طب مکمل ایرانی
گفتگو با استاد محمد علی طاهری بنیان گذار فرادرمانی
اشاره : نام فرادرمانی و خبر درمان برخی بیماران صعب العلاج با این روش درمانی ، چندی است در گوشه کنار نقل محافل شده است. با توجه به گفته های پراکنده که در این مورد شنیده می شود، شایسته دیدیم با بنیان گذار این روش درمانی به گفتگو بنشینیم.
آیا فرادرمانی تعریف علمی دقیقی دارد؟
ـ باید توجه داشته باشیم که همه ی روش های طب مکمل در فرآیند درمانی خودشان یک حلقه ی مفقوده یا یک بخش غیر قابل تعریف دارند که از دایره ی بررسی علمی خارج است. فرادرمانی هم از این قاعده مستثنی نیست. این که ما از بیمار چه می خواهیم معلوم و مشخص است. تاثیر آن بر بیمار هم قابل ثبت ، ضبط دقیق علمی و قابل تکرار و تجربه است. اما در فرآیند بهبود یک علامت سوال وجود دارد که از دسترس علم خارج است. در مقام تئوری،" فرادرمانی" بر اساس نظریهی "پیوند شعوری" یا "اشتراک شعوری اجزا" بنا شده است. بر طبق این نظریه، هرگاه بین شعور اجزا و شعور کل ارتباط برقرار شود، شعور ذهن قادر به اصلاح ،ترمیم و خود درمانی روان و جسم می شود. به این ترتیب شفا و بهبود بیماری تحقق پیدا می کند. نظریه ی پیوند شعوری ، خود براصل وحدت ساختاری جهان هستی استوار است. به عبارت دیگر جهان هستی جهان تک ساختاری است و آن چه به ادراک انسان می آید ، یک ساختار بیشتر ندارد و همهی اجزای آن از شعور و هوشمندی آفریده شده است. البته این تعریف هم مبتنی بر تعریف شعور است که توضیحات و تجارب خاص خود را دارد.
نام فرادرمانی از کجا آمده و سابقه آن چند سال است؟
ـ این واژه ابداعی است و سابقه ای ندارد. واژه ی" فرا " بر گرفته از نظریه ی فراکل نگری است. از منظر فراکل نگری انسان مو جودی محدود به جسم و برخی اجزای شناخته شده نیست ، بلکه از بی نهایت جزء تشکیل شده است. از این منظر، درمان حقیقی فقط در ارتباط با کل محقق می شود. بنابراین در فرادرمانی ، بهبود یا شفای جسمی و فیزیکی، فقط بخشی از فرآیند درمان تلقی می شود.
روش فرادرمانی سه دهه سابقه دارد که البته در دهه ی اخیر فراگیر و با استقبال عمومی مواجه شده است.
سابقه این روش درمانی در جهان را بفرمائید؟
ـ فرادرمانی هیچ سابقه ای در جهان ندارد و آن چه دنیا از آن می داند ، همان چیزی است که از خاستگاه آن ایران ارائه شده است. این طب مکمل کاملا ایرانی و بنا شده بر پایه های شناختی و معرفتی این سر زمین است.
فرادرمانی چه جایگاهی در میان طب مکمل دارد؟
ـ در یک تقسیم بندی کلی پنج زیر شاخهی شناخته شده برای طب مکمل وجود دارد
1-انرژی درمانی :
در این روش درمانی، از حوزههای انرژی برای درمان بیماران استفاده می شود. از نمونههای این روش میتوان پولاریتی درمانی ، ری کی ، کی گونگ ، درمان از طریق لمس با دست و مانند آن را نام برد.
2-درمان از طریق حرکت دادن اعضای بدن :
از نمونههای این روش میتوان از ماساژ ، کایروپراکتیک و مانند آن نام برد.
3-سیستمهای پزشکی جایگزین :
این سیستمها تئوری و روشهای درمان مخصوص به خود را دارند که با پزشکی جدید تفاوت بنیادی دارند مانند: هامیوپاتی و داروهای سنتی چینی
4-درمان بیماریهای جسمی از طریق ذهن :
در این سیستم با تکنیکهای مختلف سعی در بالا بردن ظرفیت ذهن در تاثیرگذاری بر عملکرد جسم و در نهایت درمان دارند. از نمونههای این روش میتوان از مدیتیشن ، دعا ، درمان ذهنی یا استفاده از هنر و موسیقی برای درمان نام برد.
