مزارت آمدم دل ریش وباچشمان تر مادر
نبودی عمر دنیا کاشکی زین بیشتر مادر
تو با من همنشین بودی و چون جانم عزیز اما
بگو از من چه بد دیدی؟که خود رفتی سفر مادر
سراپای وجودت ماه من پرمهر بود اما
کنون بی مهرت ای ماهم ندارم پاوسر مادر
از ان روزی که صید دام عشقت گشته ام
...