مهمترین آرزوی هر فردی، رسیدن به هدف و مقصدی است كه برای رسیدن به آن، سعی و تلاش میكند، تردیدی نیست كه هدف همه پیامبران الهی، نفی شرك در جامعه، اثبات توحید و یگانگی خدا و اعتلای كلمه حق در روی زمین بوده; از اینرو، مهمترین آرزوی پیامبران، تحقق این امر بوده است. دلیل این كه آرزوی بر پیامبری هدایت انسانها و نفی شرك و بت پرستی بوده در سه چیز خلاصه میشود:
1. سعی و تلاش: در طول تاریخ، هیچ فردی مانند پیامبران، برای رسیدن به هدف خود، این همه سعی و كوشش نداشته، آنها لحظهای در این راه، ضعیف و خستگی از خود نشان ندادند و تمام اوقات خود را برای هدایت قوم خود صرف میكردند، حضرت نوحبه درگاه الهی عرضه میدارد: "رَبِّ اِنّی دَعَوتُ قَومی لَیلاً ونَهارا"(نوح/71،5) "پروردگارا! من قوم خود را شب و روز به سوی تو دعوت كردم."
2. تحمل آزار و اذیت: پیامبران الهی برای ارشاد قوم خود، متحمل هر نوع اذیت و آزار میشدند. گروهی از آنها در این راه، جان خود را از دست دادند، و انواع تهمتها، ناسزاها و شكنجهها را تحمل كردند. قرآن زبان حال برخی پیامبران را چنین نقل فرموده است: "و لَنَصبِرَنَّ عَلیَ ما ءاذَیتُمونا وعَلَی اللّهِ فَلیَتَوَكَّلِ المُتَوَكِّلون"; (ابراهیم/14،12) و به طور قطع ما در برابر تمام آزار و اذیتهای شما ایستادگی و شكیبایی خواهیم كرد، و همه توكل كنندگان باید تنها به خدا توكل كنند."
3. استقامت پایداری: استقامتی كه انبیای الهی در راه رسیدن به هدف داشتند، در انسانهای عادی كمتر یافت میشود. تاریخ كجا میتواند فردی مانند حضرت نوح را نشان دهد كه نهصد و پنجاه سال برای هدایت و ارشاد قوم خود زحمت كشید و تنها حدود هشتاد نفر به او ایمان آوردند، كه به گفته برخی مفسّران اگر این دو عدد را بر یك دیگرتقسیم كنیم، روشن میشود كه برای هدایت هر یك نفر به طور متوسط، حدود دوازده سال تبلیغ كرد!!( تفسیر نمونه، آیة الله مكارم شیرازی و دیگران، ج 25، ص 66،)
پیامبر اكرمهم استقامتی بینظیر داشت. مشركان برای بازداشتن او از هدف، به هر وسیلهای متوسل میشدند و به اذیت و آزار او و یارانش، تهمت، تهدید، تطمیع آنان میپرداختند، امّا آن حضرت، لحظهای درنگ نكرد. هنگامی كه ابوطالب، پیام مشركان را به آن حضرت رسانید كه ازتبلیغ بر ضدّ شرك و بت پرستی دست بردارد، فرمود: "عموجان به خدا سوگند هرگاه آفتاب را در دست راست من و ماه را در دست چپ من قرار دهند ]یعنی سلطنت تمام عالم را در اختیار من بگذارند[ كه از تبلیغ آیین و تعقیب هدف خود دست بردارم، هرگز برنمیدارم و هدف خود را تعقیب میكنم تا بر مشكلات پیروز آیم و به مقصد نهایی برسم و یا در طریق هدف جان بسپارم." پیامبر اكرمبرای هدایت قوم خود، آن قدر حریص بود كه قرآن "فلَعَلَّكَ بـَخِعٌ نَفسَكَ عَلیَ ءاثـَرِهِم اِن لَم یُؤمِنوا بِهـَذا الحَدیثِ اَسَفـا;(كهف،6) ای پیامبر! گویی میخواهی به خاطر ایمان نیاوردن آنها به این قرآن، جان خود را از شدت تأسف از دست بدهی."