نه ((مرز)) تنها آبى و خاكى است، نه حمله، تنها زمينى و هوايى!
نه هجوم، فقط نظامى است، نه شكست و ضربه، فقط مادى.
((تهاجم فرهنگى)) خطرناكتر از ((هجوم نظامى))است.
در هجوم نظامى، طمع به خاك است و زمين، در شبيخون فرهنگى طمع به اخلاق است و دين!
هجوم نظامى با سر و صدا و سرعت است، تهاجم فرهنگى، آهسته و آرام.
آن ترسناك و نفرت آفرين است، اين فريبنده و جذاب.
آن، افراد را به دفاع و مقاومت وا مىدارد، اين به استقبال و پذيرش مىفرستد.
كشته آن، ((شهيد))است و مرده اين، پليد!
شهادت، دوست داشتنى است، اما ابتذال، نفرتانگيز.
در هجوم نظامى، دشمن اعلام جنگ و دشمنى مىكند، و مهاجم فرهنگى اعلام دوستى!...
در حمله نظامى، صفير اولين گلوله، همه را متوجه خطرميكند
در هجوم فرهنگي هيچ كس متوجه خطر نمي شود ......