{مجموعه مقالات از نهضت حسینی تا جامعه ای مهدوی}یکی از ابعاد قیام امام مهدی(ع) ـ علاوه بر جنبههای اصلاحگری، انسانسازی، عدالت گستری، کمالبخشی و احیاگری ـ خونخواهی آن حضرت از دشمنان خدا، رسول خدا، اهل بیت ـ به خصوص امام حسین(ع) ـ و تمامی مظلومان و پایان بخشیدن به حاکمیت دولتهای غاصب، جائر و نامشروع است. در این فرض، پس از جنگ و انتقام از این دشمنان، زمین آکنده از عدل و داد میشود و دولتهای ظالم و ستمگر از بین میروند.
«جوشش خون امام حسین (ع) چگونه در عصر ظهور گریبانگیر ستمگران میشود؟»
حجتالاسلام رحیم کارگر
مهمترین بعد این قضیه، این است که امام مهدی(ع) انتقام گیرنده خون حضرت اباعبدالله حسین بن علی(ع) خواهد بود. این بشارت و وعدهای است که خداوند متعال در روز عاشورا به فرشتگان خود داده است و خبر غیبی است که پیشوایان معصوم بر اساس آن، انتقام خون حسین(ع) را برعهده مهدی موعود دانستهاند.
یعنی، هر چند در حماسه ماندگار کربلا، امام حسین(ع) و یاران اندکش به ظاهر پیروز نشدند و با مظلومیت تمام، به شهادت رسیده و باقی ماندگانشان به اسارت در آمدند؛ اما این مظلومیت و غربت آنها برکات و آثار فراوانی داشت و موجب بقای اسلام شد. در عین حال خونهای پاک آنان، پایمال نشده و دست انتقام الهی از آستین حضرت مهدی(ع) خارج خواهد شد.
روشن است که جبهه مقابل سالار شهیدان در جرگه گروه باطل بوده و هرکس در هر زمان، این فکر و روش را داشته باشد، از گروه باطل بوده و مقابله با آنان وظیفه تکتک حق طلبان میباشد.