من مقداری در مجامع روایی دنبال مستند این داستان مشهور گشتم ولی چیزی پیدا نکردم ولی اصل داستان مشهور است ، اگر داستان سند روایی متقنی نداشته باشد که جای بحث ندارد ولی بیایید فرض بگذاریم بر این که سند دارد و سند آن هم صحیح است در این صورت آیا می توان محتوای این داستان را قبول کرد یا نه؟
ظاهرا سازندگان این داستان در صدد تفهیم وسیع بودن رحمانیت و مهربانی خدا هستند و می خواهند به ما این مطلب را اثبات کنند که حتی اگر بت پرستی هم به اشتباه نام خدا را ببرد خداوند به او پاسخ را می دهد و به فرشتگان خطاب می کند که او اشتباه کرده من که نباید اشتباه کنم یا طبق برخی از نقل ها من هفتاد سال منتظر یا صمد وی بوده ام و حالا که او یا صمد گفته و اسم من را صدا کرده باید جواب او را بدهم.
به نظر من اگر اصل داستان واقعیت هم نداشته باشد ولی درس خداشناسی به ما می دهد که هر کسی در فطرت پاک خودش خداجو است و اگر هفتاد سال هم بر خلاف فطرت خود حرکت کند روزی فطرت او بیدار می شود و از اعماق وجود خدا را صدا می زند
البته ممکن است به اصل داستان ایرادهایی وارد باشد که برخی از آن ایرادها هم در ذهن من هست ولی می توان تگاه مثبت و ایجابی به داستان داشت.
نقل قول
