قبل از هر چیز باید دانست که مهر در نماز موضوعیت ندارد بلکه ما یصح السجود علیه (آن چه که سجده بر او صحیح است) مطرح است.
اگر ما در بیابانی نماز بخوانیم و زیر پای ما علف (غیر خوراکی برای انسان) یا خاک و یا سنگ و شن باشد احتیاجی به گذاشتن مهر نداریم بلکه ما سجده را بر بعضی از اشیاء که خوردنی،
پوشیدنی و مصنوعی (مانند انواع پلاستیک و مواد شیمیایی) نباشد مثل چوب و سنگ و خاک و برگ درخت و پوست میو ه هایی که خوردنی نیستند جایز می دانیم ولی مثلاً بر پشم و کرک و ...
جایز و درست نمی دانیم پس سجده بر فرش و پارچه صحیح نیست برای رفع این مشکل قطعه ای از خاک یا سنگ یا برگ درخت و... به عنوان آن چه که سجده بر آن صحیح است قرار می دهیم و نماز را می خوانیم.
نکته جالب توجه دیگر این که در بازار داغ شایعات حرفهای نامربوط فراوان زده می شود ما بر مهر سجده می کنیم نه برای مهر و خاک، سجده بر چیزی کردن غیر از سجده برای چیزی کردن است.
2-پیامبر اکرم(ص) فرمود:«جُعِلَتْ لِیَ الْأَرْضُ مَسْجِداً وَ طَهُوراً، زمین برای من محل سجده پاک قرار داده شد»[1]
جابر بن عبدالله انصاری می گوید با پیامبر نماز (ظهر) می خواندم که یک مشت سنگریزه را در دستم گرفتم که خنک شود تا بتوانم بر آن سجده کنم
[2].
مردی نماز می گزارد و عمامه اش به پیشانی اش آمده بود که پیامبر(ص) فرمود پیشانیت را بر خاک بگذار.[3]
یکی از اصحاب نماز می گزارد که عمامه اش جلوی پیشانیش بود و پیامبر اکرم (ص) برای این که پیشانیش به خاک برسد عمامه اش را عقب آورد.[4]
و روایات دیگری هست که پیامبر(ص) بر حصیر و خمره سجده می کرد.[5]
این هم مجموعه ای از روایات اهل سنت.
--------------------------------------------------------------------------------
[1]صحیح بخاری، ج1، ص 9 کتاب تیمم حدیث 2.
[2]مسند احمد، ج 3، ص 327 حدیث جابر و سنن بیهقی، ج 1، ص .439
[3]کنزالعمال ج 7، ص 465، حدیث ش 19810.
[4]سنن بیهقی ج 2 ص 105.
[5]مسند احمد، ج 6، صفحات 179ـ309ـ331 و ج 2 صفحات 192ـ198.
منبع:http://roshd.mihanblog.com/post/17