سامانه های موشکی دفاع هوایی ساخت چین

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

اولین تلاش چین برای ساخت یک سامانه پدافندی موثر به دهه ۱۹۶۰ بر می گردد. در ان زمان شوروی اتش بار سام ۲ به چین فروخت و بعد از این به دلیل اختلافات سیاسی بسیار رابطه چین با شوروی قطع شد. سرزمین پهناور چین و ۶ اتش بار!! در سال ۱۹۶۶ چین یک کپی مستقیم از موشک سام ۲ را با نام اچ کیو ۱ تولید کرد اگرچه مشخص نیست که ایا چین رادار ها و سامانه کنترول را هم تولید کرد و یا تنها خود موشک را.با ارتقاء اچ کیو ۱ در اوائل دهه ۱۹۷۰ موشک اچ کیو ۲ای تولید شد.این نسخه دست کم ۱۴۰ شلیک ازمایشی داشت که نیم از انها به هدف برخورد کردند. ولی اچ کیو ۲ ای تنها توان درگیر با اهداف ارتفاع بالا با سرعت کم را داشت . چین در در دهه ۱۹۷۰ با ارتقاء اچ کیو ۲ ای به اچ کیو ۲ بی دست به توسعه نسخه ای برای توان تعقیب هدف در ارتفاع پایین و سرعت بیشتر شد. در ادامه تا دهه ۱۹۸۰ اچ کیو ۲ بی تولید شد . این نمونه دارای راداری و سامانه هدایت چینی بود و دارای سوخت مایع پر قدرتمند تری بود(سام ۲ دارای دو مرحله بود یکی مرحله سوخت جامد و یک مرحله سوخت مایع). رادار نسبت به سام ۲ دارای مقاومت بیشتری در برابر جنگ الکترونیک داشت و اطلاعات هدایت برای موشک با رمز گذار دیجیتال ارسال میشد. با تغییرات در موتور موشک توان رسیدن به سرعت بالاتر در ارتفاع متوسط و پایین را داشت و توان انجام مانورهای سخت تر را داشت. کلاهک قدرتمند ار داشت و تخریب بیشتری به وجود می اورد. دارای یک سامانه اپتیکی برای رهگیری غیر فعال هدف بود. دارای پنلهای گرافیکی برای اپراتور بود و بسیاری از وظایف را به صورت خودکار انجام میداد.
در مجموع ۳۰ فناوری پیشرفته در اچ کیو ۲ بی نصب شده بود که کارای ان را تا سام ۶ روسها بالا برده بود اگرچه همچنان سامانه هدایت در خط دید رادار مشکلاتی را داشت. و حتی گفته های وجود دارد که در اواخر دهه ۱۹۹۰ تعدادی از اتش بارهای اچ کیو ۲ به رادار اریه فازی غیر فعال مجهز شدند.در طی جنگ بین چین و ویتنام در سال ۱۹۷۹ به دلیل عدم توان لازم برای ایجاد پوشش هوای توسط نیروی هوایی این کار بر عهده اچ کیو ۲ گذاشته ولی اچ کیو ۲ مانند سام ۲ دارای اتش بار ثابت بود و قالبیت تحرک نداشت از این رو چین برای اچ کیو ۲بی دست به توسعه یک لانچر متحرک شنی دار زد.با وجود این حمل نقل موشک سوخت مایع مانند اچ کیو ۲ در میدان نبرد ان هم با مخزن سوخت پر به دلیل اشتعال بودن موتور موشک کار بسیار خطر ناکی بود.موشک همانند سام ۲ ، دو مرحله ای و سوخت مایع بود و از کلاهک انفجار مجاورتی بهره میبرد . طی ازمایشات که در اوائل دهه ۱۹۸۰ انجام شلیک موشک بر ضد اهداف مختلف با سرعت و ارتفاع مختلف شلیک شد و نتیجه این شد که تغییراتی در خلبان خودکار موشک انجام شد و تمامی رایانه های با نسخه دیجیتال تعویض شد.برد موشک ۳۵ کیلومتر و ارتفاع عمل ان ۲۵ کیلومتر بود.همانند سام ۲ از سه رادار بهره میبرد. هدف اول توسط رادار هشدار دهنده پی ۱۲ که بردش بین ۲۵۰ تا ۳۰۰ کیلومتر بود و در باند وی اچ اف کار میکرد و بعد هدف به رادار ردیاب داده میشد که کارش محاسبه ارتفاع و سمت هواپیما برد. بسته به نوع هواپیما ارتفاع و سرعت بردش کشف این رادار بین ۱۲۰ تا ۶۰ کیلومتر بود و بسته به مدل در باند ائی و اف و یا جی کار میکرد. این رادار در سام دو رادار سان سونگ است که چین اون را با نام اس جی ۲۰۲ ساخت و بعد تمام اطلاعات به هدف درگیری قرار میگرفت که در باند ائی کار میکرد و بردش بین ۳۰ تا ۵۰ کیلومتر بود تا موشک را به طرف هدف هدایت کند.چین در مجموع تا دهه ۱۹۹۰ حدود ۱۰۰۰۰ موشک و هزار پرتابگر تولید کرد

