قرآن نمودار محبت

[اشک مهتاب*خادمه فاطمه زهرا(س)تا ابدالدهر*]

نزول قرآن مجيد بر قلب ملكوتى پيامبر با آيه شريفه بِسْمِ اللّه‏ِ الرَّحْمنِ ا لرَّحِيمِ كه نمودار مهر و محبّت و عشق و رحمت خداست ، شروع شد و در آن آيه شريفه سخن از رحمانيّت خداست كه همه هستى رشحه‏اى از ظهور آن است :

الرَّحْمنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى * لَهُ مَا فِى السَّماوَاتِ وَمَافِى الاْءَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَمَا تَحْتَ الثَرَى

خداى رحمان برتخت فرمانروايى و تدبير امور آفرينش چيره و مسلّط است .

* آنچه درآسمان‏ها و زمين و آنچه ميان آن دو و آنچه زير زمين است ، فقط در سيطرهمالكيّت و فرمانروايى اوست .
و بهشت جلوه‏اى تام از آن حقيقت مى‏باشد :

اِلاَّ مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحاً فَأُولئِكَ يَدْخُلُونَالْجَنَّةَ وَلاَ يُظْلَمُونَ شَيْئاً * جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِى وَعَدَالرَّحْمنُ عِبَادَهُ بِالْغَيْبِ إِنَّهُ كَانَ وَعْدُهُ مَأْتِيّاً

مگرآنان كه توبه كرده و ايمان آورده و كار شايسته انجام داده‏اند ، پس آنان به بهشت درآيند و ذرّه‏اى مورد ستم قرار نمى‏گيرند . *

بهشت‏هاى جاويدى كه[ خداى ] رحمان به بندگانش وعده داده در حالى كه اكنون از نظرها پنهان است، يقيناً وعده خدا آمدنى است . و بازگشت اهل تقوا در محشر به آن است :

يَوْمَ نحْشُرُ الْمُتَّقِينَ إِلَى الرَّحْمنِ وَفْداً

ياد كن روزىرا كه پرهيزكاران را به ضيافت و ميهمانى خداى رحمان گرد مى‏آوريم .وپديده با عظمت شفاعت ظهورى از آن واقعيت است :

يَوْمَئِذٍ لاَّ تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلاَّ مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمنُ وَرَضِى لَهُ قَوْلاً

درآن روز شفاعت كسى سودى ندهد مگر آن كه خداى رحمان به او اذن دهد وگفتارش را در مورد شفاعت از ديگران بپسندد .

همچنين در آيه شريفه بِسْمِ اللّه‏ِ سخن از رحيميت خداست كه هر رزق حلالى و هر گذشت و لطفى جلوه‏اى از آن است :

فَكُلُوا مِمَّا غَنِمْتُمْ حَلاَلاً طَيِّباًوَاتَّقُوا اللّه‏َ إِنَّ اللّه‏َ غَفُورٌ رَحِيمٌ .

آنچه از غنيمت درميدان جنگ گرفته‏ايد ، حلال و پاكيزه بخوريد و از خدا پروا كنيد ؛يقيناً خدا بسيار آمرزنده و مهربان است . . . .

مَا عَلَى الُْمحْسِنِينَ مِن سَبِيلٍ وَاللّه‏ُ غَفُورٌ رَحِيمٌ .. . .

بر نيكوكاران معذور هيچ مؤاخذه و سرزنشى نيست ، و خدا بسيار آمرزنده و مهربان است . و راهورود به رحمت خاص الهى است : . . .

سَيُدْخِلُهُمُ اللّه‏ُ فِى رَحْمَتِهِإِنَّ اللّه‏َ غَفُورٌ رَحِيمٌ .. . .

به زودى خدا آنان را در رحمتش درآورد ؛ زيرا خدا بسيار آمرزنده و مهربان است . و موجب پذيرش توبه و پذيرش صدقات است :

أَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللّه‏َ هُوَ يَقْبَلُ التَّوبَةَعَنْ عِبَادِهِ وَيَأْخُذُ الْصَّدَقَاتِ وَأَنَّ اللّه‏َ هُوَالتَّوَّابُ الرَّحِيمُ .

آيا نداسته‏اند كه فقط خداست كه از بندگانش توبهرا مى‏پذيرد و صدقات را دريافت مى‏كند ؟ و يقيناً خداست كه بسيارتوبه‏پذير و مهربان است .

و همچنين راه نجات از نفس اماره مى‏باشد :

وَمَاأُبَرِّئُ نَفْسِى إِنَّ النَّفْسَ لاَءَمَّارَةُ بِالسُّوءِ إِلاَّ مَارَحِمَ رَبِّى إِنَّ رَبِّى غَفُورٌ رَّحِيمٌ

.من خود را از گناه تبرئه نمى‏كنم ؛ زيرا نفس طغيان گر بسيار به بدى فرمان مى‏دهد مگر زمانى كه پروردگارم رحم كند ؛ زيرا پروردگارم بسيار آمرزنده و مهربان است .

