نمایش نتایج: از شماره 1 تا 1 , از مجموع 1

موضوع: مدعيان انتظار حضرت ولي عصر در خاک بهشتي طالقان

  1. Top | #1

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    January 1970
    شماره عضویت
    796
    نوشته
    18,881
    تشکر
    3,977
    مورد تشکر
    5,852 در 2,376
    وبلاگ
    85
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    kabotar. مدعيان انتظار حضرت ولي عصر در خاک بهشتي طالقان




    منتظران ظهور در طالقان!
    شنیده بودم که گروهی در طالقان یک جامعه و زندگی جدا از هر گونه فرآورده های فناوری برای خود ساخته اند تا ایمان خود را حفظ کرده و در انتظار ظهور امام زمان باشند.

    با یکی از دوستان قرار گذاشتیم در مسیر بازدید از سد طالقان به دیدن آنان هم برویم و رفتیم و تقریبا ساعت ده و چهل دقیقه صبح شانزدهم شهریور ماه سال ۸۵ وارد منزلشان شدیم.
    محیط زندگیشان، بسیار ساده و پاکیزه و گیرا بود. درست مانند نقاشی هائی که در کتابهای کودکان از روستاها می کشند! هیچ زباله ای در کوچه ها نبود و مرغ و خروسها در فضاهای سبز بزرگی با آسایش تمام، سرگرم دانه پیدا کردن بودند و کوچه ها بسیار خلوت و بی سر و صدا بود. گاهی هم می توانستی در چند قدمی خود، هدهدها را ببینی! و در گوشه و کنار هم، تلی از هیزمهای شکسته شده را می دیدی که خودشان (برای تنور و پختن غذا و سرمای زمستان) با تبر شکسته و مرتب روی هم چیده بودند.
    آقا کاظم (از اهالی آن جا، که دست کم پنجاه ساله می نمود) ما را به اتاقی راهنمائی کرد که در آن، تنها ۴ زیرانداز نمدی و متکا و یک حصیر و دو چراغ لامپا بود، به علاوه ی تابلوئی که بر دیوار نصب بود و روی آن، این فرمایش امام علی (ع) نوشته شده بود که «آیا خردمندی هست که این غذای جویده شده (یعنی دنیا) را به اهلش وانهد ؟!» تنها همین ها در اتاق بود و بس!
    نه تلفنی، نه تلویزیونی، نه رادیوئی، نه کامپیوتری، نه سیم کشی برقی، نه لوله کشی گاز و آبی و نه حتی یک ساعت!
    در همان اتاق ـ که در سقفش هم تیرهای چوبی به کار رفته بود ـ چندین دقیقه با آقا کاظم صحبت کردیم تا سرپرستشان آقا حسین قلی (که تقریبا هفتاد ساله به نظر می رسید) آمد و با او هم گفتگو کردیم. از ما با چای پذیرائی کردند اما خودشان نخوردند و گفتند این را تنها برای مهمان درست می کنند. هندوانه ای از محصولات خودشان را هم برایمان آوردند.
    آقا حسین قلی می گفت: مرجع تقلیدشان، مرحوم میرزا صادق تبریزی است [ که گویا وی در ۱۲۷۴ ق به دنیا آمده و از جایگاهی دین مدارانه با مشروطیت مخالف بوده است. او با رضا شاه پهلوی هم به شدت مخالف بود و حتی تا پاپان عمر، از گرفتن شناسنامه سر باز زد و رضاشاه هم وی را از تبریز به قم تبعید کرد و در نهایت در ۱۳۵۱ ق درگذشت و در حرم حضرت معصومه مدفون شد ] و افکارشان هم برگرفته از مرحوم سید حسین طباطبائی نجفی (مدفون در قبرستان مارال تبریز) است که گویا ۳۰ ـ ۴۰ سال پیش درگذشته، و کتابی خطی دارد که در دست آنهاست.




