اين عکس، کجاي عالم است؟

[نرگس منتظر]

اين عکس، کجاي عالم است؟


با دقت به اين دو تصوير نگاه کنيد:







جهان پر از راز و رمزهاي مختلفي است که بشر هنوز به آن ها دست نيافته است. ميل به شناخت ناشناخته ها انسان را وادار مي کند تا به مناطقي که به آن ها دسترسي ندارد نظر اندازد و از طريق تجاربي که تا کنون به دست آورده است حدس و گمان هايي درباره آن ها ارائه کند.
حال به نظر شما دو تصوير بالا مربوط به چه چيزي يا چه مکاني هستند؟
آيا مي توانيد حدس بزنيد که نخستين عکس چه چيزي را نمايش مي دهد؟

نظرتان درباره دومين عکس چيست؟

[نرگس منتظر]

تصوير اول:
رشته کوههاي ماسه اي تيره بر سطح سياره مريخ

به نظر شما اين تصوير توسط ميکروسکوپ بدست آمده يا تلسکوپ؟ شايد اين اطلاعات براي پاسخ دقيق تر به شما کمک کنند:

هر يک از اين نواحي سياه رنگ که به اندازه يک باکتري به نظر مي رسند، مساحتي به اندازه ي سطح يک زمين فوتبال را روي مريخ اشغال کرده اند. اين تپه هاي عظيم ماسه اي در منطقه اي موسوم به دهانه پروکتور قرار گرفته اند.
تصوير کنار توسط دوربين HIRISE که بر مدارگرد اکتشافي مريخ (MRO) قرار دارد، به ثبت رسيده است.

تپه هاي تاريک موجود در اين تصوير به مراتب جديدتر از صخره هاي روشن به وجود آمده اند و به آرامي و تحت تاثير بادهاي سطح مريخ در حال جا به جايي هستند.
شبيه اين پديده را تحت عنوان شنهاي روان، در نواحي کويري زمين هم شاهد بوده ايم.
اولين تصاوير کوههاي اين چنيني در همين دهانه و در حدود 35 سال پيش توسط کاوشگر مارينر 9 بدست آمدند.

[نرگس منتظر]

تصوير دوم:
NGC 4452، يک کهکشان فوق العاده باريک


چرا در اين بخش از آسمان فقط يک خط مي بينيم؟
به نظر مي رسد اين ساختار خطي، چيزي جز يک کهکشان معمولي نباشد.
اين تصوير که توسط تلسکوپ فضايي هابل تهيه شده، به ما يادآوري مي کند که يک کهکشان چقدر مي تواند باريک باشد و ستارگان بازوهاي آن در يک صفحه واقع شده باشند.
NGC 4452 کهکشانيست که در نزديکي خوشه کهکشاني سنبله واقع شده است و به واسطه زاويه ديد ما نسبت به آن، تشخيص اينکه از چه رده اي از کهکشانها (کهکشانها به واسطه شکل بازوهايشان و فراواني و پراکنگي ستارگان در بازوها، در رده هاي مختلفي طبقه بندي مي شوند) به حساب مي آيد دشوار است.
اما تنها موردي که با قطعيت مي توان در مورد آن اظهار نظر کرد، عدسي گون بودن آن است و اين موضوع هم از ساختار خاص گرد و غبارهاي اطراف ديسک مرکزي نتيجه شده است.
اين باريکه ستاره اي، از يک سو تا سوي ديگر در حدود 35 هزار سال نوري فاصه دارد. در پس گرد و غبارهاي اطراف هسته اين کهکشان، هزاران کهکشان کم نور در فاصله زيادتري از ما خودنمايي مي کنند.
ديدن کهکشانها با چنين زاويه ديدي، براي رصدگران زميني پديده نادري به حساب مي آيد، علت اين موضوع هم احتمالا جايگاه خاص زمين و کهکشان راه شيري در ميان باقي ستاره هاست.
براي آشنايي با ساير مناطق هستي در هفته هاي آينده با ما همراه باشيد.

برگرفته از: تصوير نجومي روز
فرآوري: م.ح.اربابي فر