خاطراتی از سردار عرفه
بازم از این نظرا داری ؟
گفت : چون تو از هر لحاظ مورد اطمینان من هستی ،می خوام از این به بعد ،برای ساخت و سازهای لشکر ،مسؤول خرید باشی .
از همان روز مشغول شدم .کم کم چم و خم کار توی بازار دستم می آمد . گاهی به چشم خودم می دیدم که بعضی ها با چند تا زد و بند ،به چه راحتی پولدار می شوند! یک روز بعد از این که گزارش کارم را دادم ،گفتم :سردار ما الآن چند تا حواله ی آهن داریم که داره باطل می شه ،اگر اجازه بدین آهنش را بگیریم و چون خودمون لازم نداریم ،توی بازار آزاد بفروشیم ،اون وقت پولش را برای کارهای دیگه ی لشکر مصرف کنیم .سردار دقیق شد توی صورتم .گفت :آفرین! بازم از این نظرا داری ؟
به قول معروف سر ذوق آمدم . دو،سه تا پیشنهاد دیگر هم دادم ....
همان روز سردار حکم انتقالی مرا به کردستان نوشت! از سال 72 تا 75 ،توی کردستان خدمت کردم . تحصیلات دانشگاهی ام هم ناتمام ماند ،و کلی مشکلات دیگر برایم درست شد .یک بار که سردار آمده بود کردستان ،به ام گفت :پورشعبان ،تو بچه ی سالهای جنگ و خون بودی ، حیفم اومد گرفتار مادیات بشی ،برای همین فرستادمت کردستان !
در محضر حضرت صدیقه (سلام الله علیها )
دقیق یادم نیست چند روز از شروع عملیات بیت المقدس گذشته بود ،ولی خاطرم هست خبر شهادتش به نجف آباد رسید .
چند ساعت بعد فهمیدم شهید نشده :شدید مجروح شده بود .
حاجی را بیهوش و خونین رسانده بودند بیمارستان . آنهایی که همراهش بودند ،دیده بودند که او را با سر پانسمان شده ،از اتاق عمل آوردنش بیرون . می گفتند :خیلی نگذشته بود که دیدیم حاجی به هوش اومد! مات و مبهوت شدیم .
همین که روی تخت نشست ،سرنگ سُرم را از دستش در آورد . با اصرار و با امضای خودش ،سرحال و سرزنده،از بیمارستان مرخص شد .
نیروها را جمع کرده بود .
به شان گفته بود من تا حالا شکی نداشتم که توی این جنگ ،ما بر حق هستیم ،ولی امروز روی تخت بیمارستان ،این موضوع رو با تمام وجودم درک کردم .
همیشه دوست داشتم بدانم آن روز،روی تخت بیمارستان چه دیده است . با این که برادر بزرگترش بودم ،ولی هیچ وقت چیزی به ام نگفت .
بعد از شهادتش ،از بعضی از دوستان دوران جنگش شنیدم که ،احمد آن روز ،در عالم مکاشفه مشرف شده بود در محضر حضرت صدیقه (سلام الله علیها ). در واقع حضرت بودند که او را شفا داده بودند ،بعد هم به اش فرموده بودند :برگرد جبهه و کارت را ادامه بده .
نقل قول
