حدیث ثقلین همون حدیثیه که در اواخر عمر شریف پیامبر اسلام «صل الله علیه و آله» از ایشون نقل شده، که توش خیلی چیزا روشن و معلوم میشه!
برای اینکه این حدیث رو دو بار نقل نکنیم، بلافاصله سراغ نقل این حدیث از منابع اهل سنت می ریم تا با یه تیر دو نشون زده باشیم.
از ابى سعید خدرى و زید بن ارقم نقل كرده ست:
حدثنا عبد اللَّهِ حدثنی أبی حدثنا أَسْوَدُ بن عَامِرٍ أخبرنا أبو إِسْرَائِیلَ یعنی إِسْمَاعِیلَ بن أبی إِسْحَاقَ الملائی عن عَطِیةَ عن أبی سَعِیدٍ قال: قال رسول اللَّهِ صلى الله علیه وسلم: انی تَارِكٌ فِیكُمُ الثَّقَلَینِ أَحَدُهُمَا أَكْبَرُ مِنَ الآخَرِ كِتَابُ اللَّهِ حَبْلٌ مَمْدُودٌ مِنَ السَّمَاءِ إلى الأَرْضِ وعترتی أَهْلُ بیتی وانهما لَنْ یفْتَرِقَا حتى یرِدَا عَلَىَّ الْحَوْضَ.
ابوسعید خدرى مىگوید: رسول خدا صلى الله علیه وآله فرمود: من دو چیز گرانبها را كه یكى بزرگتر از دیگرى است در میان شما مىگذارم، یكى كتاب خدا؛ ریسمانى است كه از آسمان تا زمین امتداد دارد، و دیگرى عترت و اهل بیت من. این دو، تا هنگامى كه بر حوض كوثر بر من وارد شوند هرگز از هم جدا نمىشوند.
الشیبانی، ابوعبد الله أحمد بن حنبل (متوفاى241هـ)، مسند أحمد بن حنبل، ج3، ص14، ح11119، و ص371، ناشر: مؤسسة قرطبة – مصر؛
الشیبانی، ابوعبد الله أحمد بن حنبل (متوفاى241هـ)، فضائل الصحابة، ج2، ص779، تحقیق د. وصی الله محمد عباس، ناشر: مؤسسة الرسالة - بیروت، الطبعة: الأولى، 1403هـ – 1983م.
اما اعتبار این حدیث که از منبعی از منابع اهل سنت براتون نقل شد، به گفته البانی که از مفتیان اهل سنت و از وهابیها شمرده میشه، صحیحه :
البانى وهابى (متوفاى 1420) كه از او با عناونى «امیر المؤمنین فى الحدیث» و «بخارى دوران» یاد مىكنند، این روایت را در كتاب «صحیح الجامع الصغیر، حدیث شماره 2457، تصحیح كرده است.(صحیح شمرده است)
و همونطوری که توی پست گذشته بهش اشاره شد،
منظور از اهل بیت در منابع اهل سنت، دلالت میکنه بر پیامبر، علی، فاطمه و فرزندان ایشان «علیهم السلام»
حضرت آیت الله العظمى صافى گلپایگانى از مراجع تقلید، میفرمایند:
از حدیث ثقلین شش مطلب مهم استفاده مىشود:
1. وجوب تمسك به قرآن و عترت (اهل بیت عصمت علیهم السلام)؛
2. انحصار راه نجات از ضلالت با تمسك به قرآن و عترت؛
3. شرط نجات از ضلالت، تمسك به قرآن و عترت است؛ نه یكى از آنها؛
4. عصمت اهل بیت از خطا و اشتباه؛
5. عترت دانا ترین مردم بعد از رسول خدا؛
6. خالى نبودن زمین از وجود حجت الهی.
علت ایجاد این پست اثبات کردن مطلب شماره 3 هست که از این حدیث شریف بر میاد
شرط نجات، تمسک به هر دو از این اشیاء گرانبها
چون پیامبر «صل الله علیه و آله» در این حدیث شریف می فرمایند این دو شیء گرانبها را نزد شما می گذارم، که این دو در دنیا از هم جدا شدنی نیستن؛
یعنی اگه کسی بخواد به وصیت پیامبر عمل کرده باشه باید به هر دو شیء گرانبها تمسک کنه نه یکی از اینها !!!
منبع: سایت ولی عصر (عج)