عمليات مرصاد5 مرداد 1367

[نرگس منتظر]

عمليات مرصاد5 مرداد 1367

گروهک منافقين در پي حملات عراق به خاک ميهن اسلامي و عقب‏نشيني‏هاي موقت رزمندگان اسلام، با تصور اين‏که پذيرش قطعنامه 598 ناشي از جدايي ملت و دولت است، به خيال واهي، فرصت را غنيمت شمرده و سعي در رسيدن به اهداف پليد خود نمود.
منافقين با جمع‏آوري ديگر ضد انقلابيون سرخورده، از کشورهاي مختلف اروپايي، نيرويي به استعداد تقريبي 15 هزار نفر فراهم کرده و با بهره‏گيري از جنگ‏افزارهاي اهدايي صدام و ديگر اربابان خود، حمله خود را از غرب کشور به خاک جمهوري اسلامي ايران آغاز کردند.
نيروي هوايي عراق با حمايت مقدماتي، آنها را براي ورود به عمق خاک ايران و در نهايت، فتح تهران، ترغيب مي‏کند.
با اين اتحاد شوم، قسمت‏هايي از اراضي ميهن اسلامي مورد تجاوز قرار مي‏گيرد. ملت سلحشور و مسلمان ايران، پس از اطلاع از تجاوز منافقين به ميهن اسلامي، به خروش آمده و به جبهه‏هاي جنگ اعزام مي‏شوند.
سرانجام عمليات مرصاد در پنجم مرداد ماه 1367، با رمز مبارک يا علي(ع) و به منظور مقابله با منافقين در منطقه اسلام‏آباد و کرند غرب در استان کرمانشاه، آغاز گرديد.
منافقين خلق، خوشحال از پيروزي‏هاي مقدماتي و در يک اقدام عجولانه، راهي باختران (کرمانشاه) شده و به خيال باطل خود، قصد حرکت به سمت تهران و سرنگوني نظام جمهوري اسلامي ايران را نمودند. راديو منافقين، با ارسال پيام به مردم باختران، از آنها مي‏خواهد که زمينه را براي ورود ارتش به اصطلاح آزادي‏بخش مهيا سازند و آماده جذب در گردان‏ها و لشکرها باشند.
از آن طرف رزمندگان اسلام در 34 کيلومتري باختران، ناگهان راه را بر ستون‏هاي منافقين مي‏بندند و واحدهاي زرهي رزمندگان، در يک اقدام متهورانه، تعداد زيادي از ادوات سنگين زرهي منافقين را هدف قرار داده و به آتش مي‏کشند. جاده باختران - اسلام‏آباد در همان لحظات اوليه، انباشته از ادوات سوخته شده مي‏شود و عکس‏العمل سريع رزمندگان، منافقين را به فراري مفتضحانه وادار مي‏سازد.
اين عمليات در روز بعد نيز با حمله هوانيروز ارتش جمهوري اسلامي ايران با سرکوبي شديد منافقان ادامه يافت و دشمن را دچار شکست سخت و سنگيني نمود.
بدين ترتيب، منافقان شکست خورده، در اين تجاوز نابخردانه، متحمل تلفات و خسارات عظيمي شدند که بيش از 120 دستگاه تانک، 400 دستگاه نفربر، 90 قبضه خمپاره‏انداز 80 ميلي‏متري، 150 قبضه خمپاره‏انداز 60 ميلي‏متري و 30 قبضه توپ 106 ميلي‏متري منهدم شد.
علاوه بر آن ده‏ها دستگاه تانک، نفربر، خودرو و نيز صدها قبضه سلاح سبک و نيز مقاديري تجهيزات پيشرفته الکترونيکي و مخابراتي به غنيمت نيروهاي اسلامي درآمد.
در اين عمليات، 4800 نفر از منافقان نيز کشته و زخمي شدند.

