۩•~✫~•۩ معجزات و کرامات امام جواد علیه السلام ۩•~✫~•۩

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

۩•~✫~•۩معجزات و کرامات امام جواد علیه السلام ۩•~✫~•۩







طلا شدن خاك

اسماعيل بن عباس هاشمي مي گويد :

در روز عيدي به خدمت حضرت جواد (ع) رفتم
از تنگدستي به آن حضرت شكايت كردم .

حضرت سجاده خود را بلند كرد، از خاك قطعه اي از طلا گرفت.

يعني خاك به بركت دست حضرت به پاره اي طلاي گداخته مبدل شد .

آن را به من عطا كرد.
من آنرا به بازار بردم شانزده مثقال بود .







بحارالانوار ،ج 50 ،ص 49

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

شهادت عصا بر امامت

يحيي بن اكثم از علماي دربار عباسي مي گويد :

روزي براي زيارت قبر رسول خدا (ص) رفته بودم كه امام جواد (ع) را
ديدم، با او در خصوص مسائل گوناگوني مناظره كردم ، همه را پاسخ داد.

به او گفتم :
خواستم از شما چيزي بپرسم اما شرم دارم از پرسش.

امام فرمودند :
بدون آنكه سئوالت را بپرسي من پاسخ آنرا مي دهم .

تو ميخواهي بپرسي امام كيست ؟
گفتم : آري به خدا سوگند همين است ؟!

فرمود: منم
گفتم: بر اين مدعا نشانه و حجتي داريد ؟

در اين لحظه عصايي كه در دست امام بود به سخن آمد و گفت :

" اّنه مولايي امام هذا الزمان و هو الحجة "
همانا مولاي من حجت خداوامام اين زمان است.







الكافي ،ج1،ص 353 - الامام الجواد (ع) من المهد الي اللحد ، ص 72

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

سه روزه بود که شهادتین را بر زبان جاری ساخت






علامه مجلسی در بحار الانوار به نقل از دایه امام جواد(ع) می‌نویسد:

چون روز سوم ولادت فرا رسید، آن مولود نورانی دیده حقیقت‌بین
خویش را به آسمان گشود و به سوی راست و چپ نظر کرد
سپس شهادتین را بر زبان جاری ساخت.

دهم رجب سال 195 هجری بود که با ولادت امام جواد(ع)
خانه پدر بزرگوارش امام علی بن موسی الرضا علیه‌السلام نورانی شد و
امام رضا در حق فرزندش فرمود:
این مولودى است که براى ‏شیعیان ما
«در این زمان‏» با برکت ‏تر از او زاده نشده است.

حکیمه خاتون، دختر امام موسی کاظم(ع) و خواهر امام رضا(ع)
درباره ولادت برادرزاده‌اش می‌گوید:

پس از آن‌که نوزاد را در جامه‌های مطهر پیچیده بودیم و
حضرت رضا(ع) او را از ما گرفت، در گهواره گذاشت و به من سپرد
و فرمود:از این گهواره جدا مشو!

چون روز سوم ولادت فرا رسید، امام جواد(ع) دیده حقیقت
بین خویش را به آسمان گشود و به سوی راست و چپ نظر
کرد و به زبان فصیح ندا داد: «أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ و أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللهِ»

چون این حالت غریب را از آن نور دیده مشاهده کردم به خدمت حضرت رضا(ع)
شرفیاب شدم و آنچه دیده و شنیده بودم را به خدمت حضرت عرض کردم،

حضرت فرمود:
«پس از این عجایب بسیار را بیش از آنچه مشاهده کردی مشاهده خواهی کرد»

عجیب نیست اگر کودکی در سن 9 سالگی به امامت برسد
در سه ‌روزگی هم زبان به حمد و ثنای الهی باز کند.

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

زنده كردن گاو مرده

در سفر امام جواد (ع) از مدينه به بغداد، وقتي حضرت به سر زمين زباله
- منطقه واقع در نزديكي كوفه رسيدند - زن ضعيفي را مشاهده كردند كه
بر بالاي جسد گاوي مرده در كنار راه نشسته و گريه مي كند ؛

حضرت علت گريستن زن را از او پرسيد .
زن در جواب گفت: يا بن الرسول الله، من زني ضعيفم، قدرت هيچ كاري
را ندارم و اين گاو همه سرمايه زندگي ام بود كه اكنون مرده است .

حضرت فرمود: اگر خداي متعال آن را زنده كرد چه خواهي كرد ؟
عرض كرد اي پسر رسول خدا همواره سپاسگذار او خواهم بود .

آنگاه حضرت دو ركعت نماز بر جاي آورد و درباره دعا كرد؛
سپس با پاي مبارك خود به پهلوي گاو زد و حيوان زنده شد .

در اين هنگام زن فرياد زد كه اين آقا عيسي بن مريم است .
حضرت فرمود: نه ، بلكه او بنده اي از بندگان مورد عنايت
خداست ، اين از اوصياي پيامبران است .





