شب‏های روشن عشق « ویژه نامه لیالی پرفیض قدر »

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

♥*۞*♥ شب‏های روشن عشق ♥*۞*♥

♥*۞*♥ ویژه نامه لیالی پرفیض قدر♥*۞*♥

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

امام صادق (علیه السلام) فرمود:

«راس السنة لیلة القدر یكتب فیها ما یكون من السنة الى السنة.»

آغاز سال (حساب اعمال) شب قدر است.
در آن شب برنامه سال آینده نوشته مى‏شود.

وسائل الشیعه، ج 7 ص 258 ح 8

امام صادق (علیه السلام) فرمود:

«التقدیر فى لیلة تسعة عشر و الابرام فى لیلة احدى
و عشرین و الامضاء فى لیلة ثلاث و عشرین.»

برآورد اعمال در شب نوزدهم انجام مى ‏گیرد و تصویب
آن در شب بیست ویكم و تنفیذ آن در شب بیست ‏سوم.

وسائل الشیعه، ج 7 ص 259

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

مناجات با امام زمان در شب قدر

ای عزیز خدا، امام زمان
صاحب روضه ها، امام زمان

شب تودیع حیدر است امشب
جان زهرابیا ، امام زمان

بر سر و سینه می زنی ای وای!
فرق او شد دو تا امام زمان

بین ما هستی و چه تنهایی!
می زنی ضجّه هاامام زمان

از سر شب به یادتان هستم
می کنی یاد ما؟ امام زمان

کم ما و کرامتت مولا
نظری بر گداامام زمان

پرده های گناه باعث شد
از تو هستم جدا امام زمان

می شوم لایق زیارت تو
گر نمایی دعا امام زمان

کاش احیا کنیم یک شب قدر
در کنار شما امام زمان

تو جوادی و من بخیل آقا
جود بی انتها ، امام زمان

امشبی را بیا و بد گذران
سحری با گدا امام زمان

شب قدر است روزیم گردان
عرفه،کربلا،امام زمان

شاعر:محمّدمهدی عبدالهی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

«شب‏های روشن عشق»

از کوچه ‏های تاریک نفسانیت به سمت روشنایی و نور می ‏آیم.
پیوند می‏خورم با شب‏های همیشه بهار قدر؛

شب‏هایی که پروانه‏ های حقیقت، گل‏های ایمان را کشف خواهند کرد
شب‏هایی که امواج دریای وجودم اوج خواهند گرفت
به سمت بودن.

در کوچه باغ‏های سبز جوشن کبیر، مسافر راهی می‏شوم
که مقصدش رستگاری است.

چراغ راهم، هزار نام نورانی خداست.
از صدف لبم مروارید «الغوث الغوث»، می‏تراود؛ به امید آنکه باران
توبه، آتش دوزخم را فرو نشاند «خَلِّصنا مِنَ النار یا رب».

و من آمده‏ ام تا در میان انبوه ستارگان روشن شب‏های قدر، در
زیر نور رهایی مهتاب به خویش برگردم؛ به سرزمینی که ا
ز آن دور افتاده‏ ام، سرزمین حقیقت.

«من ملک بودم و فردوس برین جایم بود
آدم آورد در این دیر خراب ‏آبادم»
و شب‏های قدر، محفل وصل دوستداران است.

«چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی
آن شب قدر که این تازه براتم دادند»

حمید باقریان

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

فعالیتهای فرهنگی - ادبی - صوتی و تصویری
شبهای آسمانی ......{ویژه نامه لیالی پرفیض قدر } *ویژه نامه سال 92- 93*

*شب عاشقان بیدل چه شبی دراز باشد*.....{ویژه نامه لیالی قدر} (سال 91)

انا انزلناه في ليلة القدر*(ويژه نامه ليالي نورانی قدر) *ویژه نامه سال *90

دانلود دعای جوشن کبیر با صدای حاج محمد رضا طاهری ویژه شبهای قدر

حديث دوست نگويم مگر به حضرت دوست(ويژه نامه شبهاي قدر)(سال 89)

شب سرنوشت ( مجموعه مناجات ها و کلیپ های صوتی ویژه لیالی قدر )

