(¯*~|♥|♥~*¯) مدارا با مردم از دید معصومین (¯*~|♥|♥~*¯)

[زهرای مرضیه]

مدارا با مردم از دید معصومین

رسول اكرم صلى الله عليه و آله :

أَمَرَنى رَبّى بِمُداراةِ النّاسِ كَما أَمَرَنى بِأَداءِ الفَرائِضِ؛
پروردگارم، همان گونه كه مرا به انجام واجبات فرمان داده، به مدارا كردن با مردم نيز فرمان داده است.

.

[زهرای مرضیه]

رسول اكرم صلی الله عليه و آله :


أَعقَلُ النّاسِ أَشَدُّهُم مُداراةً لِلنّاسِ؛
عاقل ترين مردم كسى است كه بيشتر با مردم مدارا كند.

من لايحضره الفقيه، ج4، ص395، ح5840

.

[زهرای مرضیه]

رسول اكرم صلى الله عليه و آله :

مَن أُعطِىَ حَظَّهُ مِنَ الرِّفقٍ فَقَد أُعطِىَ حَظَّهُ مِن خَيرِ الدُّنيا وَالآخِرَةِ؛
هر كس را كه بهره اى از مدارا داده اند، بدون شك بهره اش را از خير دنيا و آخرت داده اند.

نهج الفصاحه، ح2838

.

[زهرای مرضیه]

رسول اكرم صلى الله عليه و آله :


ما كانَ الرِّفقُ فى شَى ءٍ إِلاّ زانَهُ؛
مدارا با چيزى همراه نشد مگر آن كه آن را زينت بخشيد.

تحف العقول، ص 47

.

[زهرای مرضیه]

رسول اكرم صلى الله عليه و آله :

إنَّ اللّه يُحِبُّ الرِّفقَ وَيُعينُ عَلَيهِ؛
خداوند مدارا را دوست دارد و انسان را بر انجام آن يارى مى كند.

كافى، ج2، ص120، ح12

.

[زهرای مرضیه]

امام على عليه السلام :


لَيسَ الحَكيمُ مَن لَم يُدارِ مَن لايَجِدُ بُدّا مِن مُداراتِهِ؛
حكيم نيست آن كس كه مدارا نكند با كسى كه چاره اى جز مدارا كردن با او نيست.

بحارالأنوار، ج78، ص57، ح121

.

[زهرای مرضیه]

رسول اكرم صلى الله عليه و آله :


إِنَّ النبياءَ إِنَّما فَضَّلَهُمُ اللّه عَلى خَلقِهِ بِشِدَّةِ مُداراتِهِم لأَِعداءِ دينِ اللّه وَحُسنِ تَقيَّتِهِم لأَِجلِ إِخوانِهِم فِى اللّه ؛
خداوند از اين رو پيامبران را بر ديگر مردمان برترى داد كه با دشمنان دين خدا بسيار با مدارا رفتار مى كردند و براى حفظ برادران همكيش خود نيكو تقيه مى كردند.
بحارالأنوار، ج75، ص401، ح42

.

[زهرای مرضیه]

امام حسين عليه السلام :

مَن أَحجَمَ عَنِ الرَّىِ وَعَيِيَت بِهِ الحِيَلُ كانَ الرِّفقَ مِفتاحُهُ؛
هر كس فكرش به جايى نرسد و راه تدبير بر او بسته شود، كليدش مداراست.

بحارالأنوار، ج78، ص128، ح11

.

[زهرای مرضیه]

امام صادق عليه السلام :


فى قَولِهِ تَعالى (وَقولوا لِلنَّاسِ حُسنا) ـ : أى لِلنّاسِ كُلِّهِم مُؤمِنِهِم وَمُخالِفِهِم ، أَمَّا المُؤمِنونَ فَيَبسُطُ لَهُم وَجهَهُ ، وَأَمَّا المُخالِفونَ فَيُكَلِّمُهُم بِالمُداراةِ لاِجتِذابِهِم إِلَى اليمانِ ، فَإِنَّهُ بِأَيسَرَ مِن ذلِكَ يَكُفُّ شُرورَهُم عَن نَفسِهِ ، وعَن إخوانِهِ المُؤمِنينَ؛
درباره آيه (و با مردم سخن نيكو گوييد) فرمود: مقصود همه مردمان اعم از مؤمن و كافر است. اما با مؤمنان بايد گشاده رو بود و اما با كافران بايد به نرمى و مدارا سخن گفت، تا به سوى ايمان كشيده شوند و كمترين ثمرش اين است كه خود و برادران مؤمنش را از گزند آنان مصون مى دارد.


بحارالأنوار، ج75، ص401، ح42

.

[زهرای مرضیه]

امام على عليه السلام :

دارِ النّاسَ تَمَن غَوائِلَهُم وَتَسلَم مِن مَكايِدِهِم؛
با مردم مدارا كن، تا از گزندهايشان در امان باشى و از نيرنگهايشان سالم بمانى.

غررالحكم، ج4، ص15، ح128

.