الثاقب في المناقب ،ص 503 - مسندالامام الجواد ((ع)، ص125

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

نرم شدن آهن





راوي نقل مي كند :

حضرت امام جواد (ع) را ديدم كه آهن را بدون آنكه در آتش

نهد مي كشيد و سنگ را با خاتم خود نقش مي زد .







مدينة المعاجز ،ج7 ،ص322 - اثبات الهداة ،ج3 ، ص 345 -
دلائل الامامة ،ص 399 - نوادر المعجزات ،ص 181 -
موسوعة الامام جواد (ع) ،ج1 ،ص 252

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

جاي انگشت بر سنگ





عمر بن يزيد مي گويد :

امام محمد تقي(ع)را ديدم.
به آن حضرت گفتم: يا بن رسول الله ، نشانه امامت چيست ؟

حضرت فرمود:
امام كسي است كه توان چنين كاري را داشته باشد .

دست خود را بر سنگي نهاد و جاي انگشتش بر آن ظاهر شد .

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

نقره از برگ زيتون






و جعفر طبري از ابراهيم بن سعيد نقل مي كند كه :

حضرت امام جواد (ع) را ديدم كه بر برگ درخت زيتون دست
مي زدو آن برگها به برگ نقره تبديل مي شد .

من آنها را از حضرت گرفتم ، وبا آنها در بازار معامله نمودم.

آن برگها نقره خالص بود و هرگز تغييري نكردند .






دلائل الامامة، ص398 - موسوعة الامام الجواد (ع)،ج1،ص228
اثبات الهداة ، ج3 ،ص 345

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

طي الارض و آزاد كردن زنداني






شيخ مفيد و طبرسي از محمد بن حسان و علي بن حسان از علي بن خالد
روايت مي كنند : زماني كه در سامرا بودم خبر آوردند كه مردي كه مدعي
نبوت است از شام آورده و زنداني كرده اند.

براي من شنيدن چنين سخني گران بود. تصميم گرفتم به زندانبانان محبت كرده
_قلب آنان را به دست آورم - از اينرو با آنان رابطه برقرار كردم و آنان اجازه دادند
تا با وي ملاقات كنم . چون به نزد او رفتم بر خلاف شايعات پخش شده او را
فردي عاقل و فرهيخته يافتم .

به او گفتم: فلاني به تو نسبت ادعاي نبوت داده اند و به همين
دليل نيز زنداني شده اي .وي گفت : هرگز چنين ادعايي نكرده ام .

ماجراي من از اين قرار است كه در موضع معروف به راس الحسين شام
جايي كه سر مبارك حضرت حسين (ع) را در انجا نصب كرده اند مشغول عبادت
بودمكه ناگهان شخصي به نزد من امد و گفت بر خيز برويم .

بلند شدم و به همراه وي حركت كردم ، كمي كه راه رفتيم خودم را در مسجد كوفه
ديدم، فرمود : اينجا را مي شناسي ؟ گفتم : بله مسجد كوفه است . او در آنجا
نماز خواند من هم نماز خواندم. سپس با هم از آنجا بيرون آمديم.

كمي راه رفتيم، ناگهان خود را در مسجد مدينه مشاهده كردم. وي به رسول
خدا (ص) سلام كرد و نماز خواند، من نيز با او نماز خواندم. سپس از آنجا خارج شديم.

مقداري با هم قدم زديم كه ناگاه خود را در مكه ديدم، او كعبه را طواف كرد
من نيز طواف كردم . سپس از آنجا خارج شديم، چند قدمي راه نرفته بوديم،كه
خود را در جاي نخست، در شام و در حال عبادت الهي مشاهده كردم.

آن مرد رفت، در شگفتي فرو رفته بودم كه خدايا اين چه كسي و اين چه كرامتي بود؟
يك سال از اين واقعه گذشت كه باز همان مرد آمد. از ديدن او خوشحال شدم.

از من خواست كه با وي همراه شوم و چون سال گذشته مرا به كوفه ، مدينه
و مكه برد و به شام بازگرداند. وقتي خواست برود به او گفتم : تو را به خداوندي كه
چنين قدرتي را به تو عطا كرده است سوگند مي دهم كه بگويي كيستي ؟

فرمود من محمد بن علي بن موسي بن جعفر هستم .
من اين ماجرا را به دوستان و آشنايان بازگو كردم و اين ماجرا پخش شد
تا اينكه مرا دستگير و به ادعاي نبوت به اينجا آوردند .

گفتم: جريان تو را با محمد بن عبد الملك زيات در ميان مي گذارم .
گفت : بازگو كن
من نامه اي به او كه در آن وقت وزير اعظم معتصم عباسي بود
نگاشتم و موضوع را با وي در ميان گذاشتم .

وي در زير نامه من چنين نوشت: نيازي به آزاد كردن او از سوي ما نيست.
به كسي كه در يك شب او را از شام به كوفه و از كوفه به مدينه و از مدينه به مكه برد
و سپس به شام بازگرداند، بگو تا وي را از زندان رهايي بخشد .

