فصل پنجاه و هفتم : ماش
2033 - مكارم الاخلاق :
به نقل از يكى از ياران امام رضا (عليه السلام ) كه از ايشان درباره بهك (1279) پرسيد -: امام رضا (عليه السلام ) فرمود: ((قدرى ماش تازه را در فصل برداشت آن بردار و همراه با برگش بكوب و سپس بفشر تا آبش گرفته شود. اين آب را در حالت ناشتا بخور و بر قسمت هاى بهك زده پوست نيز بمال )).
اين كار را انجام دادم و بهبود يافتم .(1280)
2034 - الكافى :
به نقل از احمد بن حسن بن جلاب ، از يكى از هم مسلكان ما -: مردى نزد امام كاظم (عليه السلام ) از بهك ، اظهار ناراحتى كرد.
امام (عليه السلام ) به او فرمود كه ماش را بپزد و از آن ، نوشاكى بسازد و آن را در غذاى خويش بريزد.(1281)
بيان
علامه مجلسى مى گويد:
(فيروزآبادى ) در قاموس گفته است : ماش ، دانه اى است شناخته شده با طبعى معتدل و ستوده . براى تبدار و سرماخورده ، سودمند است ، ملين است و چون در سركه پخته شود، براى گرى هاى چركين ، سودمند است . پماد حاصل از آن ، اندام هاى گرفتار به ضعف و سستى از تقويت مى كند.(1282)