ای گل تازه که بویی ز وفا نیست تورا

[ملکوت* گامی تارهایی *]

وحشی بافقی

ای گل تاز ه که بویی ز وفا نیست ترا ** خبر از سرزنش خار جفا نیست ترا
رحم بر بلبل بی برگ و نوا نیست ترا ***التفاتی به اسیران بلا نیست ترا
ما اسیر غم و اصلا غم مانیست ترا **** با اسیر غم خود رحم چرا نیست ترا
فارغ از عاشق غمناک نمی‌بایدبود ****جان من اینهمه بی باکنمی‌یابد بود

همچوگل چند به روی همه خندان باشی **** همره غیر به گلگشت گلستان باشی
هر زمان با دگری دست و گریبان باشی ** زان بیندیش که از کرده پشیمان باشی
جمع با جمع نباشند و پریشان باشی ***** یاد حیرانی ما آری و حیران باشی
ما نباشیم که باشد که جفای توکشد ***** به جفا سازد و صد جور برای توکشد

[ملکوت* گامی تارهایی *]

شب به کاشانه‌ی اغیارنمی‌باید بود *** غیر را شمع شب تار نمی‌بایدبود
همه جا با همه کس یار نمی‌باید بود *****یار اغیار دل‌آزار نمی‌بایدبود
تشنه‌ی خون من زار نمی‌باید بود * ***تا به این مرتبه خونخوارنمی‌باید بود
من اگر کشته شوم باعث بدنامی تست **موجب شهرت بی باکی و خودکامی تست


دیگری جز تو مرا اینهمه آزار نکرد **** جز تو کس در نظر خلق مراخوارنکرد
آنچه کردی تو به من هیچ ستمکار نکرد **هیچ سنگین دل بیدادگر اینکار نکرد
این ستمها دگری با من بیمار نکرد ***هیچکس اینهمه آزار من زارنکرد
گر ز آزردن من هست غرض مردن من ** مردم ، آزار مکش از پی آزردن من

[ملکوت* گامی تارهایی *]

جان من سنگدلی ، دل به تودادن غلط است **بر سر راه تو چون خاک فتادن غلط است
چشم امید به روی تو گشادن غلط است ****روی پر گرد به راه تو نهادن غلط است
رفتن اولاست زکوی تو ، ستادن غلط است ***جان شیرین به تمنای تو دادن غلط است
تو نه آنی که غم عاشق زارت باشد ****** چون شود خاک بر آن خاک گذارت باشد




مدتی هست که حیرانم و تدبیری نیست *** عاشق بی سر و سامانم وتدبیری نیست
از غمت سر به گریبانم وتدبیری نیست ***خون دل رفته به دامانم وتدبیری نیست
از جفای تو بدینسانم وتدبیری نیست ***چه توان کرد پشیمانم وتدبیری نیست
شرح درماندگی خود به که تقریر کنم *****عاجزم چاره‌ی من چیست چه تدبیر کنم

[ملکوت* گامی تارهایی *]

نخل نوخیز گلستان جهان بسیاراست * ****گل این باغ بسی ، سرو روان بسیار است
جان من همچو تو غارتگر جان بسیار است ***ترک زرین کمر موی میان بسیاراست
با لب همچو شکر تنگ دهان بسیار است ****نه که غیر از تو جوان نیست،جوان بسیار است
دیگری اینهمه بیداد به عاشق نکند****** *قصد آزردن یاران موافق نکند


مدتی شد که در آزارم و می‌دانی تو ****به کمند تو گرفتارم ومی‌دانی تو
از غم عشق تو بیمارم و می‌دانی تو ****داغ عشق تو به جان دارم ومی‌دانی تو
خون دل از مژه می‌بارم و می‌دانی تو **از برای تو چنین زارم ومی‌دانی تو
از زبان تو حدیثی نشنودم هرگز *****از تو شرمنده یک حرف نبودم هرگز

[ملکوت* گامی تارهایی *]

مکن آن نوع که آزرده شوم ازخویت ***دست بر دل نهم و پا بکشم ازکویت
گوشه‌ای گیرم و من بعد نیایم سویت ***نکنم بار دگر یاد قد دلجویت
دیده پوشم ز تماشای رخ نیکویت *****سخنی گویم و شرمنده شوم ازرویت
بشنو این پند و مکن قصد دل‌آزرده‌ی خویش **ورنه بسیار پشیمان شوی ازکرده‌ی خویش



