دلم تنگ غروب کربلاست

[یاس بهشتی* خادمه باب الحوائج جواد الائمه (ع)*]

سلام بر«عطش» دشت کربلا

سلام بر شاه کربلا

سلام بر مولای سر از تن جدا

سلام بر تشنه لبان عاشورا

سلام بر سرباز شش ماه

سلام بر سقای تشنه کام

سلام بر دستان بر خاک فتاده

سلام برمشک تیر خورده

سلام بر بدن‎های چاک چاک

سلام بر خورشیدهای بر نیزه

سلام بر مظلومیت بر خاک مانده

سلام بر حنجره خشک و تشنه علی اصغر

سلام بر خیمه‎های سوخته

سلام بر تربت پاکت ای کربلا

سلام بر عاشورا

سلام ...

[سمن بویان* خادمه اباصالح المهدی(عج)*]

سلام بر تو ای سرزمین تفتیده؛
سرزمینی که سراپای تو را عشق فراگرفته ؛


سرزمینی که خاکت شفابخش دردهای بی درمان است؛
سرزمینی که جگرگوشه زهرا(س) و علی(ع) را در خود جای داده ای؛

سرزمینی که در آن امامی ندای «هل من ناصر ینصرنی» سر داد
و کسی جز تیغ های شمشیر و تیزی نوک نیزه ها پاسخش را نداد؛

سرزمینی که صدای «هیهات من الذلّة» حسین(ع) در تو
به آسمان رفت و سقف آسمان ها را شکافت؛


و سرزمینی که هنوز از تو صدای
العطش کودکان به گوش می رسد؛

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

سلام بر دشت تفتیده عشق!
سلام بر میدان عشق بازى یاران عاشق دلباخته کوى معشوق

سلام بر تو اى کربلا
سلام بر تو اى دشت پر بلا

سلام مرا با گلوى بغض فرو خورده ‏ات و چشمان مواج از
دریاچه اشک دلتنگى ‏ات و با جگر سوخته ‏ات و قلب پاره‏ پاره‏ات پاسخ گو.

کربــلا! مى‏خواهم که با تو سخن بگویم!
مى‏خواهم بقچه حرفهاى بردوش مانده‏ ام را براى تو پهن کنم
نمى ‏دانم، نمى ‏دانم تاب شنیدن حرفهایم را دارى یا نه؟

با تو سخن می گویم تویی که آن محزون ترین روز را در خود دیدی!
تویی که از غم مولایت از ازل تا به ابد عزاداری!

کربلا از غروب عاشورا بگو...
براستی آن روز چه کشیدی؟
شنیده ام که غروب روز عاشورا براى تو سخت التهاب آور بود؟

یقین دارم که اگر در اسارت خاک نبودی هر آن لباس رزم
بر تن می کردی و غران و آتشفشان بار، بر آن ملعونان و
نفرین شده گان ابدی، حمله می بردی!

کربلا! بگو که آن سه روز و دو شبى که پیکرهاى شقایق رنگ
قافله عشق بر پیشانى پینه بسته‏ات میهمان بودند تا با آنان چه ها گفتى؟

کربلا برایم از اصحا ب بگو!
آنانکه با وفاترین اصحاب تاریخ بودند.
از چهره های برافروخته و هیجان زده شان برای
تکه تکه شدن در راه حسین(ع) بگو...

کربلا از علی اکبر(ع) بگو که شبیه ترین بنی هاشم به رسول الله(ص)
بود انقدر که آن ملعونان لحظه ای پنداشتند مبادا رسول خدا(ص) به میدان آمده!

از داغ شهادت فرزند بگو چگونه قلب سید الشهدا(ع) را جریحه دار کرد!
از آن لحظه ای بگو که آقا از روی اسب میدان را تماشا می کرد پی در پی
با هر ضربه ی علی می گفت ماشاءالله!لا حول و لا قوه الا بالله!
و به یکباره ذکر لبش شد:
"انا لله و انا الیه راجعون"!!

از لحظه ای بگو که سر در کنار پیکر دردانه اش گذاشت
و ملتماسانه منتظر بود تا فرزند بار دیگر پدر را صدا بزند!

از پیکر مثله شده و اربا اربا شده عزیز زهرا(س) بگو!
بگو برایم چگونه جوانان بنی هاشمی بدن علی اکبر(ع) را به خیمه ها بازگردانیدند!

بگو...
کربلا از قاسم(ع) که امانت برادر بود بگو!

از پسر بچه ای که خطاب به عمویش شهادت را "احلی من العسل" خواند!
او که هیچ لباس رزمی اندازه تنش یافت نمی شد!

از لحظه ی وداع برادرزاده با عمویی بگو که برایش پدر بود!
از نبرد حیدری فرزند مجتبی(ع) بگو و از پیکر قد کشیده اش پس از شهادت...

کربلا از باب الحوائج 6 ماه، مظلوم ترین مظلوم تاریخ بگو!
از علی اصغر(ع) آن طفل شیرخواره ای که آن دم که نوای "هل من ناصر ینصرنی"
پدر را شنید خود را از گهواره بیرون پرت کرد تا به یاری پدر غریبش بپیوندد!

بگو که چگونه تیر سه شعبه گلوی نازنینش را درید
و او را در آغوش پدر شهید کرد...

کربلا بگو: «سقاى تشنه لب‏» یعنی چه؟ آیا عجیب نیست؟
مى‏دانم که در حافظه‏ ات این تصویر مانده است آنجا که سقایى
تشنه لب بر لب آب جان به جانان تقدیم کند.