    شمار افرادی که در طالقان و با آن وضع زندگی می کنند، حدود ۴۰ نفر ( باخانواده هایشان ) است و ۳۰ نفر دیگر هم از دوستان اینان، به همین شیوه در تبریز زندگی می کنند.
    سبب پرهیزشان از وسائل و زندگی امروزی به دلیل تشبه به کفار و بدعت بودن آنهاست. مثلا تزریق خون به کسی که برای ادامه ی زندگی اش به آن نیازمند است را به سبب بدعت بودن آن، روا نمی دانند و برکتی هم در ادامه ی زندگی به وسیله ی این کار نمی بینند. و جالب این که، انقلاب کبیر فرانسه را نقطه ی عطفی در بی دینی مردم می دانند.
    نه شعر می خوانند و نه اوقاتشان را با شب نشینی و ... سپری می کنند و تقریبا ۱۰ ـ ۱۲ تا کتاب دارند. بچه هاشان را تا سن تکلیف با خود نگه می دارند و آموزشهای مختصری مانند واجبات و محرمات به آنان می دهند و پس از سن تکلیف هم، مختارند که با آنان باشند یا به شهرها برگردند.
    به زیارت امامان (ع) نمی‌روند زیرا استفاده از وسائل نقلیه ی امروزی را جائز نمی دانند و می گویند: « اگر صالح باشیم، امامان، سلام از راه دورمان را پاسخ می دهند و اگر نباشیم، سلام در کنار مرقدشان را هم جواب نخواهند داد، پس اصل، صالح و با ایمان بودن است.» [و به همان دلیل به حج هم نمی روند و به حج رفتن به آن شکل که می خواهند، چون برایشان موانعی دارد، ( مانند موانع گذر از مرز ) پس خود را مستطیع نمی دانند و حج هم نمی روند.]
    از آقا حسین قلی پرسیدم: « آیا خود مرحوم میرزا صادق گفته بود که حتی پس از درگذشتش مقلدان وی حق ندارند از دیگر فقهاء تقلید کنند؟» گفت: « نه » .
    و گفتم: «در محیط زندگی پیامبر اسلام (ص)، سیب زمینی و گوجه فرنگی هم نبود، آیا شما هم از اینها استفاده نمی کنید؟» پاسخ داد: «استفاده می کنیم زیرا اینها طبیعی و آفریده ی خدا هستند اما هواپیما مثلا، آفریده ی خدا نیست.»
    این را هم بگو یم که آقا حسین قلی از بیست و اندی سالگی به طالقان می آید و در جستجوی مردان طالقانی بود که در روایات است که از یاران امام زمان هستند، اما وقتی کسی را نمی یابد، خودش زمینهائی را می خرد و گویا از ۱۷ـ ۱۸ سال پیش، چنین زندگی ای را بنا می گذارد. آقا کاظم می گفت: در این جا افرادی هستند که در این همه سال، تنها ۲ یا ۳ بار به بیرون از این محیط رفته اند. مساحت منطقه منتظران مهدی در طالقان حدود ۱۵ هکتار است.
    احتیاجات آنان به شهر، تنها برای خرید پارچه، برخی میوه ها از جمله خرما و اقلامی نظیر، میخ و مقدار بسیار کمی آهن و شیشه و مانند اینهاست. خودشان نجاری و آهنگری و ... دارند و چندان مالکیتی برای اموالشان در میان خود نمی بینند و بر سر اموال، با کسی نزاع نمی کنند و اگر شخصی در اموال آنان تصرف کند آنان با او درگیر نمی شوند و از مال خود چشم پوشی می کنند.
    حتی اوقات شرعی را هم، با شاخصهای خود مشخص می کنند و آغاز و پایان ماه رمضان را نیز با رویت خویش ٬ تعیین می کنند و ...
    نماز ظهر و عصر را خواندیم اما دیدیم چون از کسی چیزی قبول نمی کنند (حتی اگر بعدا مقداری خوراکی برایشان پست کنیم) صلاح ندیدم دعوتشان برای ناهار را بپذیرم تا هزینه ی بیشتری برایشان تحمیل نشود. پیش از خداحافظی از آقا حسین قلی پرسیدم:« به کدام یک از عالمان درگذشته، علاقه دارید؟» گفت: « شیخ جعفر شوشتری » .
    و آخر این که، خودشان می گفتند : « برخی از ما خوابهای خوبی در تائید کار و وضعمان از سوی حضرت ولی عصر عجل الله فرجه دیده اند.






    این نکته را هم بگویم که شباهت عجیبی بین نحوه زندگی اینان با گروه موسوم به آمیش در آمریکاست که آنان نیز به عهد دوران عتیق زندگی می کنند و از همه مواهب دنیا بریده و دورند. هرچند مبنای فکری و فلسفی آنان بسیار متفاوت از جماعت طالقان نشین است.







    ---------------------------------------------------------------------------------------------------

    نويسنده سفرنامه : دوست عزيز و همشهري گرامي ام آقاي ياسر شريعتمدار طالقاني


  2.  

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق از جمله طراحی قالب برای سایت آیه های انتظار محفوظ می باشد © طراحی و ویرایش Masoomi