عنوان : قضا و قدر و اختيار انسان
نویسنده : جابر توحيدي اقدم
كلمات كليدي : قضا، قدر، اختيار، قضا و قدر علمي، قضا و قدر عيني
واژه "قدر" به معناي حد و اندازه و مقدار شي است. براي واژه "قضا" نيز معاني گوناگوني گفته شده است، كه در اين ميان ميتوان به حكم، قطعيت و فيصله دادن اشاره كرد.
[1]
در اصطلاح قدر و تقدير الهي اين است كه خداوند براي هر پديدهاي اندازه و حدود كمّي و كيفي و زماني و مكاني خاصي قرار داده است كه تحت تأثير علل و عوامل تدريجي، تحقق مييابد و قبل از مرحله نهايي، داراي مراتب تدريجي است و شامل مقدمات بعيد و متوسط و قريب ميشود و با تغيير بعضي از اسباب و شرايط و سقوط آن در يكي از مراحل تغيير مييابد و اين تغيير، تغييري در تقدير بشمار ميرود.
قضاء الهي اينست كه پس از فراهم شدن مقدمات و اسباب و شرايط يك پديده، آن را به مرحله نهايي و حتمي ميرساند. اين مرحله، دفعي و مربوط به فراهم شدن همه اسباب و شرايط و نيز حتمي و نهايي و غير قابل تغيير است. اين دو اصطلاح گاه به صورت مترادف به كار ميرود مثلاٌ صدقه و نيكي به پدر و مادر و صله رحم و دعا از عوامل تغيير قضا معرفي ميگردد.
قضا و قدر علمي و عيني
گاهي تقدير و قضاء الهي، به معناي علم خدا به فراهم شدن مقدمات و اسباب و شرايط پيدايش پديدهها و نيز علم به وقوع حتمي آنها به كار ميرود كه آن را "قضا و قدر علمي" مينامند. و گاهي به معناي انتساب سير تدريجي پديدهها و نيز انتساب تحقق عيني آنها به خداي متعال، استعمال ميشود و "قضا و قدر عيني" نام ميگيرد.
[2]