اچ کیو ۲

http://www.iran-forum.ir/thread-349525.html

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

در دهه ۱۹۹۰ چین موشک اچ کیو ۹ را برای جایگزین اچ کیو ۲ معرفی کردند. چین در سال ۱۹۹۱ وقتی که عملکرد نیروی هوای غرب را در نبرد خلیج فارس ۱ مشاهده کرد ، فهمید اچ کیو۲ در نبرد اینده کارایی ندارد. این کشور در اوائل دهه ۱۹۹۰ تعداد زیادی اتش بار موشک اس۳۰۰ از انواع پی ام یو و نسخه وی از روسیه تحویل گرفت و تلاش در تکیمل موشکی میان برد و دوربرد برای خود کرد که در نهایت در سال ۱۹۹۷ موشک اچ کیو ۹ را معرفی کرد .
برای اشنایی با سامانه اچ کیو ۹ اینجا را کلیکی کنید

اچ کیو۹

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

چین در دهه ۱۹۸۰ توانست تعدادی کورتال را از فرانسه تحویل بگیرد.چین به چنین سامانه ای نیاز داشت زیرا شوروی که دیگر دشمن شده بود به تازگی بمب افکنهای ارتفاع پایینی چون سوخوی۲۴ و توپلوف۲۲ ام ۳ را وارد خدمت کرده بود.چین نسخه دریایی و زمین پاییه کورتال را دریافت کرد و نسخه دریا پایه را بر روی برخی از شنارهای دریایی خود نصب کرد ولی بلافاصله دست به مهندسی معکوس ان زد.اولین بار کورتال چینی با نام اچ کیو ۷ در سال ۱۹۸۳ تست شد و در سال ۱۹۸۶ تا ۱۹۸۸ وارد خط تولید شد اگرچه تا دو سال بعد عملیات شدند .

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

نسخه زمینی بر روی یک شاسی چرخدار سوار ست که دارای چهار موشک امده شلیک است. کپی برداری چینیها کامل بود زیرا حتی شاسی کاملا مشابه بود تنها در چراغها فرق داشت اگر چه در نسخه اف ام ۹۰ که در اواخر دهه ۱۹۹۰ ساخته شد تغییرات زیادی کل سامانه به خود دیده بود . سامانه یک موشک رادار نیم فعال با یک جستجو گر فروسرخبود. دارای چاشنی برخورد مجاورتی بود.میتواند بسته به موقیعت هدف حتی در صورت هدایت توسط رادار با کمک سامانه فروسرخ خارج از دید رادار نیز عمل کند. برد رادار که در قسمت جلو خودرو نصب شده بود ۱۸ کیلومتر بود. در نسخه جدید تر که اف ام ۹۰ خوانده میشود برد به ۲۵ کیلومتر نیز می رسد کارایی رادار خوب گذارش شده و گفته شده در ارتفاع پایین برای درگیری معمولا پس زمینه را با هدف اشتباه نمیگیرد .

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

دارای سامانه شناسایی دست از دشمن است و در کنار دیش رادار دارای یک سامانه اپتیک با برد ۱۵ کیلومتر برای رهگیر غیر فعال هدف است. در صورت عدم کارایی رادار مثلا به دلیل جنگ الکترونیک میتوان موشک را به صورت فروسرخ شلیک کرد.برد خود موشک ده کیلومتر در نسخه های جدید ۱۵ کیلومتر و ارتفاع عمل بسته به مدل ۳۰ متر تا ۵ یا ۶ هزار متر است. معمولا سه تا چهار خودرو توسط یک واحد متحرک رادار با رادار سه بعدی در نسخه جدید اف ام ۹۰ همراهی میشود و در نمونه های قدیمتر یک رادار پالس داپلر . میتوان با کمک کابل تا ۵۰۰ متری با کمک امواج رادیویی تا ۵ کیلومتری اتش بارها را به هم شبکه کرد.برد های گفته شد برای رادار برضد جنگنده ای به سطح مقطعی ۰٫۱ متر مربع است .نسخه دریایی این موشک با نام اف ام ۸۰ با لانچر پرتاب ۸ موشکی (حتی ۱۶ و ۲۴ موشکی) به رادار تایپ ۳۶۰ در دست راس است.

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

ایران نسخه از این موشک را در داخل تولید میکند.