از ان لحظه ای بگو که فاطمه زهرا(س) ناله میزد:
"وای پسرم!" ازاولین و آخرین باری بگو که قمر بنی هاشم،
مولایش را برادر خطاب کرد!

از داغ زاده ام البنین(س) بگو که کمر مولا را شکست!
از لحظه ای بگو که حسین(ع) دستان بریده عباس(ع)
را در آغوش گرفته بود و می بوسید!

از آن لحظه ای که آقا به سوی خیمه ها رفت و پرچم خیمه عمو
را پایین کشید، ناله اهل حرم بلند شد و امیدشان نا امید!
حرم...عمو...آب...عطش...!

کربلا بگو آیا یادت هست که خیل خصم سر کبوتر قافله سالار عشق
را بر سر نیزه کردند و با خود بردند ولى هنوز دشت پر از نور و صفا بود؟

خیمه ‏هاى اهل حرم را به آتش کشیدند تا شاید خشم و غضبشان
فرونشیند و غافل از اینکه آه طفلان حرم باز آنان را به آتش خواهد کشانید!

کربلا از دل ام المصائب (س) بگو!
از حرقه قلب دخت امیرالمونین(ع)!

بگو که چگونه آتش گرفته بود و زبانه ‏هاى جانسوز غم سنگین
دل زینب (س) همچنان و پس از سال ها گذر از آن
واقعه دل اهل ولاى على (ع) را به درد مى ‏آورد.

کربلا برایم از سخت ترین و عاشقانه ترین خداحافظی تاریخ بگو.
آن دم که حسین(ع) برای آخرین بار به خیمه خواهر رفت.

کربلا می دانم درد کشیده و غم دیده ای ولی تو هیچ گاه سوخته
آتش فراق مولا نبودی! کربلا تو تازیانه و سیلی نخورده ای!

تو غم غربت نچشیده ای! تو سرپرست کاروان یتیمان و رنج کشیده ترین
طفلان تاریخ نبودی! ای کربلا امان از دل زینب(س)!
امان از دل زینب(س)! امان از دل زینب (س) که چه گذشت بر او!

این ها را من برایت میگویم میدانی درشام آن ملعون منحوس طلعت
برای رقیه(س) چه هدیه ای فرستاد؟ می دانی...

آه! آه! آه! این ها را ندیدی ولی من طاقت ادامه ندارم!
نمی خواهم روضه خوان تو باشم‌ که نه تو تاب شنیدن داری و نه من تاب گفتن!

کربلا تو از روز ازل از خورشید حسین(ع) سوختی و در عزایش
خون گریستی، شاید به همین خاطر باشد که انقدر سوزانی و خشک!

ای کربلا تو بزرگ ترین مصیبت تاریخ را کشیده ای.
مصیبتی به وسعت زمین و آسمان ها و به پاداش این داغ بزرگ
خداوند بر تو منت نهاد و پیکر دردانه اش را در تو جای داد
تا مرهم غمت باشد و تو افضل سرزمین های عالم شدی!
و تو را با خاک تفوق داد!

ای کربلا تو خاک نیستی اگر نه خوردنت مستحب نبود!
کربلا نامت را که بر زبان جارى مى ‏کنم سیل اشک از دیدگانم جارى
مى‏ شود نمى‏دانم و واقعا هم نمى‏دانم چه سرى در میان نهفته است

در حیرتم که کام جان تو از فرط تشنگى خشک خشک است
ولى دل من از دورى روى تو و از زمزمه نام تو
به دیدگانم فرمان سیل اشک مى‏ دهد و...
تو خود بگو چه رازى در این میان نهفته است.

کربلا مدتهاست در آرزوى دیدار تو مى‏ سوزم و مى ‏سازم
کربلا عطش استشمام بوی سیب وجودم را ذوب می کند
کربلا تو خود عنایتى کن و مرا به آستانت ‏بخوان

کربلا جواب سلامم را بده با هر زبانى که تو را بیشتر رضاست !
و ای کربلا می دانم تو هم مثل ما منتظری! منتظر منتقم خون حسین(ع)!

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

ای که یاد رخ تو درد مرا تسکین است
بار هجران تو بر شانه ی من سنگین است

گرچه سخت است غریبی و پریشان حالی
لیک در راه تو آواره شدن شیرین است

ز ره دوست حبیبا به من خاک نشین
گوشه چشمی بنما سخت دلم مسکین است...

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

عجیب دلم کربلا می خواهد ، آن هم پای پیاده ،
دلم میخواهد همراه زائرانت اربعین کربلا باشم ،
آن زمان که قافله اسرا از راه میرسد ........
آن زمان که زینب سر به خاک کربلا می گذارد
تا با های های اشک ،حکایت دختر سه ساله ای را بگوید
که از شوق زیارت سر بابایش
در کنج خرابه های شام پرکشید .........
دلم کربلا می خواهد ...............

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

عجیب دلم کربلا می خواهد ، آن هم پای پیاده ،
دلم میخواهد همراه زائرانت اربعین کربلا باشم ،
آن زمان که قافله اسرا از راه میرسد ........
آن زمان که زینب سر به خاک کربلا می گذارد
تا با های های اشک ،حکایت دختر سه ساله ای را بگوید
که از شوق زیارت سر بابایش
در کنج خرابه های شام پرکشید .........
دلم کربلا می خواهد ...............

دلم کربلا می خوادددددددددددددددددددددد

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

بی تاب حسینم دل تنگ کربلا

اگر مسیر پروازت

از کرب و بلا گذشت . . .

این پیغام را برسان :

ارباب

" هـرچه كرد با من فراق كربــلا كــرد "