[نرگس منتظر]

سه مرصاد، پايان روياي دروغين اهل نفاق

همان روزها در جيب برخي از منافقانی كه به اسارت درآمدند، نقشه هايي يافت شد كه نشان مي داد هدف آنان، فتح تهران بوده و اين كار را در قالب لشكرهايي سازماندهي كرده بودند. البته لشكرهايشان هر كدام پانزده و بیست نفره بود و به آنان گفته شده بود كه مردم ايران منتظر شما هستند تا به شما بپيوندند و از همان ها لشكر را تكميل كنيد!
سرويس دفاع مقدس ـ تقدير الهي بر اين قرار گرفت كه پايان جنگ تحميلي، با يكي از بزرگترين پيروزي ها و افتخارآميزترين حماسه ها رقم بخورد؛ پيروزي بزرگي كه اوج مزدوري منافقین برای استكبار جهاني و همراهي شان با ر‍‍‍ژيم متجاوز بعث عراق را نشان داد و کارنامه سیاه و ننگین آنان را سياهتر كرد.

به گزارش «تابناک»، حماسه بزرگ مرصاد در پنجم مرداد 1367 برگ زرين ديگري بود از دوران سراسر افتخار دفاع مقدس كه به شهادت تاريخ، هيچ گاه از خاطره ها نخواهد رفت.

تنها شش روز پس از پذیرش قطعنامه 598 از سوی ايران و در شرايطي كه نيروهاي عراق با بهره برداري از ضعف شديد روحيه نيروهاي ايراني، بار دیگر به خرمشهر حمله كرده و تا آستانه تصرف آن پيش رفته بودند، سران گروهک تروریستی منافقين با شعار «در اين زمان كه جمهوري اسلامي تضعيف شده و نيروي جنگي ندارد، نبايد فرصت را از دست داد و بايد حمله کرده و كار را تمام كنيم» و با همكاري آمريكا و ارتش بعث عراق، تهاجم خود با نام «فروغ جاويدان» را در سوم مرداد 67 از سر پل ذهاب به سمت داخل ايران آغاز كردند؛ تهاجمي كه مي توانست سه استان مهم کشور (كردستان، ايلام و كرمانشاه) را به خطر بيندازد.
بنا بر این گزارش، در اين تهاجم، ناگهان نيروهاي مهاجم دويست كيلومتر از سرزمين ما را اشغال کرده و تا پانزده كيلومتري كرمانشاه پيشروي کردند.

مسعود رجوي، رهبر منافقين در شب آغاز عمليات گفته بود: «بنا بر پیش بینی های انجام شده، 48 ساعته به تهران خواهيم رسيد. كاري كه ما مي خواهيم انجام دهيم در حد توان و سطح يك ابر قدرت است، چون فقط يك ابر قدرت مي تواند كشوري را ظرف اين مدت تسخير كند»!
وی افزوده بود: «از پايگاه نوژه هم ترسي نداشته باشيد، چون هر سه ساعت دستور مي دهم هواپيماهاي عراقي بيايند و آنجا را بمباران كنند. پايگاه هوايي تبريز را هم با هواپيما هر سه ساعت بمباران خواهيم كرد. علاوه بر آن، موشك سام 7 هم داريم. هوانيروز عراق تا سر پل ذهاب به همراه ستون هاي ما خواهد بود. از نظر هوايي ناراحت نباشید، چون هواپيماهاي عراق پشتيبان ما هستند».
از سویی، همان روزها در جيب برخي از منافقينی كه به اسارت نيروهاي اسلام درآمدند، نقشه هايي يافت شد كه نشان مي داد، هدف آنان فتح تهران بوده و اين كار را در قالب لشكرهايي سازماندهي كرده بودند. البته لشكرهايشان هر كدام پانزده و بیست نفره بود و به آنان گفته شده بود كه مردم ايران منتظر شما هستند تا به شما بپيوندند و از همان نيروهاي مردمي لشكر را تكميل كنيد!

وقتي منافقين با كمك ارتش عراق حمله كردند، توسط ارتش عراق، خط ما از منطقه قصرشيرين شكسته شده بود و عراقي‌ها سرپل ذهاب را گرفته و تا پادگان ابوذر هم پيشروي كرده و بخشي از آن را نيز تصرف كرده بودند.

