با نام و یاد خدا
قال الله تعالی سبحانه جل جلاله :
((وَبـِالْو الِدَیـْنِ إِحـْسانـاً اِمّا یـَبْلُغنَّ عِنْدَکَ الْکِبَرَ اءَحَدُهُما اءَوْ کِلا هُما
فَلا تَقُلْ لَهُما اُفٍّ وَلا تَنْهَر هُما وَقُلْ لَهُم اقُوْلاً کَریماً))
(اسراء/23)
و به پدر و مادر نیکی کنید! هرگاه یکی یا هر دو به سن پیری رسند،
کمترین اهانتی به آن ها وا مدار! وبر آن ها فریاد مزن !
و گفتار لطیف و سنجیده و بزرگوارنه به آنها بگو!
روز پدر داره نزدیک میشه . این روزها دل من خیلی بیشتر از همیشه می گیره . این روزها جای خالی پدرم رو بیشتر از همیشه حس می کنم . دلم بهانه اش را می گیره . این روزها که همه به فکر تهیه کادو برای پدر عزیزشون هستند من به این فکر می کنم که ای کاش می شد به عقب برگشت ، ای کاش می شد دوباره عطر حضورش فضای خانه را سرشار از گرما و صمیمت کنه ، ای کاش می شد دوباره صدای دلنشین پدر را شنید ، ای کاش می شد یک بار دیگر عاشقانه درآغوشش کشید و آنگاه من تمام قلبم ، تمام عشقم ، تمام احساسم ، تمام محبتم را تقدیمش می کردم .
اما افسوس که راهی به سوی گذشته نیست و بر این زخم مرهمی جز صبر و سکوت و راضی بودن به رضای حق نیست . امشب وقتی داشتم ایمیل ویژه نامه ولادت مولای متقیان و گرامیداشت روز پدر را برای ارسال به گروه آماده می کردم در بین ایمیل های رسیده چشمم به یک عنوان افتاد که قلبم را لرزاند بازش کردم بینم این چی بود که در اوج خستگی اینطور توجه منو به خودش جلب کرده . متن قشنگی بود ، حالا براتون کم کم می نویسمش .
خلاصه همین ایمیل بهانه ای شد تا بیام این تاپیک رو بزنم که هم یادی از پدرم کرده باشم ، هم دوستان با خوندنش یاد پدرشون بیافتند و اگر هنوز این سعادت را دارند که سایه پرمهر پدر برسرشون باشه . حسابی قدر بدونند که در آینده دچار حسرت و تاسف نشن و اگرهم مثل من درد سوزان فقدان پدر را دارند با خوندن این نوشته دلی سبک کنند و فاتحه ای نثار روح پدر عزیز شون بکنند .
راستی فکر کردید چی به پدرتون هدیه بدین که واقعا خوشحالش کنه ؟ اصلا میدونید پدر ومادرها از ما چی می خوان ؟ چی به معنای واقعی خوشحالشون می کنه ؟ چه هدیه ای براشون ارزشمنده ؟
نمیدونم شما چی فکر می کنید ، می تونید بعدا برامون بنویسید . اما من فکر می کنم اونها از ما اون چیزهایی که فکرش رو می کنیم و در صدد تهیه اش هستیم نمیخوان . اونها در وهله اول محبت و احترام از ما می خوان . یه محبت واقعی ، نه تصنعی ، نه بر حسب وظیفه ،یک محبت عمیق مثل محبتی که خودشون با تمام وجود نثار ما کردند و می کنند . بعد هم سلامتی و سرافرازی مارا می خوان . فرقی نمی کنه کنارمون باشن یا نباشن . اینجا هم که نباشن دلشون برای ما می طپه و باشادی ما شاد و با غم ما غمگین می شن. اگر خوب باشیم و خوب زندگی کنیم به خود می بالند و اگر خدای نکرده بد باشیم و مایه سرافکندگی شون باشیم در خود می شکنند .
پس به شما خواهرو برادرهای عزیزم توصیه می کنم قبل از تهیه هر کادویی ابتدا در وجودمون اون چیزهایی را بسازیم که خواسته واقعی و اوج شادی و آرزوی هر پدر و مادری هست و بعد به فکر کادوهای دیگه ای باشیم که هرچه کنیم در برابر آنچه کرده اند کاهی ست در مقابل کوه ، برگ سبزی تحفه درویش ....