علي بن خالد مي گويد : پس از مشاهده پاسخ وزير معتصم عباسي و نااميد شدن
از نجات او با خود گفتم :بايدا نزد او رفته و او را دلداري دهم . چون به زندان
رفتم ، ماموران زندان مضطرب و پريشان از اين سوبه آن سو مي دويدند .

جريان را پرسيدم :
گفتند زنداني مدعي نبوت كه در غل و زنجير در پشت درهاي بسته و قفل
شده بود معلوم نيست به آسمان پر كشيده يا زير زمين فرو رفته و
يا مرغان هوا اورا شكار كرده اند .

علي بن خالد كه فردي زيدي مذهب بود با مشاهده چنين واقعه اي به
امامت امام جواد (ع) معتقد و از اعتقاد خوب و راسخي بر خوردار شد.






الخرائج و الجرائج ،ج1،ص380 - بحارالانوار،ج25،ص376 - الكافي ،ج1،ص492
- مدينة المعاجز،ج7 ، ص422 - البرهان ،ج2،ص493 - موسوعة الامام الجواد(ع)،ج1،ص227

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

ميوه دادن درخت سدر






شيخ مفيد در ارشاد نقل مي كند :
زماني كه حضرت جواد (ع) با همسرش ام الفضل از بغداد به مدينه مراجعت كرد
به كوفه كه رسيد مردم او را مشايعت كردند ، هنگام غروب در خانه مسيب
فرود آمد و به مسجد وارد شد .

در صحن مسجد درخت سدري قرار داشت كه هنوز ميوه آن به بار ننشسته
بودامام كوزه آبي خواست و در پاي آن درخت سدر
وضو گرفت و نماز مغرب را با مردم اقامه كرد .

امام در ركعت نخست سوره حمد و اذا جاءنصرالله و در ركعت دوم حمد
و قل هو الله را خواند. پيش از ركوع قنوت گرفت. پس ازخواندن
ركعت سوم تشهدو سلام داد .

پس از نماز مدتي در حال نشسته مشغول تعقيبات و ذكر شد، سپس بلند شد
و چهار ركعت نماز نافله مغرب را به جاي آورد و تعقيب خواند و
دو سجده شكربه جاي آورد و ازمسجد خارج شد.

امام جواد(ع) هنگامي كه به كنار درخت سدر رسيد، مردم متوجه شدند
كه آن درخت به بار نشسته و ميوه داده است.

از اين جريان شگفت زده شدند و از ميوه آن خوردند در حالي كه
ميوه هاي سدر هسته نداشت آنگاه حضرت را براي وداع بدرقه كردند.





موسوعة الامام الجواد (ع) ،ج1 ،ص246- الارشاد ،ص323- كشف الغمة ،ج2،ص358 -
بحار الانوار ،ج83 ،ص100- وسائل الشيعة ،ج6 ،ص 490 - مدينة معاجز،چ7،ص357

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

خشك شدن دست نوازنده







محمد بن ريان نقل مي كند :
مامون براي رسيدن به هدفش (بدنام كردن حضرت امام جواد(ع) ) همه نوع
نيرنگي را در خصوص امام جواد(ع) به كار برد اما هيچ كدام از آنها براي وي سودي نداشت .

به عنوان نمونه پس از به عقد درآوردن دخترش ام الفضل با امام جواد (ع)، صد
كنيز زيبا را انتخاب كرد كه هر يك جامي پر از گوهر درخشان در دست داشتند .

مامون به كنيزان دستور داد تا پس از نشستن حضرت در جايگاه دامادي
بهاستقبال وي رفته و به او خوشامد گويند .

كنيزكان به سوي حضرت شتافتند و خوشامد گفتند
ولي امام هيچ التفاتي به آنها نكرد .

در دربار مامون مردي به نام مخارق كه ريشي بلند وصوتي خوش داشت
و عود مي نواخت وجود داشت . وي به مامون گفت من توان آنرا دارم كه نقشه ات
را - وادار كردن حضرت به لهو و لعب - عملي سازم

از اينرو در مقابل امام جواد (ع) نشست و شروع به خواندن آواز كرد.
كساني كه در آنجا حضور داشتند گرد مخارق حلقه زدند. هنگاميكه مخارق شروع
به نواختن عود و آواز خواني كرد، امام جواد (ع) سر مبارك خود را متوجه او كرد
وبر وي نهيب زد و فرمود: "اتق الله يا ذالعثنون " از خدا بترس اي ريش بلند .

دست مخارق از حركت ايستاد ، عود از دستش افتاد
و ديگر هرگز نتوانست عود بنوازد.

روزي مامون از بلايي كه بر سر مخارق آمده بود از وي سئوال كرد .
مخارق پاسخ داد چون امام جواد(ع) بر من نهيب زد چنان ترسي از هيبت او
بر من مستولي شد كه دستم فلج شد و هرگز بهبود نيافت .






الكافي ،ج1،ص 494 - اثبات الهداة ،ج3 ،ص332 - مدينة المعاجز ،ج7 ،ص 303 -
حلية الابرار ،ج4،ص565 - الوافي ،ج3،ص 828 - المناقب ،ج4 ،ص396 - البحار ،ج50،ص61