دانلود مراسم احیاء شب بیست و یکم با صدای حاج محمود کریمی

دانلود مراسم احیاء شب نوزدهم با صدای حاج مهدی منصوری

مجموعه صوتی سخنرانی ها پیرامون لیالی قدر و فضیلت آن

پيامک٬ اشعار ٬راز و نيازو دلنوشته هاي شمادرليالي قدر‍

آلبوم تصاویر ویژه شب های پر فیض قدر


مقالات و سایر مطالب مرتبط

سیمای حضرت فاطمه (سلام الله علیها) در سوره قدر

رابطه شب قدر با حجت زمان وامام عصر(عج)

شب قدر از نگاه علامه طباطبایی (رحمه الله)

صوت، روح و جنسيت در سوره «قدر»

تفسیر ادبی و عرفانی سوره قدر

شب قدر "اعمال و فضيلت

تفسیر سوره مبارکه قدر

قران در شب قدر

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

شب قدر ، شب راز و نیاز

شب قدر؛ شــــب توبه
شب قدر،بال گشودن فرشتگان و عرشیان،
روی زمین دیدنی است.

ستارگان با نورافشانی زیبای‌شان
اشک‌ های سوز و توبه بندگان گنه‌کار را
در اوج نگاه‌های ‌شان و در آسمان عشق منعکس می ‌کنند.

آری، دست‌های نیاز سوی خداوند بلند شده است
تا از عطر رحمت او سرشار شوند.

اطرافم را می‌ نگرم.همه جا پر شده است
از بوی رحمت و مهربانی و عشق خداوندی.
همه جا لبریز ناله سوزناک عاشقان الهی است.

نواهای عاشقانه با آوایی عطشناک،
تشنگی روح‌های سرگردان در کویر دنیا را سر می‌دهند
و با ناله‌های بک یا الله»، عاشقی و نیاز را به اوج می‌رسانند.

امشب، مهتاب مثل همیشه نیست،
او نیز نورانی‌تر شده تا با تابش رحمت الهی
بر دل‌های تاریک و سیاه چندین ساله، آن‌ها را روشن و الهی کند.

پروردگارا!در این شب،
چشم به آسمان دوخته‌ام و سر بر آستان کبریایی تو.

بارالها! تسبیح‌گوی توام و چشم در چشم افق دوخته‌ام
و در مدار نگاهم نظاره‌گر کهکشان مهربانی توام.

یا نور!هیچ یاریگری نیست جز مهربانی تو.
پس دستم بگیر.

هیچ تکیه‌گاهی نیست جز پناهگاه مودّت و رحمت تو.
مرا نزد خویش بپذیر. قطرات اشک و ناله‌های سوزناک،
آرام آرام دلم را به سویت می‌کشاند.

مهربانا!
می‌دانم که شب قدر را فرصتی برای دل‌سوختگان
و عاشقان راهت قرار داده‌ای
و من باید این پلکان صعود را در این شب زیبا و نورانی بپیمایم.

باید راهی به سوی آسمان بیابم.
باید خود را به ابدیت نزدیک کنم.
باید هم‌چون فرشتگان، گرداگرد امام هستی بگردم.
باید بروم به سوی نورانیت.
باید وجودم را در اینه خوبی‌ها منعکس کنم.

باید در این شب،خود را پیدا کنم
که سال‌هاست گم‌کرده راهم و اسیر پندارهای خویش.

باید در این جاده تنهایی گام بردارم،
عاشقانه ناله بک یا الله»
سر دهم و بند بند یا غیاث المستغیثین»
را بر لوح دلم حک کنم.

باید رنگ خدا گیرم که شب قدر،
شب زیبایی‌هاست،شب آسمانی شدن
شب هم‌نشینی با فرشتگان است.

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

امشب تا سحر ستاره می چینم
از تمام بندهای «جوشنم»، تمنّا می بارد.

دروازه های اجابت، جرأت استغاثه ام را دو چندان می کند.
دریچه ای رو به ملکوت و «خدایی که در این نزدیکی است»
مُصحف تو را پیش رو می گشایم.