چند صبح آیم و از خاک درت شام روم ***از سر کوی تو خودکام به ناکام روم
صد دعا گویم و آزرده به دشنام روم *****از پیت آیم و با من نشوی رام روم
دور دور از تو من تیره سرانجام روم ***** نبود زهره که همراه تو یک گام روم
کس چرا اینهمه سنگین دل و بدخو باشد ****** جان من این روشی نیست که نیکو باشد

[ملکوت* گامی تارهایی *]

از چه با من نشوی یار چه می‌پرهیزی ***یار شو با من بیمار چه می‌پرهیزی
چیست مانع ز من زار چه می‌پرهیزی ***بگشا لعل شکر بار چه می‌پرهیزی
حرف زن ای بت خونخوار چه می‌پرهیزی **نه حدیثی کنی اظهار چه می‌پرهیزی
که ترا گفت به ارباب وفا حرف مزن **چین بر ابرو زن و یک بار به ما حرف مزن


درد من کشته‌ی شمشیر بلا می‌داند *****سوز من سوخته داغ جفامی‌داند
مسکنم ساکن صحرای فنا می‌داند *****همه کس حال من بی سر و پامی‌داند
پاکبازم هم کس طور مرا می‌داند *****عاشقی همچو منت نیست خدامی‌داند
چاره‌ی من کن و مگذار که بیچاره شوم ** سر خود گیرم و از کوی توآواره شوم

[ملکوت* گامی تارهایی *]

از سر کوی تو با دیده ترخواهم رفت **چهره آلوده به خوناب جگرخواهم رفت
تا نظر می‌کنی از پیش نظرخواهم رفت ** گر نرفتم ز درت شام ، سحرخواهم رفت
نه که این بار چو هر بار دگرخواهم رفت ** نیست بازآمدنم باز اگر خواهم رفت
از جفای تو من زار چو رفتم ،رفتم ***لطف کن لطف که این بار چورفتم ، رفتم

چند در کوی تو با خاک برابرباشم ****چند پا مال جفای تو ستمگرباشم
چند پیش تو ، به قدر از همه کمتر باشم **از تو چندای بت بدکیش مکدر باشم
می‌روم تا به سجود بت دیگرباشم ***باز اگر سجده کنم پیش توکافر باشم
خود بگو کز تو کشم ناز وتغافل تا کی ** طاقتم نیست از این بیش تحمل تا کی

[ملکوت* گامی تارهایی *]

سبزه دامن نسرین ترا بنده شوم *ا****ابتدای خط مشکین ترا بنده شوم
چین بر ابرو زدن و کین ترابنده شوم *** گره ابروی پرچین ترا بنده شوم
حرف ناگفتن و تمکین ترا بنده شوم * ***طرز محبوبی و آیین ترا بنده شوم
الله ، الله ، ز که این قاعده اندوخته‌ای ***کیست استاد تو اینها ز که آموخته‌ای


اینهمه جور که من از پی هم می‌بینم ****زود خود را به سر کوی عدم می‌بینم
دیگران راحت و من اینهمه غم می‌بینم **همه کس خرم و من درد و الم می‌بینم
لطف بسیار طمع دارم و کم می‌بینم ****هستم آزرده و بسیار ستم می‌بینم
خرده بر حرف درشت من آزرده مگیر **حرف آزرده درشتانه بود ،خرده مگیر


آنچنان باش که من از توشکایت نکنم* *** از تو قطع طمع لطف و عنایت نکنم
پیش مردم ز جفای تو حکایت نکنم *****همه جا قصه‌ی درد تو روایت نکنم
دیگر این قصه بی حد و نهایت نکنم *****خویش را شهره‌ی هر شهر وولایت نکنم
خوش کنی خاطر وحشی به نگاهی سهل است **سوی تو گوشه چشمی ز تو گاهی سهل است

[ملکوت* گامی تارهایی *]

دوستان این متن کامل شعر (( ای گل تازه )) است که خیلی ها دنبال بدست آوردن آن بودند .
ضمنا این متن با فونت نستعلیق l4i نوشته شده و اگر در سیستم شما قابل رویت نیست
مسنجر ال فور آی را نصب کنید تا محتوای کامل پست را مشاهده کنید.