5- درمانهای بیولوژیکی:
در این نوع درمان از گیاهان دارویی، مواد غذایی و ویتامینها برای درمان بهره برده میشود. از نمونههای این روش میتوان از درمان از طریق مکملهای غذایی و محصولات دارویی گیاهی و... نام برد.
مطابق این تقسیمبندی، فرادرمانی جزو درمانهای گروه 4 طب مکمل یعنی درمان بیماریهای جسمی از طریق ذهن و زیرمجموعه درمان ذهنی قرار میگیرد.
تفاوت فرادرمانی با سایر روشهای طب مکمل چیست؟
ـ فرادرمانی مبتنی بر کل نگری است. درآن از هیچ دارو یا ابزاری استفاده نمی شود. خطای تشخیص در فرادرمانی تاثیری ندارد. این روش درمانی هیچ عارضه ای برای بیمار و فرادرمانگر ندارد. هیچ محدودیتی از نظر نوع بیماری یا شرایط بیمار نیز ندارد. بیمار نباید هیچ گونه تلاش یا فعالیتی انجام دهد. مانترا ، تخیل ، تلقین ، تصور یا تمرکز ممنوع است. حتی نیازی به اعتقاد یا اشتیاق فرد بیمار هم نیست. بدین ترتیب می تواند از این زوایا با دیگر شاخه های طب مکمل متفاوت باشد.
آیا فرادرمانی در طب رایج مداخله ای دارد؟
ـ از آن جا که فرادرمانی هیچ مداخله ی فیزیکی یا سخت افزاری با بیمار ندارد و فرآیند درمان فقط از بعد نرم افزاری صورت می گیرد ، منطقا نمی تواند هیچ گونه تداخلی با طب رایج داشته باشد. فرادرمانگیر نیز به کسی اطلاق می شود که از طب رایج جواب نگرفته و به روش فرادرمانی روی آورده است. البته هیچ فرادرمانگری هم حق مداخله در مصرف دارو یا فرآیند درمان بیمار با طب رایج را ندارد.
آیا درمان با فرادرمانی از نظر نوع بیماری و شرایط بیمار محدودیتی دارد؟
ـ تا کنون محدودیتی مشاهده نشده است. بر اساس تعریفی که از فرادرمانی ارائه شد نیز هر محدودیتی بی معنی است . زیرا فرادرمانی با نوع سلول یا اختلال آن از نظر سخت افزاری کاری ندارد بلکه اصلاح در برنامه ی نرم افزاری سلول رخ می دهد که مستقل از بعد فیزیکی است. این سلول می تواند سلول مغز باشد یا سلول استخوان یا سلول کبد. از نظر اصلاح شعوری تفاوتی میان سلول ها نیست. این محدودیت ها در بعد فیزیکی و کمیتی معنی دارد ، نه در بعد کیفیتی . البته این به معنی شفای قطعی هر بیماری که از فرادرمانی استفاده کند نیست. بدیهی است چنین ادعایی خلاف عقل است. تجربه و آمار نشان می دهد درصد قابل توجهی از بیماران که طب رایج آن ها را جواب کرده است، درمان می شوند.
استقبال پزشکان و جامعه دانشگاهی از این روش درمانی چگونه بوده است؟
ـ تاکنون هزاران پزشک و روان پزشک و روان شناس دوره های فرادرمانگری را گذرانده اند و به طور مستمر در محافل علمی بحث و بررسی و تحقیق در این خصوص جریان دارد.
آیا تا بحال تحقیقات علمی رسمی در این زمینه انجام شده است؟
ـ چندین تحقیق علمی به انجام رسیده که مقالات برخی منتشر شده و یا در حال انتشار است. تحقیقات متعددی هم در حال انجام است.
اگر نکته ای باقی مانده است خواهش می کنم بفرمایید.
ـ سخن درمورد فرادرمانی بسیار زیاد است . بخشی از آن در کتاب انسان از منظری دیگر انتشار یافته است بخش های دیگر هم انشاءالله توسط پزشکان و پژوهشگران ما باید تشریح شود . فقط خواهش من این است که افراد در هر سمت و مسئولیتی که هستند ، دورادور و نادانسته در این باره قضاوت نکنند. پزشکان فرادرمانگر دست هر کسی راکه قصد بیشتر دانستن دارد به گرمی می فشارند و ما از تمامی محققان درهمه ی زمینه ها دعوت می کنیم برای شناخت این دستاورد مهم ما را یاری دهند و بر اساس شنیده ها و شایعات و حدس و گمان قضاوت و اظهار نظر نکنند