تو را به حق اسماء جلاله ات، تو را به حق کرامتی که
سابقه آن را بر روح و جانم نمایانده ای، تو را به حق عنایتی
که در سایه سار آن، سال هاست ریزه خوار سفره نعمتت بوده ام

بر من ببخش همه نافرمانی هایم را، ای خوب بی همتا!
زیر سایه کلماتت، زیر سایه کتاب مقدّس نشسته ام؛

بکَ یا اللّه بکَ یا اللّه تو را به نام تو می خوانم؛
«یا مَنْ لَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنی» از شعله های عذابت بیم دارم؛
«یا مَنْ اِلَیْهِ یَهرَبُ الْخائِفوُن» بنده شرمسارت را بپذیر،

یا مَنْ اِلَیْهِ یَفْزَعُ الْمُدینُون» با تمام اشتیاقم به سویت آمده ام؛
سرمایه ام، محبّتی است که به عالم نمی دهم؛
«یا مَنْ بِه یَفْتَخِرُ المُحِبُّون» شکوه های دلم را می دانی.

آب توبه، چشم هایم را صیقل می دهد؛
امشب، سرنوشت مرا در «ماورا» رقم می زنند
دستگیره های دعامرا به تو می رسانند؛

از خودم خالی می شوم. تمام حرف هایم مسجّع شده اند؛
«اَلْغَوْث اَلْغَوْث خَلِّصْنا مِنَ النّارِ یا رَب» آهنگ بغضم، سکوت
شب را می شکند همه پُل ها کوتاه شده اند.

آسمان، روی دست هایم، بذر امید می پاشد.
با دلم عهد کرده ام از نور آغاز شوم، عهد کرده ام، عهد
نشکنم صدای بال فرشتگان، در تمام فضا منتشر می شود.

هوای این شب ها، عطر اجابت می دهد.
این شب های تا سحر روشن را به هیچ شب و روز و ساعتی نمی دهم؛

«لَیْلَهُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ» بر چشم هایم نور بصیرت
ارزانی دار، «یا أَبْصَرُ مِنْ کُلِّ بَصیرٍ» می خواهم این ثانیه ها
را به تمام زندگی ام پیوند زنم.

می خواهم این رکعت ها را به تمام نمازهایم سرایت دهم
می خواهم بر تن تمام واژه هایم، «جوشنی» بپوشانم
از جنس نور و نیاز و اجابت.

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

شب قدر، بال گشودن فرشتگان و عرشیان، روی زمین دیدنی است.
ستارگان با نورافشانی زیبای شان اشک های سوز و توبة بندگان گنه کار
را در اوج نگاه های شان و در آسمان عشق منعکس می کنند.

آری، دست های نیاز سوی خداوند بلند شده است
تا از عطر رحمت او سرشار شوند.

اطرافم را می نگرم. همه جا پر شده است از بوی رحمت و مهربانی
و عشق خداوندی. همه جا لبریز نالة سوزناک عاشقان الهی است.

نواهای عاشقانه با آوایی عطشناک، تشنگی روح های سرگردان در کویر دنیا
را سر می دهند و با ناله های بک یا الله»، عاشقی و نیاز را به اوج می رسانند.

امشب، مهتاب مثل همیشه نیست، او نیز نورانی تر شده تا با تابش رحمت الهی
بر دل های تاریک و سیاه چندین ساله، آن ها را روشن و الهی کند.

پروردگارا! در این شب، چشم به آسمان دوخته ام و سر بر آستان کبریایی تو.
بارالها! تسبیح گوی توام و چشم در چشم افق دوخته ام و در مدار
نگاهم نظاره گر کهکشان مهربانی توام.

جز پناهگاه یا نور! هیچ یاریگری نیست جز مهربانی تو.
پس دستم بگیر. هیچ تکیه گاهی نیست مودّت و رحمت تو.

مرا نزد خویش بپذیر.قطرات اشک و ناله های سوزناک
آرام آرام دلم را به سویت می کشاند.

