خیابان های تاریخی تهران
تهران با تمام عناصری كه كلان شهر بودن این پایتخت را به رخ میكشند، هر روز بخشی از تاریخ خود را مرور میكند. خیابانهای قدیمی، با نامهای قدیمی، مهمترین حلقه اتصال این تاریخ، به روزمرگیهای پرهیاهوی شهری نیمه سنتی- نیمه مدرن هستند.
سر در آوردن از پس پرده این نامگذاریها شاید جالبترین راهی باشد كه تاریخ را برای چند نسل زنده نگه میدارد.
شمال شهریها
آجودانیه در شرق نیاوران قرار دارد و تا اقدسیه ادامه پیدا میكند. این منطقه در دورهای به رضاخان اقبالالسلطنه وزیر قورخانه ناصرالدین شاه تعلق داشت كه در آن زمان آجودان مخصوص شاه بود.
اتفاقا محله اقدسیه هم تا قبل از سال 1290 قمری، حصار ملا نامیده میشد. اما پس از این كه ناصرالدین شاه زمینهای آن منطقه را به باغ تبدیل كرد و در آن كاخی برای یكی از همسران خود به نام امینه اقدس (اقدس الدوله) ساخت، به اقدسیه معروف شد. در شرق اقدسیه، محله فرمانیه قرار دارد. زمینهای كامرانیه ابتدا به میرزا سعید خان، وزیر امور خارجه ناصرالدین شاه تعلق داشت و سپس كامران میرزا نایبالسلطنه، پسر بزرگ ناصرالدین شاه، با خرید زمینهای حصاربوعلی، جماران و نیاوران، اهالی منطقه را مجبور به ترك زمینها كرد و سپس آن جا را كامرانیه نامید.