بانوی بزرگ اسلام در کلام دانشمندان مسیحی

[safari]

سلام بر بانوی عظیم الشانی که الگوی امام زمانمان بود و خدا در روز محشر همه را به خضوع در برابرش امر میکند
امشب شب شهادت بانوی بزرگی است که وقتی بدنیا امد مریم مقدس دایه اش شد و زنان بهشتی خود را با عطر بوی او معطر کردند ولی چه حیف که تنها بعد از چند روزی از شهادت پدر بزرگوارش آنچنان قدر ناشناسی از امت پدر خود دید که هیچ دشمنی از دشمنان به ان درد مبتلا نشده است .
بانوی بزرگی که هیچ کس قدر او را ندانست جز خدا و رسول و وصی بر حق و اگر نبود حدیث لولا فاطمه لما خلقتکما محقق می شد و هیچ کسی در این عالم خلق نمی شد ؛ بانوی بزرگی که حتی غیر مسلمانان او را در حد خود ستوده اند که به یکی از این موارد اشاره میکنیم.

بانوي اسلام از ديدگاه سليمان کتاني انديشمند مسيحي

نخست از يک نويسنده و شاعر و اديب مسيحي به نام «سليمان کتاني» که داراي تأليفات مشهور و موفقي در چهره‏نگاري شخصيتهاي اسلامي است، مطلب را آغاز مي‏کنيم.
براي آشنايي با وي لازم به تذکر است که: چند سال قبل، کتابخانه‏ي عربي اسلامي در نجف اشرف، مسابقه‏اي در ميان عموم نويسندگان عرب ترتيب داد، تا درباره‏ي شخصيت والا و ممتاز مولاي متقيان علي بن ابيطالب (ع) قلمفرسايي کنند. در آن مسابقه، نويسنده‏ي چيره‏دست لبناني، و اديب و شاعر صاحب انصاف نصراني، آقاي سليمان کتاني، با نوشتن کتابي تحت عنوان «الإمام علي نبراس و متراس» شرکت جست. پس از بررسي تمام کتب و آثار شرکت داده شده در مسابقه، کتاب سليمان کتاني مقام نخست را به دست آورد و نويسنده مزبور برنده‏ي جايزه‏ي اول شد.
بار دوم، همان کتابخانه، نگارش کتابي را در مورد شخصيت درخشان بانوي بزرگ اسلام، فاطمه زهرا (ع) به مسابقه گذاشت و نويسندگان و محققان و شخصيت‏هاي علمي و ادبي متعددي در اين مسابقه شرکت جستند. اين بار نيز نويسنده‏ي مسيحي نامبرده با نوشتن کتابي تحت عنوان «فاطمة الزهرا، وترٌ في غمدٍ» (فاطمه زهرا، زهي در نيام) مقام نخست را به خود اختصاص داد و برنده‏ي جايزه شد.
گرچه در اين گزينش‏ها، در مرحله‏ي اول احتمال تشويق کردن يک فرد مسيحي که در عالم مسايل اسلامي به تحقيق و نگارش پرداخته است بي‏وجه نيست. و باز گرچه همين امر، در صورتي که نوشته‏هاي شرکت‏کنندگان در مسابقه در سطح مساوي و برابر قرار داشته باشند، خود مي‏تواند مجوز برنده شدن يک فرد مسيحي در مسابقه باشد، ولي با مطالعه‏ي کتاب مزبور روشن مي‏شود که اين حد اطلاعات و آگاهي و اين شور و حماسه قابل تحسين است که يک فرد بيگانه و خارج از اسلام، آنچنان از غناي فرهنگي و ادبي و احساسي و عاطفي سرشار باشد که در مورد يک شخصيت اسلامي کتاب بنويسد، و در جمع نويسندگان مسلمان شرکت جويد و عرض وجود کند و تا حدود زيادي هم به حقيقت مطلب برسد. لذا اگر کتاب او حائز مقام اول و برنده‏ي جايزه مي‏گردد، جاي حرفي و بحثي نيست، چرا که شخصيت زهرا اطهر (ع) يک شخصيت جهاني و الهي است که عموم مردم در مورد او حق اظهار نظر و قلمفرسايي دارند، و سخن دوست را، از هر زبان و قلمي که انسان بشنود و بخواند، زيبا و پسنديده است و مصداق «الفضل ما شهدت به الأعداء» خواهد بود. امروزه که شخصيت جميله بوپاشاها، اينديرا گاندي‏ها، فلورانس‏ها، اليزابت‏ها و بنت‏الهدي‏ها و نظاير آن در سطح وسيعي از جهان مورد تجزيه و تحليل قرار مي‏گيرد، آيا جا ندارد که شخصيت فوق‏العاده والاي اين بانوي بزرگ اسلامي در عرصه‏ي جهاني مورد معرفي و شناسايي قرار گيرد؟
نويسنده‏ي مورد بحث، درباره‏ي شخصيت زهرا، شعر و حماس به کار مي‏برد، سمفوني احساساتش اوج مي‏گيرد و بهترين شورها و عواطف شاعرانه را نثار او مي‏کند...
او در آغاز کتابش مي‏نويسد:

«فاطمه‏ي زهرا (ع) مقامي والاتر از آن دارد که سندهاي تاريخي و روايتي به سوي او اشاره کنند، و گرامي‏تر از آن است که شرح حال گونه‏ها به جانب وي راهنما باشند. فاطمه (عليهاالسلام) را همين چهارچوب کافي است که: وي دختر محمد (ص) و همسر علي (ع) و مادر حسن و حسين (ع) و بزرگ بانوي جهان است». [1]
و در پايان کتابش مي‏گويد:
«فاطمه، اي دخت مصطفي! اي روشن‏ترين چهره‏اي که زمين را بر روي دو کتف خود بلند کرد، تو جز دو نوبت براي زمين لبخند نزدي: يک بار در سيماي پدر، آن دم که در بستر آرميده بود و تو را مژده‏ي قرب وصل مي‏داد لبخند زدي. و لبخندي ديگر، بدان هنگام گرداگرد لبان تو مي‏گرديد که جان بر لب داشتي و واپسين دم خويش را فروفرستادي... تو هميشه با محبت زيست کردي، تو با پاکي و پاکدامني زيستي، براي پاکيزه‏ترين مادري که دو ريحانه زادي و پروردي و بر قامت آن دو جامه‏اي از خز بخشندگي پوشاندي... تو زمين را همراه با لبخندي استهزاآميز رها کردي و به ابديت پيوستي، اي دختر پيامبر! اي همسر علي! اي مادر حسن و حسين، و اي بزرگ بانوي بانوان همه جهانها و اعصار» [2]

و باز در جاي ديگر مي‏نويسد:
«قهرماني نيرويي نيست که مستند به تن و بازو باشد، يا مستند به تاج و تخت، بلکه قهرماني چيزي است که منطق عقل، رشد و فهم را به کار گيرد، آنگاه هدف‏ها را تعيين کند و برنامه را ترسيم نمايد. و قهرماني زهرا، چيزي جز اين معني بزرگ نبود. از اين رو از هر چه عامل روشنايي ديگران مي‏شد بهره گرفت، بي آنکه بازوان ناتوان و نزار، و پهلوهاي لاغر و نحيف وي در اين خواست از مؤثر باشد». [3]


لوئي ماسينيون محقق فرانسوي

مستشرق و پژوهشگر معروف فرانسوي، لويي ماسينيون که مدتي از عمر خود را وقف شناخت حضرت فاطمه‏ي زهرا (عليهاالسلام) ساخته، در زمينه‏ي شناخت آن حضرت، با گام‏هاي تحقيق پيش رفته و تلاش و کوشش بسيار به عمل آورده است. وي رساله‏ي محققانه‏اي در مورد مباهله‏ي مسيحيان «نجران» با پيامبر اسلام، که در سال دهم هجري در مدينه صورت گرفت، نوشته که در آن نکته‏هاي جالب توجه فراواني مطرح شده است. در آن رساله مي‏گويد:

«اوراد و دعاهاي ابراهيم (ع) از وجود دوازده نور که منشعب از فاطمه هستند خبر مي‏دهد...
تورات موسي از آمدن محمد (ص) و دختر پربرکت او، و دو آقازاده به مانند اسماعيل و اسحق (حسن و حسين) نويد مي‏دهد...
و انجيل‏هاي عيسي (ع) از آمدن احمد (ص) نويد مي‏دهد، و نيز بشارت مي‏دهد که دختر پربرکتي خواهد داشت که دو پسر به دنيا مي‏آورد...» (۴)

خدا کند ما هم بتوانیم هرچند به اندازه نمی از اقیانوس بی کرانش او را بشناسیم و به حق مادری اش در مورد خودمان که خود را شیعه او می نامیم عمل نمائیم
--------------------------------------------------------------------------

[1] کتاب «فاطمة الزهراء وترٌ في غمد»، پيشگفتار، ص 3.
[2] ص 205 ترجمه‏ي همان کتاب.
[3] ص 211 همان ترجمه.
[۴] شخصيات قلقه عبدالرحمن بدوي و ضميمه‏ي آن «المباهله» تأليف لويي ماسينيون چاپ ميلان به سال 1944، ص 179.