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

شب نوزدهم، اوّل شبهاى قدر است و شب قدر همان شبى است كه
در تمام سال شبى به خوبى و فضيلت آن نمى رسد و عمل در آن بهتر است
از عمل در هزار ماه و در آن شب تقدير امور سال مى شود
و ملائكه و روح كه اعظم ملائكه است

در آن شب به اذن پروردگار به زمين نازل مى شوند و
به خدمت امام زمان عجل الله تعالى فرجه الشريف مشرّف
مى شوند و آنچه براى هركس مقدّر شده است بر امام
زمان عجل الله تعالى فرجه الشريف عرض مى كنند

و اعمال شبهاى قدر بر دو نوع است يكى آنكه در هر
سه شب بايد انجام داد و ديگر آنكه مخصوص است به
هر شبى امّا اوّل پس آن چند چيز است:

اوّل غسل است علاّمه مجلسى فرموده كه غسل اين شبها را مقارن
غروب آفتاب كردن بهتر است كه نماز شام را باغسل بكند

دوّم دو ركعت نماز است در هر ركعت بعد از حمد هفت مرتبه توحيد
بخواند و بعد از فراغ هفتاد مرتبه اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَاَتُوبُ اِلَيْهِ بگويد

در روايت نبوى صلى الله عليه وآله است كه از جاى خود برنخيزد
تا حقّ تعالى او را و پدر و مادرش را بيامرزد «الخبر»

سيّمقرآن مجيد را بگشايد و بگذارد در مقابل خود و بگويد:

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِكِتابِكَ الْمُنْزَلِ وَما فيهِ، وَفيهِ اسْمُكَ الْأَكْبَرُ،

خدايا از تو خواهم به حق كتاب فرستاده شده ات و آنچه در آنست كه
در آن است نام بزرگت

وَاَسْمآؤُكَ الْحُسْنى ، وَما يُخافُ وَيُرْجى اَنْ تَجْعَلَنى مِنْ عُتَقآئِكَ مِنَ النَّارِ،

و نامهاى نيكويت و آنچه بدانها ترس و اميد شود كه
قرارم دهى از زمره آزاد شدگانت از دوزخ

پس هر حاجت كه دارد بخواهدچهارم آنكه مُصحَف
شريف رابگيرد وبر سر بگذارد وبگويد:

اَللّهُمَّ بِحَقِ هذَا الْقُرْآنِ،وَبِحَقِّ مَنْ اَرْسَلْتَهُ بِهِ، وَبِحَقِّ كُلِّ
مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فيهِ، وَبِحَقِّكَ

خدايا به حق اين قرآن و به حق آنكس كه او را بدان فرستادى
و به حق هر مؤمنى كه در اين قرآن مدحش كرده اى و به حقى كه

عَلَيْهِمْ فَلا اَحَدَ اَعْرَفُ بِحَقِّكَ مِنْكَ
تو بر ايشان دارى زيرا كسى نيست كه حق تو را بهتر از خودت بشناسد

پس ده مرتبه بگويدبِكَ يا اَللَّهُ و ده مرتبه بِمُحَمَّدٍ و
ده مرتبه بِعَلىٍّ و ده مرتبه بِفاطِمَةَو ده مرتبه بِالْحَسَنِ و ده مرتبه بِالْحُسَيْنِو
ده مرتبه بِعَلِىّ بْنِ الْحُسَيْنِ و ده مرتبه بُمَحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ و ده مرتبه بِجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ
و ده مرتبه بِمُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ و ده مرتبهبِعَلِىِّ بْنِ مُوسى و ده مرتبهبِمُحَمَّدِبْنِ عَلِىٍّ
و ده مرتبه بِعَلِىِّ بْنِ مُحَمَّدٍ و ده مرتبه بِالْحَسَنِ بْنِ عَلِىٍ و ده مرتبه بِالْحُجَّةِ

پس هر حاجت كه دارى طلب كن

پنجم زيارت كند امام حسين عليه السلام را.

