6 - قالَ علیه السلام : إنّ هذَا الْقُرْآنَ فیهِ مَصابیحُ النُّورِ و َشِفاءُ الصُّدُورِ.6
فرمود: همانا در این قرآن چراغ هاى هدایت به سوى نور و سعادت موجود است و این قرآن شفاى دل ها و سینه ها است .
7 - قالَ علیه السلام : مَنَ صَلّى، فَجَلَسَ فى مُصَلاّه إلى طُلُوعِ الشّمسِ كانَ لَهُ سَتْرا مِنَ النّارِ.7
فرمود: هر كه نماز - صبح - را به خواند و در جایگاه خود بنشیند تا خورشید طلوع كند، برایش پوششى از آتش خواهد بود.
8 - قالَ علیه السلام: إنَّ اللّهَ جَعَلَ شَهْرَ رَمَضانَ مِضْمارا لِخَلْقِهِ، فَیَسْتَبِقُونَ فیهِ بِطاعَتِهِ إِلى مَرْضاتِهِ، فَسَبَقَ قَوْمٌ فَفَازُوا، وَ قَصَّرَ آخَرُونَ فَخابُوا.8
فرمود: خداوند متعال ماه رمضان را براى بندگان خود میدان مسابقه قرار داد. پس عدّه اى در آن ماه با اطاعت و عبادت به سعادت و خشنودى الهى از یكدیگر سبقت خواهند گرفت و گروهى از روى بى توجّهى و سهل انگارى خسارت و ضرر مى نمایند.
9 - قالَ علیه السلام : مَنْ ادامَ الاخْتِلافَ إلَى الْمَسْجِدِ اصابَ إحْدى ثَمانٍ: آیَةً مُحْكَمَةً، اخاً مُسْتَفادا، و َعِلْما مُسْتَطْرَفا، و َرَحْمَةً مُنْتَظِرَةً، و َكَلِمَةً تَدُلُّهُ عَلَى الْهُدى، اَوْ تَرُدُّهُ عَنْ الرَّدى، و َتَرْكَ الذُّنُوبِ حَیاءً اَوْ خَشْیَةً.9
خود را در مسجد قرار دهد یكى از هشت فایده شاملش مى گردد: برهان و نشانه اى - براى معرفت -، دوست و برادرى سودمند، دانش و اطلاعاتى جامع ، رحمت و محبّت عمومى ، سخن و مطلبى كه او را هدایت گر باشد، - توفیق اجبارى - در ترك گناه به جهت شرم از مردم و یا به جهت ترس از عقاب .
10 - قالَ علیه السلام : مَنْ أ كْثَرَ مُجالِسَة الْعُلَماءِ اطْلَقَ عِقالَ لِسانِهِ، وَ فَتَقَ مَراتِقَ ذِهْنِهِ، وَ سَرَّ ما وَجَدَ مِنَ الزِّیادَةِ فى نَفْسِهِ، وَكانَتْ لَهُ وَلایَةٌ لِما یَعْلَمُ، وَ إفادَةٌ لِما تَعَلَّمَ.10
فرمود: هر كه با علماء بسیار مجالست نماید، سخنش و بیانش در بیان حقایق آزاد و روشن خواهد شد، و ذهن و اندیشه اش باز و توسعه مى یابد و بر معلوماتش افزوده مى گردد و به سادگى مى تواند دیگران را هدایت نماید.