سوره مبارکه مسد
تَبَّتْ يَدَآ أَبِى لَهَبٍ وَتَبَّ
بريده باد دو دست ابولهب و نابود باد.
مَآ أَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ
نه دارائيش و نه آنچه بدست آورد، به حالش سودى نكرد.
سَيَصْلَى نَاراً ذَاتَ لَهَبٍ
به زودى به آتشى شعلهور درآيد.
وَ امْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ
(همراه) زنش، آن هيزمكش (آتش افروز).
فِى جِيدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ
(در حالى كه) در گردنش ريسمانى از ليف خرما است.