اچ کیو ۷

اچ کیو ۶۱

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

در دهه ۱۹۶۰ هنوز اچ کیو ۱ و ۲ در حال توسعه بود که مشخص شد که سام ۲ به شدت مستعد اختلال است از این رو ارتش چین به دنبال یک موشک رادار نیم فعال رفت. توسعه این موشک در اوائل دهه ۱۹۷۰ تکمیل و سامانه اچ کیو ۶۱ نام گرفت.این سامانه اگرچه زمین پرتاب بود به سرعت ساخت نمونه دریایی ان مورد توجه قرار گرفت و نسخه ای با نام اچ کیو ۶۱ برای شلیک از کشتیها جنگی توسعه پیدا کرد. در دهه ۱۹۷۰ تست های مختلفی نمونه زمینی و دریایی انجام داد که همگی رضایت بخش بودند . نسخه زمینی پرتاب متحرک بود و دارای یک شاسی چرخدار بود که دارای دو پرتابگر بود و رادار نیز بر روی یک کامیون دیگر حمل میشد.کل سامانه دارای چهار پرتابگر و یک رادار بود. این سامانه در نیروی هوایی به صورت محدود به خدمت گرفته شد و اولین بار تصاویر ان در یک مانور در سال ۱۹۹۵ به تصویر کشیده شده بود.برد موشک به ده کیلومتر میرسد و ارتفاع ان ۸ کیلومتر. با وجود اچ کیو ۷ این موشک از چشم افتاد و همکنون نیز وضعیت عملیات ان مشخص نیست.

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

کی اس ۱(اچ کیو۱۲)

کی اس ۱ تلاشی برای جایگزین موشک اچ کیو۲ بود. خود این سامانه بسیار شبیه ریم ۶۶ نیروی دریایی امریکا است اگرچه چین به ریم ۶۶ دستراسی نداشت.این سامانه در واقع تلاش چین برای دست راسی به موشک پدافند میان برد متحرک برای میدان نبرد بود. کل سامانه ۶ لانچر پرتاب بر روی یک کامیون ۶*۶ هر کدام با دو موشک در مجموع با ۱۲ موشک ،چهار کامیون با ۱۲ موشک ذخیره یک کامیون برای یدک کشیدن رادار و مرکز فرمانده ای و یک تا دو بارگذار است. چندین مدل از این سامانه وجود دارد شامل نسخه پاییه کی اس ۱ که نسخه پاییه با رادار پالاس داپلر اس جی ۲۰۲ که در واقع متعلق به سامانه اچ کیو ۲ است، / کی اس ۱ ای مجهز به رادار ارایه فازی اس جی ۲۳۱ با توان درگیر با چهار هدف و یا به عبارتی هدایت هشت موشک به سمت چهار هدف،کی اس ۲ جدیدترین نسخه مجهز به رادار اریه فازی اچ تی ۲۳۳ متعلق به اتش بار اچ کیو ۹ ، یک نسخه صادراتی مشابه کی اس ۱ ای با نام کی اس ۱۰۰۰ و حتی یک نسخه صادراتی با نام اف کا ۱۰۰۰ که دارای ۱۲ موشک ۹ ام ۳۱۱ سامانه تانگوستای روسی است فقط رادار ان با یک رادار اریه فازی تغییر کرده است . البته نسخه اخر صادراتی به صورت عملیاتی در دست راس نیست

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

موشک های سامانه کی اس ۱ در تمام مدلهای به غیر از نسخه صادراتی اف کا ۱۰۰۰ دارای برد بسته به سرعت هدف از ۳۸ تا ۵۰ کیلومتر و ارتفاع عمل ۲۵ کیلومتر است. کلاهک جنگی ۹۰ کیلوگرم وزن دارد و برد رادار ارایه فازی اس جی ۲۳۱ که بر روی یک شاسی ۸*۸ سوار است ۱۰۰ کیلومتر است و گفته شده توان رهگیری ۵۰ هدف و اتش همزمان به چهار هدف را دارد. موشک در زیر یک لانچر پرتاب لود میشود که بسیار شبیه ریم ۶۶ استاندارد امریکایی است .

اچ کیو ۱۲ یا همان کی اس ۱
و رادار درگیری اچ کیو ۱۶

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

موشک اچ کیو ۱۶ و یا ال وای ۸۰ ر واقع یک نسخه از موشک روسی سام ۱۱بوک ام۱ و سام ۱۷ بوک ام ۲ است.چین در اواخر دهه ۱۹۹۰ از روسیه چنیدن اتش بار سام ۱۷ (بوک ام ۱-۲ )که نخسیتن نمونه سام ۱۷ دریافت کرد و بر اساس ان سامانه اچ کیو ۱۶ را توسعه داد.اچ کیو ۱۶ همانند سام ۱۷ یک سامانه رادار نیم فعال است که بر روی یک خودروی ۸*۸ نصب شده. لانچر پرتاب با لانچر پرتاب یوک روسی بسیار تفاوت دارد و لانچر پرتاب به صورت سلول ۶ تایی نصب شده است در حالی که بوک دارای لانچر با چهار موشک است.