَنْ يَنْفَعَكَ فَيَضُرُّكَ. وَ إِيّاكَ وَ مُصاحَبَةَ الْقاطِعِ لِرَحِمِهِ، فَإِنّى وَجَدْتُهُ مَلْعُونًا فى كِتابِاللّهِ :

1ـ مبادا با دروغگو همنشين شوى كه او چون سراب است، دور را به تو نزديك كند و نزديك را به تو دور نمايد.
2ـ مبادا با فاسق و بدكار همنشين شوى كه تو را به يك لقمه و يا كمتر بفروشد.
3ـ مبادا همنشين بخيل شوى كه او در نهايتِ نيازت بدو، تو را واگذارد.
4ـ مبادا با احمق رفيق شوى كه چون خواهد سودت رساند، زيانت مىزند.
5 ـ مبادا با آن كه از خويشان خود مىبرد، مصاحبت كنى كه من او را در قرآن ملعون يافتم.

[خادمه زینب کبری(س)]

قال الامام الصادق - عليه السّلام - :

من استمع حرفاً من کتاب الله من غير قراءة کتب الله له حسنة و محاعنه سيّئةً و رفع له درجةً.

هر کسي بشنود حرفي از قرآن را از غير قرائت آن، مي نويسد خداي براي او يک حسنه و محو مي کند از او گناهي را و بالا مي برد او را درجه اي.

«الکافي، ج 2، ص 488»