در خبر است كه چون شب قدر مى شود منادى از آسمان هفتم ندا مى كند
از بُطنان عرش كه حقّ تعالى آمرزيده هر كه را كه به زيارت قبر
حُسين عليه السلام آمده

ششم احيا بدارد اين شبها را همانا روايت شده هركه احيا كند شب قدر
راگناهان اوآمرزيده شود هرچند به عدد ستارگان آسمان و سنگينى كوهها وكيل درياها باشد

هفتم صد ركعت نماز كند كه فضيلت بسيار دارد و افضل آنست

كه در هر ركعت بعد از حمد ده مرتبه توحيد بخواند

هشتم بخواند:

اَللَّهُمَّ اِنّى اَمْسَيْتُ لَكَ عَبْداً داخِراً، لا اَمْلِكُ لِنَفْسى نَفْعاً وَلا ضَرّاً، وَلا
خدايا من شام كردم در حالى كه بنده خوارى هستم كه
مالك سود و زيانى براى خويش نيستم و نتوانم

اَصْرِفُ عَنْها سُوءاً، اَشْهَدُ بِذلِكَ عَلى نَفْسى ، وَاَعْتَرِفُ لَكَ بِضَعْفِ
از خويشتن پيش آمد ناگوارى را بازگردانم و اين مطلبى است كه
من آن را بر خويش گواهى دهم و به ناتوانى

قُوَّتى ، وَقِلَّةِ حيلَتى ، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَاَنْجِزْ لى ما
خود و بيچارگيم در برابرت اعتراف دارم پس درود فرست
بر محمد و آل محمد و وفا كن برايم بدانچه

وَعَدْتَنى ، وَجَميعَ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ مِنَ الْمَغْفِرَةِ فى هذِهِ اللَّيْلَةِ،
بر من و همه مؤمنين و مؤمنات وعده فرمودى از آمرزش در اين شب

وَاَتْمِمْ عَلَىَّ ما اتَيْتَنى فَاِنّى عَبْدُكَ الْمِسْكينُ الْمُسْتَكينُ، الضَّعيفُ
و تمام كن بر من آنچه را به من دادى زيرا كه من بنده
بينواى مستمند ناتوان تهيدست

الْفَقيرُ الْمَهينُ، اَللّهُمَّ لا تَجْعَلْنى ناسِياً لِذِكْرِكَ فيما اَوْلَيْتَنى ، وَلا [غافِلاً]
خوار توام خدايا قرار مده مرا فراموشكار از ياد خويش در آنچه به
من انعام فرمودى و نه غافل از

لِإِحْسانِكَ فيما اَعْطَيْتَنى ، وَلا ايِساً مِنْ اِجابَتِكَ، وَاِنْ اَبْطَاَتْ عَنّى ،
احسانت در آنچه به من عطا كردى و قرارم مده نااميد از
اجابت خويش و اگرچه ديرزمانى طول كشد

فى سَرَّآءَ اَوْ ضَرَّآءَ، اَوْ شِدَّةٍ اَوْ رَخآءٍ، اَوْ عافِيَةٍ اَوْ بَلاءٍ، اَوْ بُؤْسٍ اَوْ
چه در خوشى و چه در سختى در دشوارى يا در آسايش
در تندرستى يا گرفتارى در تنگدستى يا

نَعْمآءَ، اِنَّكَ سَميعُ الدُّعآءِ *
در نعمت براستى تو شنواى دعايى

و اين دعا را كفعمى از امام زين العابدين عليه السلام روايت كرده كه
در اين شبها مى خوانده در حال قيام و قعود و ركوع و سجود و
علاّمه مجلسى(ره) فرموده كه بهترين اعمال در اين شبها طلب آمرزش و
دعا از براى مطالب دنيا و آخرت خود و پدر و مادر و خويشان خود و برادران
مؤمن زنده و مرده ايشان است و اَذْكار و صلوات بر محمد و آل محمدعليهم السلام
آنچه مقدور شود و

در بعضى از روايات وارد شده است كه دعاء جوشن كبير را در
اين سه شب بخوانند فقير گويد كه دعاء جوشن در سابِقْ گذشت و روايت شده
كه خدمت حضرت رسول صلى الله عليه وآله عرض شد كه اگر من درك كنم
شب قدر را چه از خداوند خود بخواهم فرمود عافيت را.

