بزرگترين نعمت دنيا
متنی را که در زیر ملاحظه می فرمایید، نامه مرحوم حجت الاسلام و المسلمین استاد علی اصغر کرباسچیان به یکی از شاگردانش است که در عین کوتاهی، پرده از اسرار الهی و معارف دینی بر می دارد که با هم میخوانیم:منبع: آفاق، شماره ۳۲-۳۱
بسماللَّه الرّحمن الرّحیمفرزند عزیزم ، سلامٌ علیکم اگر کسى گمان کند که بالاتر از شرح صدر و داشتنِ روح بزرگ، نعمتى در دنیا هست، اشتباه کرده است؛ چرا؟
براى آن که در زمان خود ما، طلبهى پُرظرفیّت که سه شبانه روز غذا نخورده بود یک قِران پول قرض مىکرد تا شام بخورد؛ وقتى مى فهمید که در حجرهى مجاورش طلبهى دیگرى بى شام است، پول را به او مى داد و در عین حال خوش بود و گرم شور و عشق با محبوب؛ امّا فردِ کم ظرفیّت اگر فرضاً یک روز چیزى براى ناهار نداشته باشد، خود کشى مىکند! آیا با این نمونه ها، پُرظرفیّت بودن بالاترین نعمت نیست؟
آرى، نشانهى یک انسان بزرگ این است که در همه حال یکسان باشد؛ یعنى روزى که مثلاً یک میلیون تومان سود مىکند، با روزى که همین مقدار ضرر مىکند، فرقى در حالش پیدا نشود.
مسلّماً اگر سود و زیان در نظر انسان یکى نشود و روزى که این مقدار را به دست مىآورد شاد شود، روزى که ضرر مىکند، متأثّر خواهد شد؛ ولى انسان پُرظرفیّت در همه حال یکسان است.
آرى، نشانه ى یک انسان بزرگ این است که در همه حال یکسان باشد.
شخصى مى گفت:
من شصت سال با مرحوم آقاى بروجردى معاشر بودم؛ اصلاً حوادث در ایشان اثر نمىکرد!
امیرالمؤمنین علیه السّلام فرمود :
« خداوندِ عالَم، زهد را در دو کلمه از قرآن جمع کرده است:
«لِکَیْلا تَأْسَوا عَلى ما فاتَکُمْ وَ لاتَفْرَحوا بِما آتاکُمْ »۴
بر آنچه از دست شما رود، افسوس نخورید و براى آنچه به دست شما آید، شاد نشوید.»
آرى، گفتن این مطالب آسان ولى پیاده کردنش خیلى مشکل است.
امّا اگر مى خواهى در آینده به مردم خدمت کنى و فرزندانى جسماً و روحاً سالم تحویل جامعه بدهى که وجودشان منشأ اثر باشد بر فرض که خودت هم این روحیّه را داشته باشى کافى نیست؛ بلکه باید همسرت هم این طور باشد و روحیّهى او را چنان بسازى که همه ى دنیا در نظرش یک مشت خاکستر شود.
آن وقت است که شما مى توانید در زندگى موفّق شوید و کارهاى بزرگ انجام دهید و انسانهایى را تربیت کنید و از عمر خودتان نتیجه بگیرید.
خدا نگه دارت باد
گروه دین و اندیشه – مهدی سیف جمالی
نقل قول
