با آیات قرآن حرف بزنید...

[نرگس منتظر]

مکالمه با آیات قرآن

با آیات قرآن حرف بزنید

گفتم: چقدر احساس تنهایی می‌كنم …
گفتی: فانی قریب
من كه نزدیكم (بقره/۱۸۶)

گفتم: تو همیشه نزدیكی؛ من دورم… كاش می‌شد بهت نزدیك شم …
گفتی: واذكر ربك فی نفسك تضرعا و خیفة و دون الجهر من القول بالغدو و الأصال
هر صبح و عصر، پروردگارت رو پیش خودت، با خوف و تضرع، و با صدای آهسته یاد كن (اعراف/۲۰۵)

گفتم: این هم توفیق می‌خواهد!
گفتی: ألا تحبون ان یغفرالله لكم
دوست ندارید خدا ببخشدتون؟! (نور/۲۲)

گفتم: معلومه كه دوست دارم منو ببخشی …
گفتی: واستغفروا ربكم ثم توبوا الیه
پس از خدا بخواهید ببخشدتون و بعد توبه كنید (هود/۹۰)

گفتم: با این همه گناه… آخه چیكار می‌تونم بكنم؟
گفتی: الم یعلموا ان الله هو یقبل التوبة عن عباده
مگه نمی‌دونید خداست كه توبه رو از بنده‌هاش قبول می‌كنه؟! (توبه/۱۰۴)

گفتم:دیگه روی توبه ندارم ...
گفتی: الله العزیز العلیم غافر الذنب و قابل التوب
(ولی) خدا عزیزه و دانا، او آمرزنده‌ی گناه هست و پذیرنده‌ی توبه (غافر/۲-۳ )

گفتم: با این همه گناه، برای كدوم گناهم توبه كنم؟
گفتی: ان الله یغفر الذنوب جمیعا
خدا همه‌ی گناه‌ها رو می‌بخشه (زمر/۵۳)

گفتم: یعنی بازم بیام؟ بازم منو می‌بخشی؟
گفتی: و من یغفر الذنوب الا الله
به جز خدا كیه كه گناهان رو ببخشه؟ (آل عمران/۱۳۵)

گفتم:نمی‌دونم چرا همیشه در مقابل این كلامت كم میارم! آتیشم می‌زنه؛ ذوبم می‌كنه؛ عاشق می‌شم! … توبه می‌كنم
گفتی: ان الله یحب التوابین و یحب المتطهرین
خدا هم توبه‌كننده‌ها و هم اونایی كه پاك هستند رو دوست داره (بقره/۲۲۲)

ناخواسته گفتم: الهی و ربی من لی غیرك
گفتی: الیس الله بكاف عبده
خدا برای بنده‌اش كافی نیست؟ (زمر/۳۶)

گفتم: در برابر این همه مهربونیت چیكار می‌تونم بكنم؟
گفتی: یا ایها الذین آمنوا اذكروا الله ذكرا كثیرا و سبحوه بكرة و اصیلا هو الذی یصلی علیكم و ملائكته لیخرجكم من الظلمت الی النور و كان بالمؤمنین رحیما

ای مؤمنین!
خدا رو زیاد یاد كنید و صبح و شب تسبیحش كنید. او كسی هست كه خودش و فرشته‌هاش بر شما درود و رحمت می‌فرستن تا شما رو از تاریكی‌ها به سوی روشنایی بیرون بیارن .
خدا نسبت به مؤمنین مهربونه (احزاب/۴۱-۴۳)

هدهدی- گروه دین و اندیشه تبیان

[اشک مهتاب*خادمه فاطمه زهرا(س)تا ابدالدهر*]

گفتم : خسته ام

گفت:* لا تقنطوا من رحمة الله * ( از رحمت خدا نا اميد نشويد . ) ( زمر/53 )

گفتم: انگار مرا فراموش كرده اي ؟

گفت:* فاذ كروني اذكركم * ( مرا ياد كنير تا شما را ياد كنم. ) (بقرة/152)

گفتم: تا كي بايد صبر كرد؟

گفت: * وما يدريك لعل الساعة تكون قريباً *( تو چه مي داني ! شايد موعدش نزديك باشد ) (احزاب/63)

گفتم: تو بزرگي و نزديكيت براي من كوچك خيلي دوره! تا اون موقع چكار كنم؟

گفت: * و اتبع ما يوحي اليك واصبر حتي يحكم الله *

( كارهايي را كه به گفتم انجام بده وصبر كن تا خحدا خودش حكم كند. ) (يونس/109)

گفتم: تو خدايي و صبور ! من بنده ات هستم و ظرف صبرم كوچك است... يك اشاره كني تمامه!

گفت: * عسي ان تحبوا شيئا وهو شرّ لكم *

( شايد چيزي كه تو دوست داري به صلاحت نباشد!. ) (بقرة/216)

گفتم:انا عبدك الذليل الضعيف... اصلاً چطور دلت مياد؟

گفت: * إنّ الله باالناس لرئوف الرحيم* ( خدا نسبت به همه ي مردم مهربان است)

گفتم: دلم گرفته

گفت: * بفضل الله و برحمته فبذلك فليفرحوا *

" (مردم به چي دلخوش كردن؟) بايد به فضل ورحمت خدا شاد باشند)" (يونس/58)

گفتم: اصلآ بي خيال! توكلت علي الله

گفت:* إنّ الله يحب المتوكلين*

" خدا آنهايي را كه توكل مي كنند دوست دارد. " ( آل عمران /159)

گفتم: خيلي چاكريم ! ولي اين بار انگار گفتي حواست رو خوب جمع كن يادت باشه.

گفت: * و من الناس من يعبد الله علي حرف فان اصابه خير اطمان به و ران اصابته فتنة انقلب علي وجهه خسر الدنيا و الآخرة *


( بعضي از مردم خدا را فقط به زبان عبادت مي كنند. اگر خيري به آنها برسد امن آ رامش پيدا مي كنند واگر بلايي سرشان بيايد تا امتحان شوند رو گردان مي شوند . به خودشان در دنيا وآخرت ضرر مي رسانند. ) (حج/11)


نا خواسته گفتم: الهي وربّي مَن لي غيرك.

گفت: * اليس الله بكاف عبده *( خدا براي بنده اش كافيست ) (زمر/؟؟)

گفتم: در برابر اين همه مهربانيت چه كنم؟

گفت: *يا ايها الذين آمنوا اذكرو الله ذكرآ كثيرآ و سبحوه بكرة واصيلا هو الذي يصلي عليكم و ملائكته ليخرجكم من الظلمت الي النور و كان بالمومنين رحيماً*

"اي مومنين! خدا را زياد ياد كنيد و صبح وشب تسبيحش كنيد او كسي است كه خودش و فرشته هايش برشما درود مي فرستند تا شما را از تايكيها به سوي نور بيرون برند خدا نسبت به مومنين مهربان است." (احزاب/؟-؟)

گفتم: غير از تو كسي را ندارم .

گفت: * نحن اقرب اليه من حبل الوريد * ( از رگ گردن به انسان نزديكترم.) (ق/16)