اعمال شب نوزدهم

و امّا دويّم يعنى اعمال مخصوصه اين شبها پس اعمال
شب نوزدهم چند چيز است

اوّل صد مرتبه اَسْتَغْفِرُاللَّهَ رَبّى وَ اَتُوبُ اِلَيْهِ

دويّم صد مرتبه اَللَّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ

سيّم بخواند دعاء يا ذَاالَّذى كانَ را كه در قسم چهارم گذشت.

چهارم بخواند:

اَللّهُمَّ اْجْعَلْ فيما تَقْضى وَتُقَدِّرُ مِنَ الْأَمْرِ الْمَحْتُومِ،
خدايا قرار ده در آنچه حكم كرده و مقدر فرموده اى از سرنوشت حتمى

وَفيما تَفْرُقُ مِنَ الْأَمْرِ الحَكيمِ فى لَيْلَةِ الْقَدْرِ، وَفِى الْقَضآءِ الَّذى لا
و در آنچه جدا كنى از فرمان حكيمانه ات در شب قدر و در
آن قضا و قدرى كه برگشت و

يُرَدُّ وَلا يُبَدَّلُ، اَنْ تَكْتُبَنى مِنْ حُجَّاجِ بَيْتِكَ الْحَرامِ، الْمَبْرُورِ حَجُّهُمُ،
تغيير و تبديلى ندارد كه نام مرا در زمره حاجيان خانه
محترمت (كعبه) بنويسى آنان كه حجشان

الْمَشْكُورِ سَعْيُهُمُ، الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمُ، الْمُكَفَّرِ عَنْهُمْ سَيِّئاتُهُمْ، وَاجْعَلْ
مقبول و سعيشان مورد تقدير و گناهانشان آمرزيده
و كردار بدشان بخشوده شده است و قرار ده

فيما تَقْضى وَتُقَدِّرُ، اَنْ تُطيلَ عُمْرى ، وَتُوَسِّعَ عَلَىَّ فى رِزْقى،
در آنچه مقدر فرموده اى كه عمر مرا طولانى كرده و روزيم
را وسيع گردانى

وَتَفْعَلَ بى كَذا وَكَذا، و به جاى اين كلمه حاجت خود را ذكر كند.

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

در پیشگاه تو ایستاده ام،
و دستهایم را بسوى تو بلند كرده ام،

آگاهم كه در بندگى ات كوتاهى نموده
و در فرمانبرى ات سستى كرده ام،

اگر راه حیا را مى پیمودم از خواستن
و دعا كردن مى ترسیدم...

ولى … پروردگارم!
آن گاه كه شنیدم گناهكاران را به درگاهت فرا مى خوانى ،

و آنان را به بخشش نیكو و ثواب وعده مى دهى ،
... براى پیروى ندایت آمدم،

و به مهربانى هاى مهربانترین مهربانان پناه آوردم.
و مرا از دلهره ملاقاتت درامان دار،
و مرا از خاصّان و دوستانت قرار ده،

پیشاپیش، خواسته و سخنم را آنچه سبب ملاقات و دیدن تو مى شود قرار دادم
اگر با این همه، خواسته ام را رد كنى ، امیدهایم به تو به یأس مبدّل مى گردد،

همچون مالكى كه از بنده خود گناهانى دیده و او را از درگاهش رانده،
و آقایى كه از بنده اش عیوبى دیده و از جوابش سر باز مى زند.

واى بر من اگر رحمت گسترده ات مرا فرانگیرد،
اگر مرا از درگاهت برانى ، پس به درگاه چه كسى روى كنم؟

اما...
اگر براى دعایم درهاى قبول را گشوده،

و مرا از رساندن به آرزوهایم شادمان گردانى ،
چونان مالكى هستى كه لطف و بخششى را آغاز كرده،

و دوست دارد آن را به انجام رساند، و مولایى را مانى كه
لغزش بنده اش را نادیده انگاشته و به او رحم كرده است.

در این حالت نمى دانم
كدام نعمتت را شكرگزارم؟

... آیا آن هنگام كه به فضل و بخششت از من خشنود شده،
و گذشته هایم را بر من مى بخشایى ؟

... یا آن گاه كه با آغاز كردن كرم
و احسان بر عفو و بخششت مى افزایى ؟

پروردگارا مرا دریاب...