بسم الله الرحمن الرحیم
سلمان فارسی یا روزبه از صحابه ایرانی مشهور پیامبر اسلام بود که محمد پیامبر اسلام او را از اهل بیت خواند. او از مانویان ایرانی بود که مجبور به فرار از ایران شد و به حجاز گریخت و در آنجا به بردگی درآمد و سپس توسط پیامبر ص آزاد گشت. سلمان فارسی که دانشهای ایرانیان را میدانست از مشاوران محمد، از جمله طراح اصلی حفر خندق در جنگ خندق بودهاست. او از اصحاب علی بن ابیطالب بوده و در انتهای عمر خود والی مدائن گردید.
زادگاه و کودکی
سلمان فارسی که نام اصلی او «روزبه» است در دشت ارژن در کازرون فارس دیده به جهان گشود. او کودکی خود را در ناحیه حی در اصفهان گذرانیدو در آنجا بزرگ شد. او از فرزندان اشراف پارسی از سلسله پیشدادیان بودهاست برخی از محققان او را ازخاندانی مزدکی میدانند و برخی معتقدند از طبقه برگزیدگان جامعه معنوی بوده است. برخی نیز معتقدند پدرش فرخ پور مهیار یکی از روحانیون زردتشتی («بدخشان کاهن») بود و کار همیشگیاش هیزم نهادن بر شعلهٔ آتش بود. وی در کودکی بر اثر از دست دادن مادر خود تحت سرپرستی عمهاش در آمد.
سلمان فارسى، هشتم ماه صفر سال 35هجرى در اوايل خلافت اميرمؤمنان (ع)، در «مداين» چشم از جهان فرو بست.
آن طور كه از شواهد تاريخى استفاده مىشود، و «زمخشرى» هم در كتاب «ربيعالابرار» بيان داشته:
سلمان روى كفن خود اين رباعى را نوشته بود:
و فدت على الكريم بغير زاد من الحسنات و القلب السليم
و حمل الزاد اقبح كل شىء اذا كان الوفود على الكريم
به پيشگاه كريم، بدون توشهاى از حسنات و قلب سالمى، وارد شدم.
همراه برداشتن هر گونه توشهاى، براى ورود به پيشگاه كريم، زشتترين چيزهاخواهد بود
.