پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند:
حسن ظن به خدا
آخرین کسی را که دستور داده می شود به سوی دوزخ ببرند، ناگهان به اطراف خود نگاه می کند.
خداوند دستور می دهد او را برگردانند، پس او را بر میگردانند.
خطاب می رسد: چرا به اطراف خود نگاه کردی و در انتظار چه هستی؟
عرض می کند: پروردگارا! من در باره تو این چنین گمان نمی کردم.
می فرماید: چه گمان می کردی؟
عرض می کند: گمانم این بود که گناهان مرا می بخشی و مرا در بهشت خود جای می دهی!
خداوند می فرماید: ای فرشتگان من! به عزت و جلال و نعمت ها و مقام والایم سوگند، بنده ام هرگز گمان خیر درباره من نبرده است، اگر ساعتی گمان خیر برده بود، او را به جهنم نمی فرستادم، ولی با این حال اظهار حسن ظن او را بپذیرید و او را به بهشت ببرید.
سپس پیامیر صل الله علیه و آله فرمودند
: هیچ بنده ای نیست که نسبت به خداوند متعال گمان خیر ببرد، مگر این که خدا نزد گمان وی خواهد بود.