ستون منافقين نيز از بين عراقي‌ها عبور كرده و تا «پاتاق» و از آنجا به «كرند» آمدند. مقاومتي هم جلوي آنها نبود و نيروها نتوانسته بودند، به دليل شكسته شدن خط اصلي مقاومت كنند. منافقين ساعت 9:30 شب سوم مرداد به اسلام‌آباد رسيده و كشتار وسيعي از عناصر حزب‌اللهي، بسيجي، پاسداران و افراد مومن به انقلاب به راه انداختند و حتي به زخمي‌هاي بيمارستان اسلام‌آباد غرب نيز رحم نكردند و آنها را به شهادت رساندند.

[نرگس منتظر]

سپس از آنجا به سمت گردنه چهارزبر حركت كردند. نيروهاي نظامي منافقين از تنگه پاتاق تا منطقه «چهار زبر» در ۳۴ كيلومتري كرمانشاه را با سرعت خيلي زياد پشت سر گذاردند. علت سرعت بالاي حركت ستون‌هاي نظامي آنها، نبود حضور قواي نظامي در غرب كشور بود. به دليل هجوم سنگين ارتش عراق به جبهه جنوب (استان خوزستان) بخش عمده‌اي از توان نظامي ايران در جبهه‌هاي جنوب غربي، مشغول دفع تهاجم عراق بود و به همين دليل عملاً در برابر حركت ستون‌هاي منافقین مقاومتي وجود نداشت... .

نيروهاي ايران در جايي كه نيروهايشان برتري نسبي داشت به كمين نشستند و در منطقه «چهار زبر»، با راه اندازی تعدادي خاكريز و يك خط دفاعي مستحكم كمين كرده و در انتظار نشستند و سرانجام با انجام عمليات مرصاد، از خاك ايران دفاع كردند.

اين عمليات سه روز به طول انجاميد كه در روز نخست، هدف سد كردن هجوم منافقين بود. در روز دوم حركت نيروي زميني صورت گرفت كه با پشتيباني بسيار قوي نيروي هوايي و هوانيروز همراه شد، در روز اول عمليات نيروي هوايي نتوانست وارد عمل شود، زيرا در آن زمان پايگاه نوژه بمباران شده بود و انجام پاكسازي باند فرود قدري فرصت را از آنها گرفت و به همين دليل، نيروي هوايي با يك روز دیرکرد وارد عمليات شد. در روز سوم، يگان‌هاي منافقين به كلي نابود شد.

ستوني به طول 4 كيلوتر مسلح به توپ، تانك، نفربر 106، و خودروهاي سنگين حامل مهمات و دیگر ادوات نظامي و لجستيكي، تمام جاده دشت حسن آباد را پوشانده بودند. به دستور شهيد سپهبد علي صياد شيرازي يك تيم آتش كبري از پايگاه امام حسين (ع) و يك تيم آتش از پايگاه كرمانشاه به پرواز درآمدند و پس از ملحق شدن به مسير اسلام آباد غرب به سمت محلي كه شهيد صياد شيرازي معين كرده بود، حركت كردند.

در طول پرواز، شهيد صياد از آنان خواسته بود بلافاصله پس از رسيدن به تنگه چهارزبر حضور خود را به وي اعلام كنند. شهيد صياد در دستور بعدي از آنان خواست به ارتفاعات نزديك نشوند و به سمت چپ تنگه پرواز كنند. خلبانان پس از اجراي فرمان و رفتن به سمت چپ به طول 10 كيلومتر در منطقه ماهي دشت، متوجه ترافيك سنگيني در جاده شده و بلافاصله موضوع را به شهيد صياد اطلاع مي دهند.

ايشان پس از بررسي جاده، به تيم آتش دستور شليك مي دهد و در برابر ترديد خلبانان به دليل اينكه تصور مي كردند اين خودروهاي مردمي هستند، با لحني محكم و پر صلابت مي گويد: من به عنوان نماينده امام به شما دستور مي دهم، آتش كنيد و همه خودروها را بمباران كنيد. آنها منافقين هستند. خلبانان با شنيدن اين جمله، آن جاده را آماج قرار داده و پس از نابودی آنها به پايگاه بازمي گردند و پس از آنها چهار تيم آتش ديگر وارد عمل مي شوند.

[نرگس منتظر]