و موجب آفرينش ابزار زندگى است :

وَتَحْمِلُ أَثْقَالَكُمْ إِلَى بَلَدٍ لَّمْ تَكُونُوا بَالِغِيهِ إِلاَّ بِشِقِّ الاْءَنفُسِ إِنَّ رَبَّكُمْ لَرَؤُوفٌ رَّحِيمٌ .

و بارهاى سنگين شما را تا شهرى كه جز با دشوارى ومشقت به آن نمى‏رسيد ، حمل مى‏كنند ؛ يقيناً پروردگارتان رئوف و بسيارمهربان است .

و نعمت‏هاى بى‏شمار و نزول قرآن جلوه‏اى از آن است :

وَإِنتَعُدُّوا نِعْمَةَ اللّه‏َ لاَ تُحْصُوهَا إِنَّ اللّه‏َ لَغَفُورٌرَّحِيمٌ.

و اگر نعمت هاى خدا را شماره كنيد ، هرگز نمى‏توانيد آن‏ها را به شمار آوريد ؛ يقيناً خدا بسيار آمرزنده و مهربان است .

تَنزِيلَ الْعَزِيْزِ الرَّحِيمِ .

قرآن نازل شده تواناى شكست‏ناپذير و مهربان است .

[اشک مهتاب*خادمه فاطمه زهرا(س)تا ابدالدهر*]

پايان قرآن مجيد هم با سوره‏اى است كه ابتدايش آيه بِسْمِ اللّه‏ِالرَّحْمنِ الرَّحِيمِ و محتوايش دعوت مردم براى پناه بردن به رب ناس ،پادشاه ناس و معبود ناس است كه لطف و مهر و رحمتش نسبت به ناس بى‏نهايت وبى‏پايان است .

اگر انسان به وسيله قرآن تربيت شود و قلبش جلوه‏گاه آيات كتاب خدا گردد ، بى‏ترديد منبعى از مهر و محبّت و عاطفه و دل سوزى مى‏شود.

نكته‏اى كه بسيار مهم است و در اين بخش شايسته است مورد توجه قرار گيرد، اين است كه ما اهل ايمان شبانه روز در ده ركعت نماز از نمازهاى يوميه بيست بار حضرت حق را به دو صفت رحمن و رحيم به صورت فريضه‏اى شرعى مى‏خوانيم ، اين دو صفت فقط براى قرائت با زبان مقرّر نشده است ، بلكه نمازگزار با تكيه به عنايت و لطف حق بايد قلب خود را از طريق نماز كه منبعفيض و انرژى است به مهر و رحمت بيارايد و آن را در همه امور مثبت براى ديگران به خاطر خدا و جلب خشنودى او هزينه كند تا از اين راه به پاداش وثواب دنيايى و آخرتى برسد و درونش همچون درون پيامبر صلي الله عليه و آله كه در سوره مباركه توبه به رئوف و رحيم بودن بر اهل ايمان وصف شده آراسته شود و نهايتاً متخلق به اخلاق حق گردد .

بر گويندگان و نويسندگان كتاب‏هاى دينى است كه مردم را با محبّت و عشق پروردگار به بندگان آشناكنند و درباره حضرت حق به صورتى سخن و قلم نرانند كه مردم را به خصوص گناه‏كارى كه علاقه دارد از گناهش برگردد و توبه كند ، از او برانند ونااميد كنند .

پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله مى‏فرمايد :

« إنَّ رَجُلاً قَالَ يَوماً : وَاللّه‏ِ لاَ يَغفِرُ اللّه‏ُ لِفُلانٍ قَاَلَ اللّه‏َُ عَزَّوَجَلَّ : مَنْ ذَالَّذى تَألَّى عَلَىَّ أن لاَ أغفِرَلِفُلانٍ ؟ فَإنِّى قَدْ غَفَرْتُ لِفُلانٍ وَأحبَطْتُ عَمَلَ المُتَأَلِّى بِقَولِهِ : لاَ يَغْفِرُ اللّه‏ُ لِفُلانٍ » .

روزى مردى گفت : به خدا سوگند خدا فلانى را نمى‏آمرزد ، خداى عزّوجلّ فرمود : كيستآن كه سوگند خورد من فلانى را نمى‏آمرزم ، بى‏ترديد فلانى را آمرزيدم وعمل سوگند خورده را به خاطر افترايى كه به من بست كه خدا فلانى رانمى‏آمرزد نابود كردم ! !

آرى ؛ كسى كه خدا را نسبت به بنده‏اش بى‏مهر ومحبّت نشان دهد و راه رحمت او را بسته انگارد ، جريمه‏اش نابودى اعمال اوست .

بر گرفته از کتاب فرهنگ مهرورزی استاد حسین انصاریان

=================================
خيال مي کنيم هرچقدر بيشتر داد بزنيم شنيدني تر مي شويم.
خيال مي کنيم هر چقدر عجيب و غريب تر باشيم ديدني تر مي شويم.
خيال ميکنيم هرچقدر مغرورتر باشيم بيشتر مورد اعتنا قرار مي گيريم.
خيال مي کنيم هر چقدر تند تر برويم زودتر مي رسيم.
خيال مي کنيم هرچه خيال ميکنيم در حقيقت همان فکر و انديشه است.
ولي خيال ميکنيم که داريم فکر ميکنيم.

=================================