‍۩~*~۩طنين ناله هاي قلم (اشعاري در رثاي امام جواد (ع)‍۩~*~۩

[خادمه زینب کبری(س)]

خونین تر است از همه ی لاله ها دلم
می سوزد از شراره ی زهر جفا دلم
آتش فتاده است ز سر تا به پای من
یا رب ببین که زهر چه کرده است با دلم
دل در میان سینه من نیست آتشی است
از بس که سوخته است نمانده بجا دلم
دشمن به کشتنم شده راضی چرا چو نیست
هرگز به رنج مورچه ای هم رضا دلم
من در میان حجره ی در بسته ام ولی
بگشوده چشم در همه ارض و سماء دلم
چندان به درد طی شده عمرم که جز به مرگ
دیگر به هیچ چیز نگردیده وا دلم

سید رضا موید

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

سلام من به نور عین زهرا
جواد ، ماه کاظمین زهرا

سلام من به غربت حریمش
به کاظمین و صاحب کریمش

سلام من به قلب بیقرارش
که سوخته ز یار نابکارش

سلام من به غربت نگاهش
به چشم های منتظر به راهش

سلام من به حال احتضارش
به لحظه های سخت انتظارش

دلش به دام عشق مبتلا بود
در انتظار مقدم رضا بود

[شكوه انتظار]

این جواد است آنکه محبوب خداست


لطف عامش دستگیر ماسوى است
این تقى مهر سپهر ارتضاست
نور چشم فاطمه ابن الرضا است
اى بسا شبها که ذکر خواب او
گفت با یاد مصیبت هاى او
کان دو را از خاک بیرون مى کشم
هر دو را در آتش و خون مى کشم
آن دو را با شعله همبستر کنم
هر دو را سوزانده خاکستر کنم
سر به دریا می دهم آن خاک را
تا کنم شاد این دل غمناک را
آخر اینها مادرم را خسته اند
در سقیفه تا به هم پیوسته اند
حق آن مولى ز اینان غصب شد
سامرى برجاى هارون نصب شد
مادرم زین هر دو ناخشنود بود
ترک هستى گفت اما زود بود

[نرگس منتظر]

ای شیعه بزن نالـه و فریـاد امشب
از غـربــت آن غریــب کــن یاد امشب

مسموم شد از زهر، جواد بن رضا
در حجره ی در بسته ی بغداد امشب

ابنالرضــا به حجره غریبانه جان سپرد
او شمع جمع بود و چو پروانه جان سپرد

مسموم شد ز زهر جگر سوز اُمّ فضل
از روی شــوق در ره جـانـانـه جان سپرد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

السلام علیک یا محمدبن علی ایها التقی الجواد یابن رسول الله

در غمت گفته هزار است، غریب بن غریب!

دل غمین است و فکار است، غریب بن غریب!

در شبِ سرد فراقت دلِ عالم خون است

چون که پایانِ بهار است، غریب بن غریب!

چه کسی دیده که همسر بشود دشمنِ مرد

قاتلت حیله ی یار است، غریب بن غریب!

زهرِ سوزنده چها کرده میانِ جگرت

که چنین حالِ تو زار است، غریب بن غریب!

چشم خونبارِ رضا، چشم به راهت به جنان

بین که بی صبر و قرار است، غریب بن غریب!

پدرت بود غریب و تو شدی غربت کش

غصه بی حد و شمار است، غریب بن غریب!

کمی از خاک حریمت به دو چشمِ فطرس

سرمه ی چشمِ خمار است، غریب بن غریب!

سالروز شهادت امام جواد (ع) تسلیت باد

[شكوه انتظار]

توئى ناخدا، یا جواد الائمه


امام المهدى یا جواد الائمه
ولى خدا یا جواد الائمه
سپهر کرم ، ابر رحمت یم جود
محیط سخا، یا جواد الائمه
چه گویم به وصفت که فرموده آن را
به قرآن خدا، یا جواد الائمه
به کشتى ایمان در امواج طوفان
توئى ناخدا، یا جواد الائمه
چه در هفت گردون چه در هشت جنت
توئى مقتدا، یا جواد الائمه
سماواتیان راست مدح تو، بر لب
به صبح و مسا، یا جواد الائمه
بود نقش خاک ره کاظمینت
رخ اولیاء، یا جواد الائمه
زشاهیست عارم که در آستانت
گدایم گدا، یا جواد الائمه
بود بى ولاى تو طاعات عالم
سراسر هبا، یا جواد الائمه
اگر بود واقف زعلمى که داده
تو را کبریا، یا جواد الائمه
نه بگشودى اندر برت پور اکثم
لب خویش را، یا جواد الائمه
گرم سر جدا گردد از تن ، نگردد
دل از تو جدا، یا جواد الائمه
به غیر از خدا هر که گوید ثنایت
بود نارسا یا جواد الائمه
خدا داد پاسخ به هر بینوا کو
تو را زد صدا، یا جواد الائمه
به بازار محشر ولاى تو آدم
به روز جزا، یا جواد الائمه
ثناى تو گویم عصا از تو جویم
به هر دو سرا، یا جواد الائمه
رهایى به مهر تو خواهم که گشتم
اسیر هوا، یا جواد الائمه
خوش آن ملتجى را که در آستانت
کند التجاء، یا جواد الائمه
جوادى ، جوادى ، گدایم گدایم
عطا کن ، عطا یا جواد الائمه
بخوان جانب کاظمینم وز آنجا
ببر کربلا، یا جواد الائمه
بمانم ، بمیرم سپس زنده گردم
به مهر شما، یا جواد الائمه
به جان پیمبر به زهراى اطهر
به بابت رضا یا جواد الائمه
مرا تا ابد از صف دوستانت
مگردان جدا، یا جواد الائمه
تهى دستم و هستیم هست ، تنها
گناه و رجا، یا جواد الائمه
قدم گشته خم ، پا فرو مانده در گل
زبار خطا، یا جواد الائمه

[خادمه زینب کبری(س)]

در ميان حجر جان مى داد و يك ياور نداشت
غير درد و غم نهان در سينه آن سرور نداشت


آفتاب عمر كوتاهش نهان مى شد ولى
آسمان ديده اش جز اشك و خون اختر نداشت


كسى عيادت جز اجل زان يوسف زهرا نكرد
گرگ مرگ آمد ولى او تابدر پيك نداشت


او ميان حجره جان مى داد و قاتل پشت در
پاى كوبى كرد و شرم از روى پيغمبر نداشت


تاكند رفع عطش آن لاله باغ رضا
غير سقاى دو چشمش هيچ آب آور نداشت


مى خواست كه فرياد كند تشنه لبم
از سوز جگر طاقت فرياد نداشت

[شكوه انتظار]

در ميان حجره يا رب کيست
غوغا ميکند
شکوه زير لب ز بي رحمي
دنيا ميکند
همسرش از فرط شادي و شعف
کف ميزند
زين عمل خود را به عالم خوار و
رسوا ميکند

[نرگس منتظر]

گشته عالم، غرق ماتم در عزای جواد الائمه



کرده زهرا ناله برپا در عزای جواد الائمه



شد ز بیداد، شهر بغداد کربلای جواد الائمه

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

ابن الرضا به حجره غریبانه جان سپرد
او شمع جمع بود و چو پروانه جان سپرد

مسموم شد ز زهر جگر سوز اُمّ فضل
از روی شوق در ره جانانه جان سپرد