یا ایها الانسان انک کادح الی ربک کدحا فملاقیه(6/ انشقاق)
این آیه به یک اصل اساسی در حیات همه انسان ها اشاره دارد و آن اصل این است که زندگی همواره با زحمت و رنج و تعب آمیخته است، حتی اگر هدف، رسیدن به متاع دنیا باشد، تا چه رسد به این که هدف، آخرت و سعادت جاویدان و قرب پروردگار باشد.
این طبیعت زندگی دنیا است، حتی افرادی که در نهایت رفاه زندگی می کنند نیز از رنج و زحمت و درد برکنار نیستند. تعبیر ملاقات پروردگار در اینجا، خواه اشاره به ملاقات صحنه قیامت باشد که صحنه حاکمیت مطلقه اوست یا ملاقات جزا و پاداش و کیفر او یا ملاقات خود او از طریق مشاهد باطنی، نشان می دهد که این رنج و تعب آن روز ادامه خواهد یافت و زمانی به پایان می رسد که پرونده این دنیا بسته شود و انسان با عملی پاک خدای خویش را ملاقات کند
حدیث مربوطه:
امام سجاد(ع):
راحت و آسایش در دنیا و برای اهل دنیا وجود ندارد راحت و آسایش تنها برای بهشت و آهل آن آفریده شده است. رنج و تعب در دنیا آفریده شده و برای اهل دنیا هیچ کس پیمانه ای از آن به دست نمی آورد مگر اینکه دو برابر آن حرص نصیبش می گردد و کسانی که از دنیا بیشتر دارند، فقیرترند؛ زیرا در حفظ اموال خویش محتاج دیگران و برای حفظ آن به تمام اسباب دنیوی نیازمندند.
بنابراین در ثروت دنیا نیز راحتی وجود ندارد.
امام سجاد(ع): هرگز دوستان خدا در دنیا به خاطر دنیا رنج و تعب نمی کشند، بلکه رنج و تعب آنها در دنیا برای آخرت است.